Duchowa formacja katechetów świeckich w zlaicyzowanym środowisku

Abstrakt

W swoim zbawczym dziele Bóg posługuje się ludźmi, których zwyczajowo nazywamy katechetami. Są oni tymi uczniami, którzy podążają ścieżkami Ewangelii i przybliżają jej treści innym. Aby mogli nauczać zasad nowego życia, sami muszą podlegać duchowej formacji, która jest procesem zmierzającym do ukształtowania dojrzałej, służebnej i dialogicznej osobowości. Posoborowe dokumenty katechetyczne akcentują szczególnie rolę osób świeckich w procesie katechetycznym. Obecna sytuacja świata, w której musi dokonać się formacja katechetów, charakteryzuje się tymczasowością, niepewnością jutra, co powoduje liczne trudności w jej adekwatnym przeprowadzeniu. Momentem startu dla właściwej formacji katechetycznej świeckich katechetów jest środowisko rodzinne, następnie systematyczna katechizacja oraz potencjał zawarty w ruchach religijnych i grupach apostolskich. Dobrze uformowany katecheta powinien odznaczać się postawą służebną i reprezentować postawę otwartą na problemy człowieka. Dojrzała osobowość katechety wyraża się w praktycznej syntezie życia oraz posługi. Opiera się zawsze na osobistej modlitwie, miłości nauczycielskiej, uczestnictwie w sakramencie Eucharystii, praktykowaniu pobożności maryjnej oraz dynamizmie czerpanym z przykładu św. Pawła Apostoła jako prawzoru skutecznych katechetów.