Możliwości wykorzystania coachingu przez nauczyciela religii w pracy z osobami z niepełnosprawnością
Abstrakt
Zainteresowanie sytuacją osób niepełnosprawnych zgłaszają różnorodne agendy rządowe oraz liczne kręgi oświatowe, które planują rozwiązania systemowe. Jednakże człowiek oprócz wsparcia prawno-ekonomicznego potrzebuje pomocy duchowej, aby radzić sobie z niepełnosprawnością. Najbardziej predysponowani do świadczenia takiej pomocy są nauczyciele religii ze względu na bezpośredni kontakt z takimi osobami w szkole. Aby uruchomić ten proces należy sięgać po skuteczne metody, również po coaching. Strategicznym celem coachingu jest wykorzystanie w życiu konkretnej osoby istniejących zasobów wiedzy i umiejętności, aby odpowiednio zmotywować ją do samodzielnego funkcjonowania. Coaching pomaga przekraczać istniejące bariery, poznać lepiej samego siebie, podnieść poczucie własnej wartości, znaleźć równowagę pomiędzy własnym życiem a innymi osobami czy osadzić się z wyborami życiowymi w motywacji religijnej. Wielu nauczycieli religii zostało już przeszkolonych w technikach procesu coachingowego. Wydaje się także, że rola coacha, który jest osobą duchowną lub świeckim nauczycielem religii, polega na stworzeniu szerszej perspektywy patrzenia na zagadnienie niepełnosprawności w wymiarze religijnym. Katecheta jako coach posiada ponadto ogromne możliwości oddziaływania na bezpośrednie otoczenie potrzebujących osób. Taką strategię podpowiada także przekaz biblijny, w którym Bóg wzywa człowieka do pokonywania życiowych trudności przy pomocy innych ludzi. Nauczyciel religii, który uaktywni się w tym obszarze, ubogaca i rozwija także siebie.
Bibliografia
Atkinson M. Chois R., Coaching krok po kroku, Warszawa 2009.
Bandler R. Grinder J. Satir V., Zmieniamy się wraz z rodzinami − o zdrowej komunikacji, Gdańsk 1999.
Bara M., Po co niepełnosprawnym coaching? [on-line] [dostęp: 10.05.2018]. Dostępny w Internecie: https://marta.bara.pl/coaching_niepelnosprawnych.
Dulles A., Blask wiary. Wizja teologiczna Jana Pawła II, tłum. A. Nowak, Kraków 2003.
Brzosko A., Coaching w edukacji − komu służy? Po co się to robi? Jak może to zmienić pomorską edukację? Praktyczne sposoby, w których pomoc coacha rozwiązuje problem, [on-line] [dostęp: 25.04.2018]. Dostępny w Internecie: http://defs.pomorskie.eu/documents.
Domagała-Zyśk E., Kształtowanie adekwatnych postaw wobec osób niepełnosprawnych, w: Wychowanie chrześcijańskie. Między tradycją a współczesnością, red. A. Rynio, Lublin 2007, s. 922-931.
Dryżałowska G., Niepełnosprawność, w: Encyklopedia pedagogiczna XXI wieku, t. 3, red. T. Pilch, Warszawa 2004, s. 646-649.
Encyklopedia coachingu, [on-line] [dostęp: 25.05.2018]. Dostępny w Internecie: http://encyklo pediacoachingu.pl/haslo230,pytania-w-coachingu.
Franciszek, Jedyną skrajnością dozwoloną wierzącym jest ekstremalna miłość. Homilia podczas Mszy św. odprawionej na stadionie egipskich Wojsk Ochrony Powietrznej 29.04.2017, „L'Osservatore Romano” 5(2017), s. 12-14.
Gogacz M., Niepełnosprawność lekcja miłości, w: Niepełnosprawność. Aspekty teologiczne, red. M. Gogacz, A. Andrzejuk, Warszawa 1991, s. 14-41.
Kiciński A., Katecheza osób z niepełnosprawnością intelektualną, Lublin 2007.
Krasiejko I., Metodyka działania asystenta rodziny. Podejście skoncentrowane na rozwiązaniach, Katowice 2010.
Malina A., Niepełnosprawni w przekazie biblijnym, w: Osoby niepełnosprawne w życiu społeczeństwa i Kościoła, t. 1, red. A. Bartoszek, D. Sitko, Katowice−Ruda Śląska 2003, s. 46-62.
Malinowska J., Kompetencje komunikacyjne nauczycieli jako wyznacznik poczucia podmiotowości uczniów w szkole. Diagnoza – biograficzny wymiar ich uformowania, Wrocław 2008.
Mąkosa P., Podstawowe kompetencje komunikacyjne katechety młodzieży, w: Katecheta – wychowawca młodzieży, Kraków 2008, s. 5-23.
Nowak A., Jan Paweł II. 1920-2005. Ilustrowana biografia, Kraków 2006.
Pankiewicz R., Sztuka rozmawiania z Bogiem. Modlitwa a teoria komunikacji, Kraków 2009.
Poniewierski J., Pontyfikat 1978−2005, Kraków 2005.
Rayzacher-Majewska A., Znaczenie wspólnoty w życiu rodziców dziecka z niepełnosprawnością, w: Nieoceniona wartość osoby, red. A. Jasnos, M.L. Opiela, Lublin 2018, s. 131-142.
Spink K., Cud, przesłanie i historia. Jean Vanier i Arka, Kraków 2008.
Wilczyńska M. Kućka J. Nowak M. Sawicka J. Sztajerwald K., Moc coachingu. Poznaj narzędzia rozwijające umiejętności i kompetencje osobiste, Gliwice 2011.
Zając M., Katechetyczny przekaz o cierpieniu i śmierci inspirowany nauczaniem Jana Pawła II, „Roczniki Teologiczne” 53(2006), z. 6, s. 131-144.
Copyright (c) 2018 Roczniki Teologiczne
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
