Place and Function of the School in Building Civil Society
Article Sidebar
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
Main Article Content
Abstract
In the literature, the concept of civil society is understood in two meanings: as an ideal norm and as a certain social reality. J. Mariański points out that in the first sense civil society is perceived as “a certain ideal value and norm of a specific social order according to which real societies are assessed”. Civil society in the second sense corresponds to what, remaining outside the structures of state institutions, finds expression in the grassroots initiative of ordinary citizens. It covers various forms of organized civic activity in the form of associations, charities, foundations, councils, committees, voluntary movements of social cooperatives, etc.
The basic condition for building a civil society is respect for the dignity of the person, strengthening of civic spiritual attitude, the need and ability to engage, solving social and civic problems, the ability to group civic activity for civil, political and social rights, a conviction of the validity and readiness of civic virtues realization.
In the context above, a basic question arises: what is the place and function of the school in building civil society? In the presented material, an attempt will be made to determine the place of the school in civil society understood as a social fact and to determine the function that the school can / should fulfill to prepare young people to build a civil society.
Article Details
References
Borowik, J. (2002). Religia i kościół a społeczeństwo obywatelskie w procesie demokratycznej transformacji na przykładzie Polski. W: J. Baniak (red.), Katolicyzm polski na przełomie wieków. Teologiczny, intencjonalny i wspólnotowy wymiar Kościoła (s. 73-84). Poznań: UAM.
Chałas, K. (2018). Przyszłość należy do świadomych i aktywnych obywateli. Jakie kompetencje są im potrzebne? Jak skutecznie je kształtować? (Perspektywa aksjologiczna). W: M. Kwiatkowski (red.), Kompetencje przyszłości (s. 30-66). Warszawa: Fundacja Rozwoju Systemu Edukacji.
Giddens, A. (2007). Socjologia. Warszawa: Wydawnictwo PWN.
Gliński, P. i Palska, H. (1997). Cztery wymiary aktywności obywatelskiej. W: H. Domański i A. Rychard (red.), Elementy nowego ładu (s. 356-392). Warszawa: Wydawnictwo IFiS PAN.
Gliński, P. (1999). O społeczeństwie obywatelskim w Polsce: teoria i praktyka. W: D. Gawin (red.), Homo eligens. Społeczeństwo świadomego wyboru. Warszawa: Wydawnictwo IFiS PAN.
Gliński, P. (2005). Aktywność aktorów społecznych- deficyt obywatelstwa wobec codziennej zaradności Polaków. W: W. Wesołowski, J. Włodarek (red.), Kręgi integracji i rodzaje tożsamości. Polska – Europa – Świat. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe „Scholar”.
Gliński, P. (2008). Demokracja bez partycypacji. O konieczności zaangażowania obywatelskiego uczniów. W: M. Dudzikowa, M. Czerepaniak-Walczak (red.), Wychowania. Pojęcia. Procesy. Konteksty (s. 173-204). Gdańsk: GWP.
Gliński, P. (2008a). Die Zivilgesellschaft in Polen: Genese, Entwicklung, Dilemmata. W: Polen – analysen 25(08), 2-8.
Mariański, J. (2008). Społeczeństwo i moralność. Studia z katolickiej nauki społecznej i socjologii moralności. Tarnów: Biblos.
Mokrzycki, E. (2001). Bilans niesentymentalny. Warszawa: WIFiS PAN.
Ostrowska, K. (1994). W poszukiwaniu wartości. Gdańsk: GWP.
Schimanek, T. (2007). Dialog obywatelski. Polska 2007. Ocena wybranych instytucji dających obywatelom możliwość wpływania na podejmowanie decyzji publicznych. Warszawa: Fundacja Instytut Spraw Publicznych.
Wnuk-Lipiński, E. (2007). Meandry formowania społeczeństwa obywatelskiego w Europie Środkowej i Wschodniej. „Chrześcijaństwo – Świat – Polityka”. Zeszyty Społecznej Myśli Kościoła, 1, 7-24.