Archidiecezja lwowska obrządku ormiańskiego w świetle Schematyzmu archidiecezjalnego z 1939 r.

Abstrakt

Niniejszy artykuł stanowi analizę Schematyzmu archidiecezji lwowskiej obrządku ormiańskiego na 1939 r. Źródło to, przechowywane w Archiwum Archidiecezjalnym w Gnieźnie, pozostawało dotąd praktycznie nieznane, a przez to nie zostało naukowo wykorzystane, chociaż zawiera wiele informacji niezbędnych do poznania ustroju i organizacji Kościoła ormiańskiego z okresu sede vacante, spowodowanego śmiercią abpa Józefa Teodorowicza.

Zakres wiadomości uwzględnionych przez elench nie ogranicza się tylko do podstawowych danych, zamieszczanych w zwyczajowych schematyzmach, ale poszerza je, podając krótką historię każdej parafii i jej kościoła, uwzględniając spisy miejscowości przynależących do poszczególnych parafii, zestawiając pełną obsadę duszpasterską. Dzięki danym zawartym w tym druku można zatem określić, że w 1939 r. archidiecezja lwowska obrządku ormiańskiego dzieliła się na 3 dekanaty (lwowski, stanisławowski i kucki), 8 parafii terytorialnych i jedną personalną (wojskową w Łowiczu). Liczyła ona wówczas ok. 5300 wiernych oraz 25 duchownych, z których 17 pracowało bezpośrednio w duszpasterstwie. Analizowane źródło stanowi również cenne świadectwo bogatej historii i kultury Ormian, którzy, przebywając na ziemiach polskich od czasów średniowiecza, w pełni się spolonizowali, stając się gorliwymi patriotami i rzetelnymi obywatelami odrodzonej Rzeczpospolitej.