Zadania apostolskie dyplomatów
Abstrakt
Stolica Apostolska postrzega środowisko dyplomatów jako partnera w wysiłkach na rzecz budowania wspólnoty międzynarodowej. Dyplomaci reprezentują przede wszystkim interesy własnych państw i ich rządów, są oni jednak świadomi, że we współczesnym, zglobalizowanym świecie powodzenie polityczne, gospodarcze i kulturalne jest możliwe jedynie dzięki współpracy między krajami i narodami. Nauczanie Kościoła współczesnego, inspirowane konstytucją Gaudium et spes, wskazuje na trojakie zadania apostolskie dyplomatów: dotyczą one osoby ludzkiej, społeczności własnego kraju i narodu oraz wspólnoty międzynarodowej. W realizacji zadań apostolskich Kościół przedkłada dyplomatom zasady swej nauki społecznej. Są to: zasada dobra wspólnego, sprawiedliwości i solidarności. Mają one zastosowanie do wszystkich płaszczyzn apostolskiego zaangażowania dyplomatów.
Bibliografia
Benedykt XVI, Encyklika Caritas in veritate, Kraków: Wydawnictwo M 2009.
Benedykt XVI, Encyklika Deus Caritas est, Kraków: Wydawnictwo AAA 2006.
Franciszek, Encyklika Laudato Si’, Kraków: Wydawnictwo M 2015.
Jan Paweł II, Encyklika Redemtor hominis, w: Encykliki ojca świętego Jana Pawła II, Kraków: Wydawnictwo Świętego Stanisława BM Archidiecezji Krakowskiej i Wydawnictwo M 1996, s. 1-53.
Sobór Watykański II, Konstytucja duszpasterska o Kościele w świecie współczesnym „Gaudium et spes”, w: Sobór Watykański II, Konstytucje. Dekrety. Deklaracje, Poznań: Pallottinum 2002, s. 526-606.
Copyright (c) 2016 Roczniki Teologiczne
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
