Człowiek w przestrzeni medialnej w kontekście fali sinusoidalnej

Słowa kluczowe: człowiek, przestrzeń medialna, komunikacja, fala sinusoidalna

Abstrakt

Zasadniczo nauki humanistyczne różnią się od przyrodniczych tym, że przedmiotu ich badań nie można ująć w sposób matematyczny. W dobie cyfryzacji ta granica nie jest już tak sztywna, tym bardziej kiedy przedmiotem badań niniejszego artykułu są proporcje między bezpośrednią interaktywną komunikacją interpersonalną (face to face) a interaktywną komunikacją pośrednią za pomocą nowoczesnych technologii komunikacyjnych (online) oraz ich wpływ na człowieka i rodzinę we współczesnej przestrzeni medialnej. Matematyka, pomimo swego zamkniętego charakteru, wyznacza nowe kierunki myślenia, gwarantując przy tym pewną logiczność, a następnie możliwość weryfikacji za pomocą badań, jak ma to miejsce np. w socjologii. Punktem wyjścia, a jednocześnie podstawą do sformułowania wniosków i odpowiedzi na postawione pytanie badawcze jest w tym artykule matematyczna fala sinusoidalna. Umożliwia ona spojrzenie na człowieka w przestrzeni medialnej ostatnich dekad i w dobie COVID 19 oraz pozwala sformułować postulaty na przyszłość.

Bibliografia

Drożdż, Michał. Osoba i media. Personalistyczny paradygmat etyki mediów. Tarnów: Biblos, 2005.

Dyson, Rose A. Mind abuse. Media violence in an information age. Montreal: black rose books, 2000.

Galarowicz, Janusz. Imię własne człowieka. Klucz do myśli i nauczania Karola Wojtyły – Jana Pawła II. Kraków: Wydawnictwo Naukowe Papieskiej Akademii Teologicznej, 1996.

Griffin, Em. Podstawy komunikacji społecznej. Tłum. Olga Kubińska, Wojciech Kubiński iMagdalena Kacmajor. Gdańsk: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne, 2002.

Jęczeń, Jarosław, „Człowiek jest osobą. Personalistyczna koncepcja człowieka Karola Wojtyły w pracy socjalnej”. W Aspekty teoretyczne i praktyczne pracy socjalnej wobec przemian i wyzwań społecznych XXI wieku. Między kształceniem a praktyką, red. Małgorzata Duda, Leon Szot i Antoni Świerczek, 25–37. T. 2. Kraków: Wydział Nauk Społecznych Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II, 2017.

Jęczeń, Jarosław. I Communicate, therefore i am. Lublin: Wydawnictwo KUL, 2014.

Jęczeń, Jarosław. Komunikuję się, więc jestem. Lublin: Wydawnictwo KUL, 2016.

Jęczeń, Jarosław. „Osobotwórcza komunikacja ‘poietyczna’”. W Medioznawstwo personalistyczne, T. 1: Wybrane zagadnienia z filozofii i teologii mediów, red. Jarosław Jęczeń i Piotr Guzdek, 36–64. Lublin: Wydawnictwo KUL, 2018.

Jęczeń, Jarosław. „Osobowa struktura samostanowienia”. W Jarosław Jęczeń, Człowiek i rodzina w przestrzeni medialnej, 25–37. Sandomierz: Wydawnictwo Diecezjalne i Drukarnia w Sandomierzu, 2011.

Jęczeń, Jarosław. „Praca socjalna w Instytucie Nauk o Rodzinie i Pracy Socjalnej KUL. Historia, paradygmat, innowacje”. Roczniki Teologiczne 61, z. 1(2014): 5–25.

Jęczeń, Jarosław. „Rodzina w przestrzeni medialnej”. Roczniki Teologiczne 53, z. 10(2006): 197–211.

Jęczeń, Jarosław. „Streetworking – uczestnictwo czy alienacja?”. W Granice streetworkingu, red. Jarosław Jęczeń i Bernadeta Lelonek-Kuleta, 15–36. Sandomierz–Lublin–Eichstät Ingolstadt: Wydawnictwo polihymnia, 2013.

Krąpiec, Mieczysław A. Ja-człowiek. Lublin: RW KUL, 1991.

Kuliński, Hubert. „Badania wpływu pandemii COVID-19 na komunikację społeczną i media w wybranych polskich i zagranicznych czasopismach naukowych”. Com.press 4, nr 2 (2021): 7–18, https://doi.org/10.51480/compress.2021.4-2.335.

McLuhan, Eric, i Frank Zingore. Essential McLuhan. Toronto: Anansi, 1995.

McLuhan, Marshall. Understanding me. Lectures and interviews. Toronto: Anansi, 2003.

Nagórny, Janusz. Posłannictwo chrześcijan w świecie. Lublin: RW KUL, 1997.

Ohme, Rafał. Emo Sapiens. Harmonia emocji i rozumu. Wrocław: Wydawnictwo Bukowy Las, 2017.

Piwowarski, Władysław. Socjologia religii. Lublin: RW KUL, 1996.

Sepe Crescenzio. Persona e storia. Per una teologia della persona. Torino: Edizioni Paoline, 1990.

Sobór Watykański II. Konstytucja duszpasterska o Kościele w świecie współczesnym Gaudium et spes. W Sobór Watykański II, Konstytucje. Dekrety. Deklaracje. Tekst polski – nowe tłumaczenie, 48–78. Poznań: Pallottinum, 2002.

Wojtyła Karol. Osoba i czyn oraz inne studia antropologiczne, red. Tadeusz Styczeń, Wojciech Chudy, Jerzy W. Gałkowski, Adam Rodziński), Andrzej Szostek i Andrzej Półtawski. Lublin: TN KUL, 1994.

Wojtyła, Karol. „Osoba: podmiot i wspólnota”, w Osoba i czyn oraz inne studia antropologiczne, red. Tadeusz Styczeń i in., 371–414. Lublin: TN KUL, 1994

Wojtyła, Karol. „Człowiek jest osobą”, w Osoba i czyn oraz inne studia antropologiczne, red. Tadeusz Styczeń i in., 415–420. Lublin: TN KUL, 1994

Zasępa Tadeusz. Media, człowiek, społeczeństwo. Częstochowa: Edycja św. Pawła, 2000.

Opublikowane
2022-11-28
Dział
Artykuły