Intertekstowość w homilii

Słowa kluczowe: homilia, intertekstowość, interakcyjność, wymiar pragmatyczny przepowiadania

Abstrakt

Wśród zjawisk decydujących o istnieniu (bądź nie) tekstu wymienia się intertekstowość. W ramach tej cechy tekst zostaje umiejscowiony pomiędzy innymi tekstami. W nawiązaniu do wymienionego zjawiska niniejszy artykuł podejmuje zagadnienie jego obecności w liturgicznym głoszeniu słowa Bożego. Intertekstowość w homilii została przedstawiona przede wszystkim w ramach wykluczenia tzw. tekstu otwartego w procesie aktualizacji treści Objawienia. Stosowanie intertekstowości zostało ponadto zaprezentowane jako narzędzie interakcyjności. W praktyce oznacza to, że inter-tekst związany jest z wymiarem pragmatycznym formułowanej wypowiedzi, co może wpływać na lepsze jej zrozumienie.

Bibliografia

Dobrzyńska T., Tekst. Próba syntezy, „Pamiętnik Literacki. Czasopismo kwartalne poświęcone historii i krytyce literatury polskiej” 82(1991), nr 2, s. 142-183.

Duszak A., Tekst, dyskurs, komunikacja międzykulturowa, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1998.

Dyk S., Co głosić, aby wierzyli? Studium homiletyczne lekcjonarza mszalnego, Wydawnictwo KUL, Lublin 2013.

Dyk S., Klementowicz M., Wyrostkiewicz M., Słowo aktualne. Przepowiadanie a kwestie społeczne, Wydawnictwo Naukowe Akademii im. Jakuba z Paradyża, Gorzów Wielkopolski. (Publikacja złożona do druku we wrześniu 2019 r.).

Dz.U. 1994 Nr 24 poz. 83. Ustawa z dnia 4 lutego 1994 r. O prawie autorskim i prawach pokrewnych, w: http://prawo.sejm.gov.pl/isap.nsf/download.xsp/WDU19940240083/U/D19940083Lj.pdf [dostęp: 20.06.2019].

Chrzanowski D., Zrozumieć kerygmat. Treści didaskalijne przepowiadania homilijnego, w: Homilia integralna. Studium treści przepowiadania homilijnego, red. M. Dąbrówka, M. Klementowicz, Wydawnictwo Biblos, Tarnów 2017, s. 89-104.

Głowiński M., O intertekstualności, „Pamiętnik Literacki” 1986, z. 4, s. 75-100.

Hajduk R., Mea res agitur. Egzystencjalny aspekt przepowiadania homilijnego, w: Homilia integralna. Studium treści przepowiadania homilijnego, red. M. Dąbrówka, M. Klementowicz, Wydawnictwo Biblos, Tarnów 2017, s. 53-56.

Katechizm Kościoła Katolickiego, Poznań 1994.

Klementowicz M., Funkcja fatyczna języka homilii i kazań, „Roczniki Teologiczne” 63(2016), z. 12, s. 61-73.

Klementowicz M., Homilia jako tekst integralny teologicznie, w: Homilia integralna. Studium treści przepowiadania homilijnego, red. M. Dąbrówka, M. Klementowicz, Wydawnictwo Biblos, Tarnów 2017, s. 9-19.

Kristeva J., Séméiotikè. Studia z zakresu semanalizy, z franc. przeł. T. Stróżyński, Fundacja Terytoria Książki. Słowo/Obraz Terytoria, Gdańsk 2017.

Malewicz R., „Nie zamykać w śmierci głoszonego Chrystusa”. Treści kerygmatyczne przepowiadania homilijnego, w: Homilia integralna. Studium treści przepowiadania homilijnego, red. M. Dąbrówka, M. Klementowicz, Wydawnictwo Biblos, Tarnów 2017, s. 39-42.

Müllerová O., Mluvený text a jeho syntaktická výstavba, Academia, Praha 1994.

Oliynyk A., Συγκατα΄βασις τò ϕαινóμενoν. Interpretacja reguł kaznodziejskich św. Jana Chryzostoma w pismach Anthony'ego Coniarisa jako przykład współczesnej homiletyki prawosławnej, Wydawnictwo Homo Dei, Kraków 2013.

Wilkoń A., Spójność i struktura tekstu. Wstęp do lingwistyki tekstu, Wydawnictwo Universitas, Kraków 2002.

Opublikowane
2020-01-29
Dział
Artykuły