Feminizacja ubóstwa i strategie radzenia sobie z biedą na przykładzie mieszkanek Lublina
Abstrakt
Feminizacja ubóstwa to nadal temat aktualny i wymagający pogłębionych badań naukowych. Niższy poziom wynagrodzeń kobiet w stosunku do mężczyzn, nieodpłatna i niedoceniana praca w gospodarstwie domowym, wychowywanie dzieci, w konsekwencji niski poziom lub całkowity brak świadczeń emerytalnych, to wszystko powoduje, że kobiety częściej niż mężczyźni są narażone na ubóstwo. Prowadzone przez autorów artykułu badania ukazują dużą aktywność kobiet będących w sytuacji biedy. Większość respondentek wykorzystuje wszystkie dostępne możliwości, zmierzające do minimalizowania wydatków, maksymalizowania przychodów i poprawy sytuacji ekonomicznej rodziny. Z prezentowanych wyników badań wyłania się obraz kobiet aktywnych, zaradnych, które wkładają wiele wysiłku, aby zaspokoić podstawowe potrzeby rodziny. Stoi to w sprzeczności ze stereotypowym postrzeganiem osób biednych jako leniwych, niezaangażowanych we własne sprawy, czekających jedynie na instytucjonalną pomoc.
Bibliografia
Informacja o poziomie minimum socjalnego w 2017 roku, IPiS, Warszawa 2018 (pdf).
Jaśkiewicz J., Kobieta-matka w wybranych tekstach publicystycznych Elizy Orzeszkowej, w: Acta Universitatis Lodziensis, Folia Litteraria Polonica, 13, 2010 (pdf).
Lister R., Bieda, Warszawa 2007.
Nassalska E., Ocena instrumentów stosowanych w walce z ubóstwem w opinii ubogich kobiet w Polsce, Wrocław 2011.
Tarkowska E., O strategiach radzenia sobie z biedą, w: Ubóstwo, bezrobocie, bezdomność. Działania profilaktyczne, pomocowe, red. M. Mikołajczyk, Warszawa 2015.
Titkow A., Duch-Krzysztoszek D., Budrowska B., Nieodpłatna praca kobiet. Mity, realia, perspektywy, Warszawa 2014.
Zwarthoed D., Zrozumieć biedę. John Rawls – Amartya Sen, Warszawa 2012.
Copyright (c) 2019 Roczniki Teologiczne
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
