Pope Francis’ Praxeological Credibility of the Church. An Outline

Keywords: Jesus Christ, Church, Pope Francis, praxeological credibility of the Church, holiness, joy, poverty, ecology

Abstract

The aim of this article is to outline issues related to the praxeological credibility of the Church as seen by Pope Francis. After demonstrating the Christic nature of the Church, the author discusses the four praxeological signs of the Church’s credibility. First, her holiness is presented, which Francis describes as the Church’s most beautiful face. Next, Christian joy as a sign of the Church’s credibility is presented. Then the author shows Pope Francis’ desire for the Church to be poor and for the poor. Finally, the ecological face of Ecclesia is uncovered. These considerations lead to the conclusion that praxeological credibility proposed by Francis clearly and convincingly reveals the Christ’s Church to modern man. This Francis’ novelty is manifested, among others, in his teaching style. The way he communicates the truths of the faith and moral life, which are important to him, is simple and direct, abundant in metaphors and vivid and lively images taken from everyday life. Rather than theoretically elaborating on them, the Pope demonstrates their practical application; he gives simple and useful tips that us to commit to a life of faith. Thus, the ecclesiological character of Francis’ message is characterised by ecclesial praxis. Such a praxeological orientation of ecclesiology opens new research perspectives on fundamental theology, which – while showing the Church’s credibility – should focus more on her Christic nature and be inspired by the lives of the faithful. Pope Francis’ praxeological presentation of the Church’s credibility is evident also in that he speaks of the Church with admiration, reverence and love. At the same time, while teaching in truth, he does not avoid difficult and painful subjects because he loves the Church and is aware of her great responsibility for the entire ecclesial community.

References

Benedykt XVI. Encyklika Deus caritas est. 2006.

Codina, Victor. Kościół wykluczonych. Teologia z perspektywy Nazaretu, Kraków: Wydawnictwo WAM, 2018.

Derdziuk, Andrzej. „Teologia radości”. W Radość chrześcijańska, red. Andrzej Derdziuk, Lublin: Wydawnictwo Diecezjalne „Gaudium”, 1999.

Franciszek. Adhortacja apostolska Christus vivit, 2019.

Franciszek. Adhortacja apostolska Evangelii gaudium, 2013.

Franciszek. Adhortacja apostolska Gaudete et exsultate, 2018.

Franciszek. Encyklika Laudato si’, 2015.

Franciszek. Encyklika Lumen fidei, 2013.

Franciszek. List apostolski Misericordia et misera, 2016.

Franciszek. Posynodalna adhortacja apostolska Querida Amazonia, 2020.

Franciszek. „Wstęp”. W Gerhard L. Müller. Ubóstwo, 5–9. Lublin: Wydawnictwo KUL, 2014.

Grzybek, Stanisław. „Elementy konstytutywne biblijnej radości”. Ruch Biblijny i Liturgiczny 32, nr 5 (1979): 250–260.

Homilie poranne papieża Franciszka w kaplicy Domu świętej Marty (23 marzec – 6 lipiec 2013). Marki: Michalineum, 2018.

Jan Paweł II, Benedykt XVI, Franciszek. Tryptyk o wierze. Kraków: Wydawnictwo M, 2014.

Jan Paweł II. Encyklika Ecclesia de Eucharistia, 2003.

Kaucha, Krzysztof. Miłość za miłość. Wiarygodność chrześcijaństwa według Battisty Mondina. Lublin: Redakcja Wydawnictw KUL, 2000.

Kaucha, Krzysztof. „Znamiona Kościoła”. W Leksykon teologii fundamentalnej, red. Marian Rusecki i in., 1393–1396. Lublin–Kraków: Wydawnictwo M, 2002.

Krasiński, Józef. „Świętość Kościoła”. W Leksykon teologii fundamentalnej, red. Marian Rusecki i in., 1213–1217. Lublin–Kraków: Wydawnictwo M, 2002.

Ledwoń, Ireneusz S. „Radość jako motyw wiarygodności chrześcijaństwa”. W Radość w Ewangelii. Biblijne źródła chrześcijańskiej radości, red. Arnold Zawadzki, 13–23. Lublin: Wydawnictwo KUL, 2016.

Ledwoń, Ireneusz S. „Świętość jako motyw wiarygodności”. W Leksykon teologii fundamentalnej, red. Marian Rusecki i in., 1208–1213. Lublin–Kraków: Wydawnictwo M, 2002.

Lubac, Henri de. Medytacje o Kościele. Kraków: WAM, 1997.

Mastej, Jacenty. „Chrystyczność jako podstawa wyjątkowości Kościoła”. Łódzkie Studia Teologiczne 28, z. 2 (2019): 11–22.

Mastej, Jacenty. Eklezjotwórczy wymiar miłości. Roczniki Teologiczne 53, z. 9 (2006): 107–122.

Mastej, Jacenty. Staurologiczno-rezurekcyjna wiarygodność chrześcijaństwa. Lublin: Wydawnictwo KUL, 2014.

Paciorek, Antoni. „Radość”. W Encyklopedia katolicka, t. XVI, 1107–1108. Lublin: TN KUL, 2012.

Papież Franciszek, Eugenio Scalfari. Rozmowy z niewierzącym. Kraków: Wydawnictwo M, 2013.

Papież Franciszek/kard. Jorge Mario Bergoglio. Chciałby Kościoła ubogiego dla ubogich. Kraków: Wydawnictwo M, 2013.

Parzych-Blakiewicz, Katarzyna. „Radość chrześcijańska jako cnota eklezjalna. Na marginesie ’Evangelii gaudium’ papieża Franciszka”. Studia Nauk Teologicznych PAN 8 (2013): 95–106.

Pérez, Ángel Cordovilla. „La alegría del evangelio y la reforma de la Iglesia. Líneas fundamentales de la exhortación apostólica ‘Evangelii gaudium’”. Studia Nauk Teologicznych PAN 8 (2013): 77–93.

Pietrzak, Andrzej. „Opcja na rzecz ubogich”. Studia Nauk Teologicznych PAN 8 (2013): 47–62.

Przygoda, Wiesław. Funkcja charytatywna Kościoła po Soborze Watykańskim II. Lublin: Wydawnictwo KUL, 1998.

Przygoda, Wiesław. „Posługa charytatywna Kościoła”. W Teologia pastoralna. T. 2: Teologia pastoralna szczegółowa, red. Ryszard Kamiński, 443–505. Lublin: Atla 2, 2002.

Rabczyński, Paweł. „Wiarygodność Kościoła a znaki czasu”. W Kościół w czasach Jana Pawła II, red. Marian Rusecki, Krzysztof Kaucha, Jacenty Mastej, 319–334. Lublin: Wydawnictwo KUL i Wydawnictwo „Gaudium”, 2005.

Rusecki, Marian. „Argumentacja prakseologiczna w teologii fundamentalnej”. Roczniki Teologiczno-Kanoniczne 34, z. 2 (1987): 111–139.

Rusecki, Marian. „Czy Kościół w Polsce jest wiarygodny?” W Wiarygodność Kościoła wobec przemian w Polsce. Quo vadis Ecclesia Polonorum?, red. Marian Rusecki, 143–156. Pelplin–Lublin: Wydawnictwo Bernardinum, 1994.

Rusecki, Marian, Kaucha Krzysztof, Pietrzak Andrzej. „Znaki wiarygodności Kościoła”. W Leksykon teologii fundamentalnej, red. Marian Rusecki i in., 1381–1393. Lublin–Kraków: Wydawnictwo M, 2002.

Rusecki, Marian. „Sperancyjny argument”. W Leksykon teologii fundamentalnej, red. Marian Rusecki i in., 1126–1132. Lublin–Kraków: Wydawnictwo M, 2002.

Rusecki, Marian. „Wiarygodność Kościoła w Polsce jako rzeczywistości personalistycznej i dynamicznej”. Studia Warmińskie 30 (1993): 377–390.

Seweryniak, Henryk. Świadectwo i sens. Teologia fundamentalna. Płock: Płocki Instytut Wydawniczy, 2001.

Skierkowski, Marek. „Papieża Franciszka pierwsze myśli o Kościele”. W Kościół Franciszka, red. Przemysław Artemiuk, 103–118. Płock: Płocki Instytut Wydawniczy, 2014.

Słomka, Walerian. „Świętość”. W Leksykon teologii fundamentalnej, red. Marian Rusecki i in., 1205–1208. Lublin–Kraków: Wydawnictwo M, 2002.

Słupek, Roman. Credo et credimus Ecclesiam. Eklezjalność wiary chrześcijańskiej w nauczaniu papieskim przełomu XX i XXI wieku (Jan Paweł II, Benedykt XVI, Franciszek), 87–97. Kraków: Wydawnictwo Salwator, 2017.

Szymik, Stefan. „Oblicza ludzkiego ubóstwa w świetle Ewangelii Jezusa Chrystusa”. Studia Nauk Teologicznych PAN 8 (2013): 13–24.

Witczyk, Henryk. „Radość w Psalmach”. Ethos 24, z. 1–2 (2011): 41–56.

Witczyk, Henryk. „Zmartwychwstały Pan Jezus – Radość Ewangelii”. W Radość w Ewangelii. Biblijne źródła chrześcijańskiej radości, red. Arnold Zawadzki, 107–127. Lublin: Wydawnictwo KUL, 2016.

Zerka, Paweł. „Latynoskie oblicze Franciszka”. W Kościół Franciszka, red. Przemysław Artemiuk, 97–103. Płock: Płocki Instytut Wydawniczy, 2014.

Published
2020-09-29
Section
Articles