Nauczanie wielozmysłowe jako strategia wspierająca sensoryczne preferencje percepcyjne uczniów
Article Sidebar
Main Article Content
Abstrakt
Tekst akcentuje rolę nauczania multisensorycznego, które angażuje wszystkie zmysły i kanały percepcji uczniów. Aktywizacja zmysłów znacznie podnosi efektywność uczenia się, gdyż informacje uzyskane wielotorowo są lepiej rozumiane i zapamiętywane. Proces dydaktyczny staje się bardziej zróżnicowany i atrakcyjny, dzięki czemu jego uczestnicy odczuwają pozytywne emocje związane z daną aktywnością, co również pomaga im lepiej zapamiętać to doświadczenie oraz przyswoić nową wiedzę. Wykorzystywanie przez nauczyciela zróżnicowanych metod, strategii, materiałów i kontekstów nauczania tworzy bogate, urozmaicone środowisko sensoryczne. Współczesna dydaktyka powinna uwzględniać indywidualne predyspozycje uczniów, poszerzać ich warsztat uczenia się, zachęcać do korzystania z własnego potencjału, zgodnie z osobistymi preferencjami sposobu uczenia się.
Article Details
Bibliografia
Bandler, R., Grinder, J. (1986). Using Your Brain For a Change. Moab, Utah: Real People Press.
Blakemore, S., Frith, U. (2008). Jak uczy się mózg (przekł. R. Andruszko). Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.
Christov, T, (1994 b). Jedno ciało – dwa umysły. „Gestalt. Kwartalnik Polskiego Stowarzyszenia Psychologów Praktyków” 14, 33-34.
Christov, T. (1994 a). Słaby uczeń czy „translator”? „Gestalt. Kwartalnik Polskiego Stowarzyszenia Psychologów Praktyków” 13, 28-30.
Dryden, G., Vos, J. (2003). Rewolucja w uczeniu się (przekł. B. Jóźwiak). Poznań: Zysk i S-ka.
Futyma, S. (2012). Edukacja wobec zmysłowej natury człowieka. Od unilateralności do komplementarności. Poznań: Wydawnictwo UAM.
Gardner, H. (2009). Inteligencje wielorakie. Nowe horyzonty w teorii i praktyce. Warszawa: Wydawnictwo Laurum.
Gardner, H. (2002). Inteligencje wielorakie. Teoria w praktyce. Poznań: Wydawnictwo Media Rodzina.
Grochulska, J. (1994). Granice możliwości edukacyjnych człowieka. Kraków: Staromiejska Oficyna Wydawnicza.
Karpińska, A. (2005). Neurodydaktyczne implikacje dla dobrej edukacji. Część 2. „Gazeta Szkolna” 31/32, 30-31.
Kotarba-Kańczugowska, M. (2010). Nauczanie wielozmysłowe podstawą indywidualizacji procesu kształcenia. W: M. Pomianowska, K. Szczepkowska-Szczęśniak (red.), Indywidualne potrzeby edukacyjne i rozwojowe dzieci w klasach I-III (część B, s. 1-15). Warszawa: Spółka Wydawnicza Raabe.
Linksman, R. (2005). W jaki sposób szybko się uczyć (tłum. J. Korpanty). Warszawa: Świat Książki.
Mass, V.F. (2016). Uczenie się przez zmysły (przeł. D. Szatkowska). Gdańsk: Harmonia Universalis.
Taraszkiewicz, M. (2000). Jak uczyć lepiej? Czyli refleksyjny praktyk w działaniu. Warszawa: CODN.
Taraszkiewicz-Kotońska, M., Karpa, A. (2010). Razem w szkole: edukacja wczesnoszkolna: klasa 1-3: nauczanie wielozmysłowe: poradnik dla nauczyciela. Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne.
Taraszkiewicz-Kotońska, M., Rose, C. (2006). Atlas efektywnego uczenia się nie tylko dla nauczycieli. Cz. I. Warszawa: Transfer Learning Sp. z.o.o.
Zatorska, M., Kopik, A. (2012). Wielointeligentne odkrywanie świata – program edukacji wczesnoszkolnej, https://www.ore.edu.pl/materialy-do-pobrania/category/169-programy-nauczania-szkoa-podstawowa?download=889:wielointeligentne-odkrywanie-wiata-program-edukacji-wczesno szkolnej (dostęp: 15.11.2017).
Zińczuk, M. (2014). Niska motywacja do nauki w kontekście niepowodzeń szkolnych. W: A. Karpińska, M. Zińczuk (red.), Dydaktyczna refleksja o edukacyjnych priorytetach (s. 90-105). Warszawa: Wydawnictwo Akademickie Żak.