Szansa uczenia się innowacyjnego w świetle Podstawy programowej edukacji wczesnoszkolnej

Abstrakt

Dynamika przemian cywilizacyjnych wymaga poszukiwania nowych podejść do uczenia się. Traci na znaczeniu uczenie się zachowawcze, które przystosowuje do zastanej sytuacji, do przestrzegania reguł i postępowania wedle utartych schematów. Na uwagę w tym względzie zasługuje uczenie się innowacyjne, którego głównymi cechami są antycypacja, uczestniczenie i odpowiedzialność.

Innowacyjne uczenie się opisywane jest przez następujące kategorie: rozumienie, konstruowanie znaczeń, uczenie się uczestniczące i partycypacyjne, uczenie się w interakcjach społecznych, uczenie się kontekstowe, uczenie się antycypacyjne, uczenie się twórcze, kierowanie się wartościami, umiejętność dostrzegania konfliktów (J.W. Botkin, M. Elmandjra, H. Maliza, 1982).

Głównym celem przedstawionego opracowania jest próba odpowiedzi na pytanie: w jakim zakresie Podstawa programowa edukacji wczesnoszkolnej stwarza szansę uczenia się innowacyjnego? Chodzi głównie o stworzenie struktury zapisów programowych związanych z uczeniem się innowacyjnym. Przedstawiony materiał posiada dwa elementy strukturalne: zarys teoretycznego ujęcia nauczania innowacyjnego oraz odniesienie do Podstawy programowej.