Wspieranie autonomii ucznia we wczesnoszkolnym nauczaniu języków obcych

Abstrakt

Zgodnie z ideą „wczesnego startu” w polityce językowej Unii Europejskiej, dzieci rozpoczynają naukę języków obcych coraz wcześniej. Niezaprzeczalnie uczenie autonomiczne przynosi cały wachlarz korzyści zarówno edukacyjnych, jak i rozwojowych, takich jak pozytywne nastawienie emocjonalne, zwiększenie motywacji wewnętrznej, lepsze wyniki w nauce i bez wątpienia pozwala uczniowi zrozumieć fakt, że nauka języka obcego jest związana z uczeniem się przez całe życie. Rozwijanie i wspieranie autonomii staje się zatem coraz bardziej istotne już na etapie wczesnoszkolnym. Rozważając uczenie autonomiczne na etapie wczesnoszkolnym, należy wziąć pod uwagę specyficzne uwarunkowania związane z rozwojem poznawczym, emocjonalnym i społecznym, które mogą stanowić barierę lub też sprzyjać procesowi autonomizacji. Celem niniejszego artykułu jest bliższe przyjrzenie się tym uwarunkowaniom, przedstawienie wskazówek oraz zaproponowanie pewnych aktywizujących form pracy, które wspierają autonomizację ucznia na omawianym etapie kształcenia.