Ciało jako kategoria pedagogiczna
Article Sidebar
Opublikowane:
cze 25, 2019
Słowa kluczowe:
pedagogika ciała; wychowanie/formacja ciała; pedagogika personalistyczna
Main Article Content
Abstrakt
Celem artykułu jest analiza istoty oraz znaczenia ludzkiego ciała, zwłaszcza w odniesieniu do rzeczywistości edukacyjnej. Przeprowadzone analizy osadzone są w personalistycznej koncepcji człowieka, w tym w kontekście integralnego rozumienia jego cielesności. Chodzi zwłaszcza o personalistyczną koncepcje osoby Karola Wojtyły, która stanowi inspirację dla „pedagogiki ciała”.
Article Details
Numer
Dział
Artykuły
Bibliografia
Błajet P.: Ciało jako kategoria pedagogiczna. W poszukiwaniu integralnego modelu edukacji, Toruń: Wydawnictwo UMK 2006.
Bauman Z.: Ciało i przemoc w obliczu ponowoczesności, Toruń: Wydawnictwo UMK 1995.
Cagigal J. M.: Kształcenie człowieka cielesnego, w: Obszary permanentnej samoedukacji, red. I. Wojna, J. Kubin, Warszawa: WSSP 1995, s.65-110.
Giddens A.: Nowoczesność i tożsamość. „Ja” i społeczeństwo w epoce późnej nowoczesności, tłum. A. Szulżycka, Warszawa: PWN 2001.
Guszkowska M.: Wzory kultury somatycznej uwspółczesnej młodzieży, „Kultura Fizyczna” 2005, nr 7-8, s.8-10.
Górska L.: Podmiot i podmiotowość w wychowaniu. Studium w perspektywie poznawczej pedagogiki integralnej, Szczecin 2008, mps.
JanPaweł II: Mężczyzną i niewiastą stworzył ich, Città del Vaticano 1986.
Kierkegaard S.: Albo-albo, t. II, tłum. J. Iwaszkiewicz, Warszawa: PWN 1976.
Kijewska A.: Filozof i jego muzy. Antropologia Boecjusza − jej źródła i recepcja, Kęty: Wydawnictwo Marek Derewiecki 2011.
Kopania J.: Etyczny wymiar cielesności, Kraków: Aureus 2002.
Krąpiec M. A.: Starzenie się – dojrzewaniem człowieka, „Studia Philosophiae Christianae” 2000, nr2 (36), s.107-113.
Krzemionka - Brózda D.: Sekret ciała. Doświadczanie przez kobiety własnego ciała jako piętna jawnego (nadwaga) bądź ukrytego (zaburzenia odżywiania), a określenie własnej tożsamości, w: Ciało w dobie współczesności, red. A. Brytek-Matera, Warszawa: Wydawnictwo Difin 2010, s.28-45.
Maciejczak M.: Ciało własne jako narzędzie poznawania świata, „Ethos” 2008, nr 82-83, s.92-104.
Mazur P. S.: Doświadczenie wewnętrzne jako podstawa formowania koncepcji osoby, „Zeszyty Naukowe KUL” 2010, nr 1 (209), s.59-68.
Melosik Z.: Kultura popularna, walka o znaczenia i pedagogika, w: Kultura popularna. Konteksty teoretyczne i społeczno-kulturowe, red. A. Gromkowska-Melosik, Z. Melosik, Kraków: Oficyna Wydawnicza Impuls 2010, s.9-26.
Mroczkowski I.: Teologia ciała według Jana Pawła II, „Pastores” 2012, nr 55 (2), s.36-44.
Ostrowska K.: Wposzukiwaniu wartości, Gdańsk: GWP 1994.
Pesci F.: „Metoda dziecka”. O cielesności, naśladowaniu i pedagogice Marii Montessori, tłum. P. Mikulska, „Ethos” 2008, nr 82-83, s.206-220.
Pawłucki A.: Osoba w pedagogice ciała: prawo pokoju olimpijskiego, Olsztyn: Olsztyńska Wyższa Szkoła im. J. Rusieckiego 2007.
Radziewicz - Winnicki A.: Społeczeństwo w trakcie zmiany. Rozważania z zakresu pedagogiki społecznej i socjologii transformacji, Gdańsk: GWP 2005.
Sakson - Obada O.: Rozwój Ja cielesnego w kontekście wczesnej relacji z opiekunem, „Roczniki Psychologiczne” 9(2008), nr 2, s.27-44.
Sakson - Obada O.: Ja cielesne − próba nowego spojrzenia, w: Ciało w kulturze i nauce, red. B. Ziółkowska, A. Cwojdzińska, M. Chołody, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Scholar 2010, s.30-42.
Schier K.: Rozegrane w ciele − obraz ciała u osób ze strukturą borderline, w: Ciało w dobie współczesności, red. A. Brytek-Matera, Warszawa: Wydawnictwo Difin 2010, s.9-27.
Schilling Ch.: Socjologia ciała, tłum. M. Skowrońska, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN 2010.
Terenzi P.: Nowe granice socjologii ciała, tłum. P. Mikulska, „Ethos” 2008, nr 82-83, s.191-205.
Tilmann K. J.: Teorie socjalizacji. Społeczność, instytucja, upodmiotowienie, tłum. G. Bluszcz, B. Miracki, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN 2005.
Tischner J.: Dramat cielesności — krajobraz wstydu, „Znak” 1995, nr483 (8), s.76-88.
Tischner J.: Jak żyć, Wrocław: Wydawnictwo Wrocławskiej Księgarni Archidiecezjalnej 1995.
Wojtyła K.: Osoba i czyn, w: tenże, Osoba i czyn oraz inne studia antropologiczne, Lublin: Towarzystwo Naukowe KUL 2000.
Zając W.: Piękno jako wartość. Konteksty pedagogiczne, „Chowanna” 1(30) 2008, s.57-70.
Bauman Z.: Ciało i przemoc w obliczu ponowoczesności, Toruń: Wydawnictwo UMK 1995.
Cagigal J. M.: Kształcenie człowieka cielesnego, w: Obszary permanentnej samoedukacji, red. I. Wojna, J. Kubin, Warszawa: WSSP 1995, s.65-110.
Giddens A.: Nowoczesność i tożsamość. „Ja” i społeczeństwo w epoce późnej nowoczesności, tłum. A. Szulżycka, Warszawa: PWN 2001.
Guszkowska M.: Wzory kultury somatycznej uwspółczesnej młodzieży, „Kultura Fizyczna” 2005, nr 7-8, s.8-10.
Górska L.: Podmiot i podmiotowość w wychowaniu. Studium w perspektywie poznawczej pedagogiki integralnej, Szczecin 2008, mps.
JanPaweł II: Mężczyzną i niewiastą stworzył ich, Città del Vaticano 1986.
Kierkegaard S.: Albo-albo, t. II, tłum. J. Iwaszkiewicz, Warszawa: PWN 1976.
Kijewska A.: Filozof i jego muzy. Antropologia Boecjusza − jej źródła i recepcja, Kęty: Wydawnictwo Marek Derewiecki 2011.
Kopania J.: Etyczny wymiar cielesności, Kraków: Aureus 2002.
Krąpiec M. A.: Starzenie się – dojrzewaniem człowieka, „Studia Philosophiae Christianae” 2000, nr2 (36), s.107-113.
Krzemionka - Brózda D.: Sekret ciała. Doświadczanie przez kobiety własnego ciała jako piętna jawnego (nadwaga) bądź ukrytego (zaburzenia odżywiania), a określenie własnej tożsamości, w: Ciało w dobie współczesności, red. A. Brytek-Matera, Warszawa: Wydawnictwo Difin 2010, s.28-45.
Maciejczak M.: Ciało własne jako narzędzie poznawania świata, „Ethos” 2008, nr 82-83, s.92-104.
Mazur P. S.: Doświadczenie wewnętrzne jako podstawa formowania koncepcji osoby, „Zeszyty Naukowe KUL” 2010, nr 1 (209), s.59-68.
Melosik Z.: Kultura popularna, walka o znaczenia i pedagogika, w: Kultura popularna. Konteksty teoretyczne i społeczno-kulturowe, red. A. Gromkowska-Melosik, Z. Melosik, Kraków: Oficyna Wydawnicza Impuls 2010, s.9-26.
Mroczkowski I.: Teologia ciała według Jana Pawła II, „Pastores” 2012, nr 55 (2), s.36-44.
Ostrowska K.: Wposzukiwaniu wartości, Gdańsk: GWP 1994.
Pesci F.: „Metoda dziecka”. O cielesności, naśladowaniu i pedagogice Marii Montessori, tłum. P. Mikulska, „Ethos” 2008, nr 82-83, s.206-220.
Pawłucki A.: Osoba w pedagogice ciała: prawo pokoju olimpijskiego, Olsztyn: Olsztyńska Wyższa Szkoła im. J. Rusieckiego 2007.
Radziewicz - Winnicki A.: Społeczeństwo w trakcie zmiany. Rozważania z zakresu pedagogiki społecznej i socjologii transformacji, Gdańsk: GWP 2005.
Sakson - Obada O.: Rozwój Ja cielesnego w kontekście wczesnej relacji z opiekunem, „Roczniki Psychologiczne” 9(2008), nr 2, s.27-44.
Sakson - Obada O.: Ja cielesne − próba nowego spojrzenia, w: Ciało w kulturze i nauce, red. B. Ziółkowska, A. Cwojdzińska, M. Chołody, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Scholar 2010, s.30-42.
Schier K.: Rozegrane w ciele − obraz ciała u osób ze strukturą borderline, w: Ciało w dobie współczesności, red. A. Brytek-Matera, Warszawa: Wydawnictwo Difin 2010, s.9-27.
Schilling Ch.: Socjologia ciała, tłum. M. Skowrońska, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN 2010.
Terenzi P.: Nowe granice socjologii ciała, tłum. P. Mikulska, „Ethos” 2008, nr 82-83, s.191-205.
Tilmann K. J.: Teorie socjalizacji. Społeczność, instytucja, upodmiotowienie, tłum. G. Bluszcz, B. Miracki, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN 2005.
Tischner J.: Dramat cielesności — krajobraz wstydu, „Znak” 1995, nr483 (8), s.76-88.
Tischner J.: Jak żyć, Wrocław: Wydawnictwo Wrocławskiej Księgarni Archidiecezjalnej 1995.
Wojtyła K.: Osoba i czyn, w: tenże, Osoba i czyn oraz inne studia antropologiczne, Lublin: Towarzystwo Naukowe KUL 2000.
Zając W.: Piękno jako wartość. Konteksty pedagogiczne, „Chowanna” 1(30) 2008, s.57-70.