Personalistyczny wymiar pracy ludzkiej, jako wyznacznik resocjalizacji kobiet, na przykładzie własnych badań
Article Sidebar
Opublikowane:
gru 19, 2022
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
Słowa kluczowe:
osoba, skazany, personalizm, praca, resocjalizacja, socjalizacja, wartość, wychowanie, zakład karny
Main Article Content
Abstrakt
Personalizm to nadanie zdarzeniu charakteru osobistego, skierowanego na wychowanie osoby, a resocjalizacja to przemiana tej osoby, skierowana w stronę wolności, pełnienia ról społecznych poprzez dążenie do autonomicznego i wolnego decydowania. Zamierzając zidentyfikować w personalistycznym obszarze istotę pracy ludzkiej istnieje potrzeba zwrócenia szczególnej uwagi na podmiot problemu, którym jest człowiek, jego człowieczeństwo, sposób na pojmowanie rzeczywistości i całego świata. Istota pracy powinna posiadać „ludzkie oblicze”, praca powinna być dla skazanych satysfakcjonującą.
Zasadniczym celem badań było poznanie możliwości zastosowania pracy w procesie resocjalizacyjnym skazanych kobiet, ukazując personalistyczny wymiar wpływu tej pracy na resocjalizację.
Article Details
Numer
Dział
Artykuły
Bibliografia
Bałandynowicz, A. (2011). Probacja. Resocjalizacja z udziałem społeczeństwa. Wyd. 2. Warszawa: Wolters Kluwer Business.
Bańko, M. (red.). (2014). Wielki słownik wyrazów obcych PWN. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Bartnik, C. S. (2000). Personalizm. Lublin: Wydawnictwo KUL.
Bartnik, C. S. (2005). Praca jako wartość humanistyczna. W: M. Kowalczyk (red.). Praca a kultura. Lublin: Wydawnictwo Standruk.
Bramska, M. (1995). Zatrudnienie, Biuletyn RPO, Nr 28.
CBOS (2006). Znaczenie pracy w życiu Polaków. Komunikat. Warszawa.
Frankfort-Nachmias, Ch., Nachmias, D. (2001). Metody badawcze w naukach społecznych. Poznań: Wydawnictwo Zysk i S-ka.
Góźdź, K. (2015). Personalistyczny charakter pracy ludzkiej. Studia Gnesnensia, 29, 25-33.
Grzybowski, J. (2003). Człowiek jako osoba w metafizyce św. Tomasza z Akwinu. Warszawskie Studia Teologiczne, 16, 201-229.
Jan Paweł II. (1991). Ewangelia więzień. Spotkanie z więźniami w płockim zakładzie karnym (Płock, 7 czerwca 1991). L’Osservatore Romano, 6, 14-16.
Jan Paweł II. (1979). Encyklika Redemptor hominis o Jezusie Chrystusie Odkupicielu człowieka. Rzym.
Jan Paweł II. (1981). Encyklika Laborem exercens o pracy ludzkiej (z okazji 90. rocznicy Encykliki Rerum novarum). Rzym.
Kapias, M. (2005). Personalistyczny wymiar pracy ludzkiej. Studia Ekonomiczne. Zeszyty Naukowe Akademii Ekonomicznej w Katowicach, 35, 205-218.
Konopczyński, M. (2010). Metody twórczej resocjalizacji. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Konopczyński, M. (2013). Kryzys resocjalizacji czy(li) sukces działań pozornych – refleksje wokół polskiej rzeczywistości resocjalizacyjnej. Warszawa: Pedagogium WSNS.
Konopczyński, M. (2015). Pedagogika resocjalizacyjna. W stronę działań kreujących. Kraków: Oficyna Wydawnicza „Impuls”.
Łobocki, M. (2009). Metody i techniki badań pedagogicznych. Wyd. 9. Kraków: Oficyna Wydawnicza „Impuls”.
Mariański, J. (2007). Personalizm. W: C. Rogowski (red.). Leksykon pedagogiki religii. Podstawy – koncepcje – perspektywy (s. 571-576). Warszawa: VERBINUM Wydawnictwo Księży Werbistów.
Pierzchała, K. (2013). Kapelan więzienny w procesie resocjalizacji penitencjarnej. Toruń: Wydawnictwo Adam Marszałek.
Pierzchała, K. (2015). Skazani ale nie potępieni. Poczucie powinności i odpowiedzialności. Studium psychologiczno-pedagogiczno-pastoralne. Wyd. 2 rozszerzone. Toruń: Wydawnictwo Adam Marszałek.
Pierzchała, K. (2016). Destygmatyzacja przestępców w świetle Magisterium Kościoła oraz poglądów na resocjalizację. Kraków: Oficyna Wydawnicza „Impuls”.
Pierzchała, K. (2017). Wina – prawo – kara. Prawne i psychopedagogiczne aspekty resocjalizacji penitencjarnej. Probacja, 2, 91-117.
Pierzchała, K. (2018). Wymiar osobowy w resocjalizacji skazanych, Probacja, 4, 47-66.
Pilch, T., Bauman, T. (2001). Zasady badań pedagogicznych. Strategie ilościowe i jakościowe. Wyd. 2. Warszawa: Wydawnictwo Akademickie „Żak”.
Poklek, R. (2010). Instytucjonalne i psychospołeczne aspekty więzienia. Kalisz: Centralny Ośrodek Szkolenia Służby Więziennej.
Pstrąg, D. (2014). Praca w procesie readaptacji społecznej skazanych. Lubelski Rocznik Pedagogiczny, 33, 148-164.
Pytka, L. (2006). Resocjalizacja. W: T. Pilch (red.). Encyklopedia pedagogiczna XXI wieku, t. 5 (s. 268-270). Warszawa: Wydawnictwo Akademickie „Żak”.
Smith, A. (2015). Badania nad naturą i przyczynami bogactwa narodów, t. 1. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Szaszkiewicz, M. (1997). Tajemnice grypserki. Kraków: Wydawnictwo Instytutu Ekspertyz Sądowych.
Waldziński, D. (2001). Duch pracy ludzkiej Stefana Kardynała Wyszyńskiego. Studia Elbląskie, 3, 189-199.
Wojtyła, K. (1986). Miłość i odpowiedzialność. Lublin: Towarzystwo Naukowe KUL.
Woźniak, A. (2021). Resocjalizacja przez pracę osób pozbawionych wolności w losowo wybranych jednostkach penitencjarnych, Praca doktorska, nieopublikowana.
Wyszyński, S. (1955). Duch pracy ludzkiej. Konferencje o pracy (Przedruk z wydania Księgarni Powszechnej, Włocławek 1946).
Wyszyński, S. (2000). Duch pracy ludzkiej. Myśli o wartości pracy. Warszawa: Wydawnictwo im. Stefana Kardynała Wyszyńskiego „Soli Deo”. Instytut Wydawniczy PAX.
Bańko, M. (red.). (2014). Wielki słownik wyrazów obcych PWN. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Bartnik, C. S. (2000). Personalizm. Lublin: Wydawnictwo KUL.
Bartnik, C. S. (2005). Praca jako wartość humanistyczna. W: M. Kowalczyk (red.). Praca a kultura. Lublin: Wydawnictwo Standruk.
Bramska, M. (1995). Zatrudnienie, Biuletyn RPO, Nr 28.
CBOS (2006). Znaczenie pracy w życiu Polaków. Komunikat. Warszawa.
Frankfort-Nachmias, Ch., Nachmias, D. (2001). Metody badawcze w naukach społecznych. Poznań: Wydawnictwo Zysk i S-ka.
Góźdź, K. (2015). Personalistyczny charakter pracy ludzkiej. Studia Gnesnensia, 29, 25-33.
Grzybowski, J. (2003). Człowiek jako osoba w metafizyce św. Tomasza z Akwinu. Warszawskie Studia Teologiczne, 16, 201-229.
Jan Paweł II. (1991). Ewangelia więzień. Spotkanie z więźniami w płockim zakładzie karnym (Płock, 7 czerwca 1991). L’Osservatore Romano, 6, 14-16.
Jan Paweł II. (1979). Encyklika Redemptor hominis o Jezusie Chrystusie Odkupicielu człowieka. Rzym.
Jan Paweł II. (1981). Encyklika Laborem exercens o pracy ludzkiej (z okazji 90. rocznicy Encykliki Rerum novarum). Rzym.
Kapias, M. (2005). Personalistyczny wymiar pracy ludzkiej. Studia Ekonomiczne. Zeszyty Naukowe Akademii Ekonomicznej w Katowicach, 35, 205-218.
Konopczyński, M. (2010). Metody twórczej resocjalizacji. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Konopczyński, M. (2013). Kryzys resocjalizacji czy(li) sukces działań pozornych – refleksje wokół polskiej rzeczywistości resocjalizacyjnej. Warszawa: Pedagogium WSNS.
Konopczyński, M. (2015). Pedagogika resocjalizacyjna. W stronę działań kreujących. Kraków: Oficyna Wydawnicza „Impuls”.
Łobocki, M. (2009). Metody i techniki badań pedagogicznych. Wyd. 9. Kraków: Oficyna Wydawnicza „Impuls”.
Mariański, J. (2007). Personalizm. W: C. Rogowski (red.). Leksykon pedagogiki religii. Podstawy – koncepcje – perspektywy (s. 571-576). Warszawa: VERBINUM Wydawnictwo Księży Werbistów.
Pierzchała, K. (2013). Kapelan więzienny w procesie resocjalizacji penitencjarnej. Toruń: Wydawnictwo Adam Marszałek.
Pierzchała, K. (2015). Skazani ale nie potępieni. Poczucie powinności i odpowiedzialności. Studium psychologiczno-pedagogiczno-pastoralne. Wyd. 2 rozszerzone. Toruń: Wydawnictwo Adam Marszałek.
Pierzchała, K. (2016). Destygmatyzacja przestępców w świetle Magisterium Kościoła oraz poglądów na resocjalizację. Kraków: Oficyna Wydawnicza „Impuls”.
Pierzchała, K. (2017). Wina – prawo – kara. Prawne i psychopedagogiczne aspekty resocjalizacji penitencjarnej. Probacja, 2, 91-117.
Pierzchała, K. (2018). Wymiar osobowy w resocjalizacji skazanych, Probacja, 4, 47-66.
Pilch, T., Bauman, T. (2001). Zasady badań pedagogicznych. Strategie ilościowe i jakościowe. Wyd. 2. Warszawa: Wydawnictwo Akademickie „Żak”.
Poklek, R. (2010). Instytucjonalne i psychospołeczne aspekty więzienia. Kalisz: Centralny Ośrodek Szkolenia Służby Więziennej.
Pstrąg, D. (2014). Praca w procesie readaptacji społecznej skazanych. Lubelski Rocznik Pedagogiczny, 33, 148-164.
Pytka, L. (2006). Resocjalizacja. W: T. Pilch (red.). Encyklopedia pedagogiczna XXI wieku, t. 5 (s. 268-270). Warszawa: Wydawnictwo Akademickie „Żak”.
Smith, A. (2015). Badania nad naturą i przyczynami bogactwa narodów, t. 1. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Szaszkiewicz, M. (1997). Tajemnice grypserki. Kraków: Wydawnictwo Instytutu Ekspertyz Sądowych.
Waldziński, D. (2001). Duch pracy ludzkiej Stefana Kardynała Wyszyńskiego. Studia Elbląskie, 3, 189-199.
Wojtyła, K. (1986). Miłość i odpowiedzialność. Lublin: Towarzystwo Naukowe KUL.
Woźniak, A. (2021). Resocjalizacja przez pracę osób pozbawionych wolności w losowo wybranych jednostkach penitencjarnych, Praca doktorska, nieopublikowana.
Wyszyński, S. (1955). Duch pracy ludzkiej. Konferencje o pracy (Przedruk z wydania Księgarni Powszechnej, Włocławek 1946).
Wyszyński, S. (2000). Duch pracy ludzkiej. Myśli o wartości pracy. Warszawa: Wydawnictwo im. Stefana Kardynała Wyszyńskiego „Soli Deo”. Instytut Wydawniczy PAX.