Subjectity and Autonomy – Teacher in the Polish Education System
Article Sidebar
Published:
Jun 30, 2022
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
Keywords:
teacher, subjectivity, autonomy
Main Article Content
Abstract
The Polish education system emphasizes the significant role of the teacher in the process of educating children and youth. His subjectivity and autonomy stem from the teacher’s personal nature and, at the same time, from the norms of educational law. Subjectivity determines the duties and rights of the teacher, while autonomy obliges them to creatively develop themselves and their own competences. The teacher’s subjectivity and autonomy are characterized by dynamics, their progression is conditioned by personal improvement and an increase in pedagogical professionalism.
Article Details
Issue
Section
Articles
References
Bielski, J. (2017). Nauczyciel doskonały. Kształtowanie się nauczycielskiego zawodu, warunki, kryteria i mierniki efektywności pracy nauczyciela. Kraków: Oficyna Wydawnicza „Impuls”.
Chałas, K. (2002). Granice autonomii praktyki edukacyjnej – implikacje i ich przekraczania. (s. 135-143) W: H. Gajdamowicz, D. Bielski, K. J. Szmidt, Granice autonomii i praktyki edukacyjnej. T. 2. Łódź: Wydawnictwo WSHE.
Dziaczkowska, L. (2016). Podmiotowość. W: K. Chałas, A. Maj (red.), Encyklopedia aksjologii pedagogicznej (s. 781-785). Radom: Polwen – Polskie Wydawnictwo Encyklopedyczne.
Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz. U. 1997, Nr 78, poz. 483).
Maj, A. (2020). Innowacje i eksperymenty edukacyjne – podstawy pedagogiczne, prawne i metodologiczne. Roczniki Pedagogiczne, 12(2), 9-20.
Milerski, B., Śliwerski, B. (2000). Leksykon PWN. Pedagogika. Warszawa: PWN.
Nowak, M. (1999). Podstawy pedagogiki otwartej. Ujęcie dynamiczne w inspiracji chrześcijańskiej. Lublin: Redakcja Wydawnictw KUL.
Okoń, W. (2004). Nowy słownik pedagogiczny. Wyd. 4. Warszawa: Wydawnictwo Akademickie „Żak”.
Okoń, W. (oprac. i wstęp) (1959). Osobowość nauczyciela. Rozprawy J. Wł. Dawida, Z. Mysłakowskiego, St. Szumana, M. Kreutza, St. Baleya. Warszawa: PZWS.
Palka, S. (1999). Pedagogika w stanie tworzenia, Kraków: Wydawnictwo UJ.
Śliwerski, B. (2016). Autonomia. W: K. Chałas, A. Maj (red.), Encyklopedia aksjologii pedagogicznej (s. 126-132). Radom: Polwen – Polskie Wydawnictwo Encyklopedyczne.
Tarnowski, J. (1981). Wychowanie do pokoju z Bogiem i ludźmi. Poznań: Księgarnia św. Wojciecha.
Tarnowski, J. (red.) (1989). Trudne sprawy młodych. Warszawa: ATK.
Ustawa z dnia 14 grudnia 2016 r. – Prawo oświatowe (Dz.U. 2021 r., poz. 1082).
Ustawa z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz.U. 2021 r. poz. 1915).
Ustawa z dnia 26 stycznia 1982 r. – Karta Nauczyciela (Dz. U. 2021, poz. 1762).
Wajsprych, D. (2016). Norma personalistyczna. W: K. Chałas, A. Maj (red.), Encyklopedia aksjologii pedagogicznej (s. 649-654). Radom: Polwen – Polskie Wydawnictwo Encyklopedyczne.
Wojtyła, K. (1986). Miłość i odpowiedzialność. Lublin: Towarzystwo Naukowe KUL.
Ziółkowski, P. (2016). Pedeutologia. Zarys problematyki, Bydgoszcz: Wydawnictwo Uczelniane WSG.
Zubrzycka-Maciąg T. (2019). Rola nauczyciela w rozwijaniu podmiotowości uczniów. Edukacja – Technika – Informatyka, 3(29), 146-151.
Chałas, K. (2002). Granice autonomii praktyki edukacyjnej – implikacje i ich przekraczania. (s. 135-143) W: H. Gajdamowicz, D. Bielski, K. J. Szmidt, Granice autonomii i praktyki edukacyjnej. T. 2. Łódź: Wydawnictwo WSHE.
Dziaczkowska, L. (2016). Podmiotowość. W: K. Chałas, A. Maj (red.), Encyklopedia aksjologii pedagogicznej (s. 781-785). Radom: Polwen – Polskie Wydawnictwo Encyklopedyczne.
Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz. U. 1997, Nr 78, poz. 483).
Maj, A. (2020). Innowacje i eksperymenty edukacyjne – podstawy pedagogiczne, prawne i metodologiczne. Roczniki Pedagogiczne, 12(2), 9-20.
Milerski, B., Śliwerski, B. (2000). Leksykon PWN. Pedagogika. Warszawa: PWN.
Nowak, M. (1999). Podstawy pedagogiki otwartej. Ujęcie dynamiczne w inspiracji chrześcijańskiej. Lublin: Redakcja Wydawnictw KUL.
Okoń, W. (2004). Nowy słownik pedagogiczny. Wyd. 4. Warszawa: Wydawnictwo Akademickie „Żak”.
Okoń, W. (oprac. i wstęp) (1959). Osobowość nauczyciela. Rozprawy J. Wł. Dawida, Z. Mysłakowskiego, St. Szumana, M. Kreutza, St. Baleya. Warszawa: PZWS.
Palka, S. (1999). Pedagogika w stanie tworzenia, Kraków: Wydawnictwo UJ.
Śliwerski, B. (2016). Autonomia. W: K. Chałas, A. Maj (red.), Encyklopedia aksjologii pedagogicznej (s. 126-132). Radom: Polwen – Polskie Wydawnictwo Encyklopedyczne.
Tarnowski, J. (1981). Wychowanie do pokoju z Bogiem i ludźmi. Poznań: Księgarnia św. Wojciecha.
Tarnowski, J. (red.) (1989). Trudne sprawy młodych. Warszawa: ATK.
Ustawa z dnia 14 grudnia 2016 r. – Prawo oświatowe (Dz.U. 2021 r., poz. 1082).
Ustawa z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz.U. 2021 r. poz. 1915).
Ustawa z dnia 26 stycznia 1982 r. – Karta Nauczyciela (Dz. U. 2021, poz. 1762).
Wajsprych, D. (2016). Norma personalistyczna. W: K. Chałas, A. Maj (red.), Encyklopedia aksjologii pedagogicznej (s. 649-654). Radom: Polwen – Polskie Wydawnictwo Encyklopedyczne.
Wojtyła, K. (1986). Miłość i odpowiedzialność. Lublin: Towarzystwo Naukowe KUL.
Ziółkowski, P. (2016). Pedeutologia. Zarys problematyki, Bydgoszcz: Wydawnictwo Uczelniane WSG.
Zubrzycka-Maciąg T. (2019). Rola nauczyciela w rozwijaniu podmiotowości uczniów. Edukacja – Technika – Informatyka, 3(29), 146-151.