Personalistic Dimension of Human Work as a Determinant of Women’s Social Rehabilitation, Based on My Own Research
Article Sidebar
Published:
Dec 19, 2022
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
Keywords:
person, convicted, personalism, work, resocialization, satisfaction, socialization, value, upbringing, prison
Main Article Content
Abstract
Personalism is giving the event a personal character, directed at the upbringing of a person, and resocialization is a transformation of that person, directed towards freedom, performing social roles, by striving for autonomous and free decision-making. In order to identify the essence of human work in a personalistic area, there is a need to pay special attention to the subject of the problem, which is man, his humanity, a way of understanding reality and the whole world. The essence of work should have a “human face”, work should be satisfying for convicts.
The main goal of the research is to learn about the possibility of using work in the social rehabilitation process of convicted women, learning the personalistic dimension of the impact of this work on social rehabilitation.
Article Details
Issue
Section
Articles
References
Bałandynowicz, A. (2011). Probacja. Resocjalizacja z udziałem społeczeństwa. Wyd. 2. Warszawa: Wolters Kluwer Business.
Bańko, M. (red.). (2014). Wielki słownik wyrazów obcych PWN. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Bartnik, C. S. (2000). Personalizm. Lublin: Wydawnictwo KUL.
Bartnik, C. S. (2005). Praca jako wartość humanistyczna. W: M. Kowalczyk (red.). Praca a kultura. Lublin: Wydawnictwo Standruk.
Bramska, M. (1995). Zatrudnienie, Biuletyn RPO, Nr 28.
CBOS (2006). Znaczenie pracy w życiu Polaków. Komunikat. Warszawa.
Frankfort-Nachmias, Ch., Nachmias, D. (2001). Metody badawcze w naukach społecznych. Poznań: Wydawnictwo Zysk i S-ka.
Góźdź, K. (2015). Personalistyczny charakter pracy ludzkiej. Studia Gnesnensia, 29, 25-33.
Grzybowski, J. (2003). Człowiek jako osoba w metafizyce św. Tomasza z Akwinu. Warszawskie Studia Teologiczne, 16, 201-229.
Jan Paweł II. (1991). Ewangelia więzień. Spotkanie z więźniami w płockim zakładzie karnym (Płock, 7 czerwca 1991). L’Osservatore Romano, 6, 14-16.
Jan Paweł II. (1979). Encyklika Redemptor hominis o Jezusie Chrystusie Odkupicielu człowieka. Rzym.
Jan Paweł II. (1981). Encyklika Laborem exercens o pracy ludzkiej (z okazji 90. rocznicy Encykliki Rerum novarum). Rzym.
Kapias, M. (2005). Personalistyczny wymiar pracy ludzkiej. Studia Ekonomiczne. Zeszyty Naukowe Akademii Ekonomicznej w Katowicach, 35, 205-218.
Konopczyński, M. (2010). Metody twórczej resocjalizacji. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Konopczyński, M. (2013). Kryzys resocjalizacji czy(li) sukces działań pozornych – refleksje wokół polskiej rzeczywistości resocjalizacyjnej. Warszawa: Pedagogium WSNS.
Konopczyński, M. (2015). Pedagogika resocjalizacyjna. W stronę działań kreujących. Kraków: Oficyna Wydawnicza „Impuls”.
Łobocki, M. (2009). Metody i techniki badań pedagogicznych. Wyd. 9. Kraków: Oficyna Wydawnicza „Impuls”.
Mariański, J. (2007). Personalizm. W: C. Rogowski (red.). Leksykon pedagogiki religii. Podstawy – koncepcje – perspektywy (s. 571-576). Warszawa: VERBINUM Wydawnictwo Księży Werbistów.
Pierzchała, K. (2013). Kapelan więzienny w procesie resocjalizacji penitencjarnej. Toruń: Wydawnictwo Adam Marszałek.
Pierzchała, K. (2015). Skazani ale nie potępieni. Poczucie powinności i odpowiedzialności. Studium psychologiczno-pedagogiczno-pastoralne. Wyd. 2 rozszerzone. Toruń: Wydawnictwo Adam Marszałek.
Pierzchała, K. (2016). Destygmatyzacja przestępców w świetle Magisterium Kościoła oraz poglądów na resocjalizację. Kraków: Oficyna Wydawnicza „Impuls”.
Pierzchała, K. (2017). Wina – prawo – kara. Prawne i psychopedagogiczne aspekty resocjalizacji penitencjarnej. Probacja, 2, 91-117.
Pierzchała, K. (2018). Wymiar osobowy w resocjalizacji skazanych, Probacja, 4, 47-66.
Pilch, T., Bauman, T. (2001). Zasady badań pedagogicznych. Strategie ilościowe i jakościowe. Wyd. 2. Warszawa: Wydawnictwo Akademickie „Żak”.
Poklek, R. (2010). Instytucjonalne i psychospołeczne aspekty więzienia. Kalisz: Centralny Ośrodek Szkolenia Służby Więziennej.
Pstrąg, D. (2014). Praca w procesie readaptacji społecznej skazanych. Lubelski Rocznik Pedagogiczny, 33, 148-164.
Pytka, L. (2006). Resocjalizacja. W: T. Pilch (red.). Encyklopedia pedagogiczna XXI wieku, t. 5 (s. 268-270). Warszawa: Wydawnictwo Akademickie „Żak”.
Smith, A. (2015). Badania nad naturą i przyczynami bogactwa narodów, t. 1. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Szaszkiewicz, M. (1997). Tajemnice grypserki. Kraków: Wydawnictwo Instytutu Ekspertyz Sądowych.
Waldziński, D. (2001). Duch pracy ludzkiej Stefana Kardynała Wyszyńskiego. Studia Elbląskie, 3, 189-199.
Wojtyła, K. (1986). Miłość i odpowiedzialność. Lublin: Towarzystwo Naukowe KUL.
Woźniak, A. (2021). Resocjalizacja przez pracę osób pozbawionych wolności w losowo wybranych jednostkach penitencjarnych, Praca doktorska, nieopublikowana.
Wyszyński, S. (1955). Duch pracy ludzkiej. Konferencje o pracy (Przedruk z wydania Księgarni Powszechnej, Włocławek 1946).
Wyszyński, S. (2000). Duch pracy ludzkiej. Myśli o wartości pracy. Warszawa: Wydawnictwo im. Stefana Kardynała Wyszyńskiego „Soli Deo”. Instytut Wydawniczy PAX.
Bańko, M. (red.). (2014). Wielki słownik wyrazów obcych PWN. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Bartnik, C. S. (2000). Personalizm. Lublin: Wydawnictwo KUL.
Bartnik, C. S. (2005). Praca jako wartość humanistyczna. W: M. Kowalczyk (red.). Praca a kultura. Lublin: Wydawnictwo Standruk.
Bramska, M. (1995). Zatrudnienie, Biuletyn RPO, Nr 28.
CBOS (2006). Znaczenie pracy w życiu Polaków. Komunikat. Warszawa.
Frankfort-Nachmias, Ch., Nachmias, D. (2001). Metody badawcze w naukach społecznych. Poznań: Wydawnictwo Zysk i S-ka.
Góźdź, K. (2015). Personalistyczny charakter pracy ludzkiej. Studia Gnesnensia, 29, 25-33.
Grzybowski, J. (2003). Człowiek jako osoba w metafizyce św. Tomasza z Akwinu. Warszawskie Studia Teologiczne, 16, 201-229.
Jan Paweł II. (1991). Ewangelia więzień. Spotkanie z więźniami w płockim zakładzie karnym (Płock, 7 czerwca 1991). L’Osservatore Romano, 6, 14-16.
Jan Paweł II. (1979). Encyklika Redemptor hominis o Jezusie Chrystusie Odkupicielu człowieka. Rzym.
Jan Paweł II. (1981). Encyklika Laborem exercens o pracy ludzkiej (z okazji 90. rocznicy Encykliki Rerum novarum). Rzym.
Kapias, M. (2005). Personalistyczny wymiar pracy ludzkiej. Studia Ekonomiczne. Zeszyty Naukowe Akademii Ekonomicznej w Katowicach, 35, 205-218.
Konopczyński, M. (2010). Metody twórczej resocjalizacji. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Konopczyński, M. (2013). Kryzys resocjalizacji czy(li) sukces działań pozornych – refleksje wokół polskiej rzeczywistości resocjalizacyjnej. Warszawa: Pedagogium WSNS.
Konopczyński, M. (2015). Pedagogika resocjalizacyjna. W stronę działań kreujących. Kraków: Oficyna Wydawnicza „Impuls”.
Łobocki, M. (2009). Metody i techniki badań pedagogicznych. Wyd. 9. Kraków: Oficyna Wydawnicza „Impuls”.
Mariański, J. (2007). Personalizm. W: C. Rogowski (red.). Leksykon pedagogiki religii. Podstawy – koncepcje – perspektywy (s. 571-576). Warszawa: VERBINUM Wydawnictwo Księży Werbistów.
Pierzchała, K. (2013). Kapelan więzienny w procesie resocjalizacji penitencjarnej. Toruń: Wydawnictwo Adam Marszałek.
Pierzchała, K. (2015). Skazani ale nie potępieni. Poczucie powinności i odpowiedzialności. Studium psychologiczno-pedagogiczno-pastoralne. Wyd. 2 rozszerzone. Toruń: Wydawnictwo Adam Marszałek.
Pierzchała, K. (2016). Destygmatyzacja przestępców w świetle Magisterium Kościoła oraz poglądów na resocjalizację. Kraków: Oficyna Wydawnicza „Impuls”.
Pierzchała, K. (2017). Wina – prawo – kara. Prawne i psychopedagogiczne aspekty resocjalizacji penitencjarnej. Probacja, 2, 91-117.
Pierzchała, K. (2018). Wymiar osobowy w resocjalizacji skazanych, Probacja, 4, 47-66.
Pilch, T., Bauman, T. (2001). Zasady badań pedagogicznych. Strategie ilościowe i jakościowe. Wyd. 2. Warszawa: Wydawnictwo Akademickie „Żak”.
Poklek, R. (2010). Instytucjonalne i psychospołeczne aspekty więzienia. Kalisz: Centralny Ośrodek Szkolenia Służby Więziennej.
Pstrąg, D. (2014). Praca w procesie readaptacji społecznej skazanych. Lubelski Rocznik Pedagogiczny, 33, 148-164.
Pytka, L. (2006). Resocjalizacja. W: T. Pilch (red.). Encyklopedia pedagogiczna XXI wieku, t. 5 (s. 268-270). Warszawa: Wydawnictwo Akademickie „Żak”.
Smith, A. (2015). Badania nad naturą i przyczynami bogactwa narodów, t. 1. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Szaszkiewicz, M. (1997). Tajemnice grypserki. Kraków: Wydawnictwo Instytutu Ekspertyz Sądowych.
Waldziński, D. (2001). Duch pracy ludzkiej Stefana Kardynała Wyszyńskiego. Studia Elbląskie, 3, 189-199.
Wojtyła, K. (1986). Miłość i odpowiedzialność. Lublin: Towarzystwo Naukowe KUL.
Woźniak, A. (2021). Resocjalizacja przez pracę osób pozbawionych wolności w losowo wybranych jednostkach penitencjarnych, Praca doktorska, nieopublikowana.
Wyszyński, S. (1955). Duch pracy ludzkiej. Konferencje o pracy (Przedruk z wydania Księgarni Powszechnej, Włocławek 1946).
Wyszyński, S. (2000). Duch pracy ludzkiej. Myśli o wartości pracy. Warszawa: Wydawnictwo im. Stefana Kardynała Wyszyńskiego „Soli Deo”. Instytut Wydawniczy PAX.