Kilka uwag o łacińskim infinitiwie futuri passivi

  • Marian Babiński Wydział Nauk Humanistycznych, Katolicki Uniwersytet Lubelski
Słowa kluczowe: gramatyka łacińska; czasownik; infinitiwus; infinitivus futuri passivi; nominativus cum infinitivo; supinum przy czasownikach wyrażających ruch

Abstrakt

The article discusses the Latin infinitive futuri passivi. On the basis of the works by F. Letoublon and R. Coleman, and especially of examples presented in them, both the origin of the infinitive and its syntactic relations are discussed. It turns out that this verb structure initially revealed syntactic ties that are different from the ones that can be observed at its later stage that is considered to be the proper infinitivus. Syntactic relations that allow such a conclusion may be unambiguously pointed to when infinitivus futuri passivi occurs in the construction nominativus cum infinitivo. Other constructions are not authoritative.

Bibliografia

Coleman R.: The Latin Future Passive Infinitive, „Glotta” 63 (1985), s. 208-212.

Ernout A., Thomas F.: Syntaxe latine, Paris: Librairie C. Klincsieck 1953(2).

Letoublon F.: Les verbes de mouvement et l’auxiliarité en latin, „Glotta” 61 (1983), s. 218-228.

Sinko T.: Gramatyka łacińska, Lwów–Warszawa: Książnica Atlas 1932(4).

Touratier Ch.: Syntaxe Latine, Louvain-la-Neuve: Peeters 1994.

Opublikowane
2019-10-01
Dział
Artykuły