Λέγε δή: What We Know about the Ancient Greek Particle δή – the Current State of Research

Kamila Tomaka

doi:10.18290/rh22703.2

Kamila Tomaka Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II, Polska https://orcid.org/0000-0002-4514-0600

Słowa kluczowe: partykuły greckie, partykuła δή, stań badań, model pragmatyczno-dyskursywny

Abstrakt

Artykuł omawia sposoby definiowania funkcji partykuły δή we współczesnych badaniach nad partykułami greckimi. W istocie do badań nad partykułami greckimi nie udało się dotychczas wypracować skutecznej metodologii. Obiecujące pod tym względem są zwłaszcza badania naukowców z niderlandzkiego obszaru językowego (Belgia, Holandia), którzy do opisu greckich partykuł adaptują model pragmatyczno-dyskursywny, podkreślając, że funkcje partykuł należy interpretować, uwzględniając relacje między nadawcą i odbiorcą w specyficznym akcie komunikacji. Partykuły służą zatem przede wszystkim do realizacji funkcji pragmatycznych, a ich użycie jest determinowane kontekstem sytuacyjnym. Konkretną aplikację tych założeń można zaobserwować w pracach zagranicznych naukowców przedstawionych w niniejszym artykule. Systematycznych badań nad funkcjami partykuły δή do tej pory, o ile mi wiadomo, na gruncie polskim nie przeprowadzono.

Bibliografia

Abbott, Thomas K. “On δή after Relatives in Plato.” Hermathena, vol. 7, 1890, pp. 44-45.

Allan, Rutger J. “Pointing to Common Ground in Dramatic Dialogue: The Case of δή and τοι.” Pragmatic Approaches to Drama : Studies in Communication on the Ancient Stage, edited by Gunther Martin, Federica Iurescia, Severin Hof, and Giada Sorrentino, The Language of Classical Literature, vol. 32, Brill, 2020, pp. 43-69.

Bäumlein, Wilhelm von. Untersuchungen über griechische Partikeln. Stuttgart, 1861.

Beekes, Robert. Etymological Dictionary of Greek, vol. 2, Brill, 2011.

Birkler, W. Die oratorischen Transitions- und Argumentations-Phrasen τί δέ; τί δέ δή; τί οὖν; τί δαί; τί δῆτα. Ehingen & Tübingen, 1867.

Bonifazi, Anna, Annemieke Drummen, and Mark De Kreij Mark, editors. Particles in ancient Greek discourse: Five volumes exploring particle use across genres. Hellenic Studies Series, Washington D.C., 2016.

Chantraine, Pierre. Dictionnaire étymologique de la langue grecque. Histoire des mots. T. 1 (Α-Δ). Klincksieck, 1968.

Denniston, John D. The Greek Particles. 2nd ed. rev. by Kenneth J. Dover, Duckworth, 1954.

Denniston, John D. The Greek Particles. Clarendon Press, 1934.

Denniston, John D. “δή.” The Greek Particles. Oxford, 1934, pp. 203-262.

Duhoux, Yves. “Grec écrit et grec parlé: une étude contrastive des particules aux Ve-IVesiècles.” New Approaches to Greek Particles, edited by Alber Rijksbaron, Brill, 1997, pp. 15-48.

van Emde Boas, Evert. Tragic Evidentiality? A Study of δή in Tragedy. Dissertation Master of Studies in Greek and/or Latin Language and Literature. Number 47940, Magdalen College, Oxford, 2005.

van Emde Boas, Evert, Albert Rijksbaron, Luuk Huitink, Mathieu de Bakker, editors. The Cambridge Grammar of Classical Greek. Cambridge University Press, 2018.

van Erp Taalman Kip, Anna M. “Καὶ μήν, καὶ δή and ἤδη in Tragedy and Comedy.” Discourse Cohesion in Ancient Greek, edited by Stéphanie J. Bakker and Gerry C. Wakker, Amsterdam Studies in Classical Philology, vol. 16, Brill, 2009, pp. 111-133.

Frisk, Hjalmar. Griechisches Etymologisches Wörterbuch von … Carl Winter Universitätsverlag, 1970.

George, Coulter H. “Greek Particles: Just a Literary Phenomenon?” Discourse Cohesion in Ancient Greek, edited by Stéphanie J. Bakker and Gerry C. Wakker, Amsterdam Studies in Classical Philology, vol. 16, Brill, 2009, pp. 155-169.

Hartung, Johann A. Commentatio de particulis δή et ἤδη. Erlangen: Junge, 1828.

Heller, H. “Epistola ad Max. Dunkerum de particulis ἤδη et δή.” Philologus, vol. 8, 1853, pp. 254-308.

Kühner, Raphael, and Bernhard Gerth. Ausführliche Grammatik der griechischen Sprache. 2. Tl.: Satzlehre, 2. Bd, Hannover, 1890.

Leumann, Manu. “Μέν und μήν, δέ und δή.” Museum Helveticum, vol. 6, 1949, pp. 85-89.

Liddell, Henry G., and Robert Scott. A Greek-English Lexicon, edited by Henry Stuart Jones and Roderick McKenzie, Clarendon Press, 1996.

van Ophuijsen, Johannes M., Sicking Christiaan M. J. Two Studies in Attic Particle Usage: Lysias and Plato. Brill, 1993.

van Ophuijsen, Johannes M. “Οὖν, ἄρα, δή, τοινῦν: The Linguistic Articulation of Arguments in Plato’s Phaedo.” Two Studies in Attic Particle Usage: Lysias and Plato, edited by Johannes M. van Ophuijsen and Christiaan M. J. Sicking, Brill, 1993, pp. 67-164.

van der Pas, Stephanie. “The normal road to geometry: Δή in Euclid’s Elements and the mathematical competence of his audience.” The Classical Quarterly (New Series), vol. 64, no. 2, 2014, pp. 558-573.

Redondo Moyano, Elena. “Δή.” Estudio sintáctico de las partículas en el periodo helenístico: Herodas, Adolf M. Hakkert, 1995, pp. 79-90.

Rijksbaron, Albert. New Approaches to Greek Particles. Proceedings of the Colloquium held in Amsterdam, 4-6 January 1996, to honour Cornelis J. Ruijgh on the occasion of his retirement, J. C. Gieben, 1997.

van Rooy, Raf. “The Relevance of Evidentiality for Ancient Greek: Some Explorative Steps through Plato.” Journal of Greek Linguistics, vol. 16, issuse 1, 2016, pp. 3-46.

Ruijgh, Cornelis J. Autour de “TE Epique”: Études sur la syntaxe grecque, Adolf M. Hakkert, 1971.

Sicking, Christiaan M. J. “Griekse partikels: Definitie en classificatie.” Lampas, vol. 19, 1986, pp. 125-141.

Sicking, Christiaan M. J. “Devices for Text Articulation in Lysias I and XII.” Two Studies in Attic Particle Usage: Lysias and Plato, edited by Johannes M. van Ophuijsen and Christiaan M. J. Sicking, Brill, 1993, pp. 1-66.

Sicking, Christiaan M. J. “Partikels in Vragen bij Plato.” Lampas, vol. 29, no. 5, 1996, pp. 446-463.

Sicking, Christiaan M. J. “Particles in Questions in Plato.” New Approaches to Greek Particles, edited by Albert Rijksbaron, Brill, 1997, pp. 157-174.

Slings, Simon R. “Δέ or δή in a « Defixio » from Olbia ?” Mnemosynei, vol. 51, 1998, pp. 84-85.

Smyth, Herbert W. Greek Grammar, revised by Gordon M. Messing, Harvard University Press, 1956.

Stürmer, Franz. “Über die Partikel δή bei Homer.” Berliner Philologische Wochenschrifti, vol. 32, 1912, pp. 1844-1845.

Thiemann, Carl. “Über den Gebrauch der Partikel δή und ihre Bedeutung bei Homer.” Zeitschrift für das Gymnasialwesen, vol. 35, 1881, pp. 530-534.

Thijs, Kees. Polysemous particles in Ancient Greek. A study with special reference to μήν and δή, PhD dissertation, Radboud University Nijmegen, 2021.

Thomas, Frederick W. “ἤδη and δή in Homer.” Journal of Philology, vol. 23, 1894, pp. 81-115.

Wakker, Gerry C. “Conditionals in the layered structure of Functional Grammar.” Layered structure and reference in a functional perspective, edited by Michael Fortescue, Peter Harder and L. Kristoffersen, John Benjamins, 1992, pp. 369-386.

Wakker, Gerry C. Conditions and Conditionals: An Investigation of Ancient Greek, J. C. Gieben, 1994.

Wakker, Gerry C. “Emphasis and Affirmation: Some Aspects of μήν in Tragedy.” New Approaches to Greek Particles, edited by Albert Rijksbaron, Brill, 1997, pp. 209-231.

Wakker, Gerry C. “Modal Particles and Different Points of View in Herodotus and Thucydides.” Grammar as Interpretation. Greek Literature in Its Linguistic Contexts, edited by Egbert J. Bakker, Brill, 1997, pp. 215-250.

Λέγε δή: co wiemy o starożytnej greckiej partykule δή – stan badań

Abstrakt

Bibliografia