Textual Games with Baudelaire in Angela Carter’s Heroes and Villains and The Passion of New Eve

Abstract

[Abstrakt tylko w j. polskim / Abstract only in Polish]

Gry tekstualne z Baudelairem w Angeli Carter Heroes and Villains i The Passion of New Eve

Artykuł poświęcony jest dialogowi powieści Angeli Carter z poezją Baudelaire’a. Odniesienia do twórczości Baudelaire’a są rozproszone w tekstach Carter, fragmenty jego wierszy pojawiają się u niej w formie prozatorskiej. Obrazy z wiersza „Spleen (Jestem jak król...)” służą Carter jako punkt odniesienia dla związków między bohaterami jej powieści, natomiast Baudelaire’a poetyckie przedstawienie przedmiotów i krajobrazów znajduje u odbicie w jej opisach rzeczywistości apokaliptycznej. Co więcej, ton pewnych ustępów z Heroes and Villains i The Passion of New Eve odzwierciedla charakterystyczny dla poezji dekadenckiej nastrój smutku i zagrożenia. Umieszczone w nowym kontekście prozy postmodernistycznej, styl, obrazowanie oraz koncepcje rozwinięte przez Baudelaire’a są jednocześnie komentarzem do fikcyjnych światów Carter, jak i przedmiotem reinterpretacji, a nawet parodii. Reinterpretacja poezji Baudelaire’a splata się u Carter z krytyką koncepcji mitu. Podobnie jak Roland Barthes, Carter postrzega mit jako konstrukt podporządkowujący fakty ideologii. Baudelaire’owski symbol spleenu staje się u Carter główną, wszechogarniającą koncepcją podważającą autorytet fałszywego mitu.