Odpowiedzialność kanoniczno-karna rodziców według kan. 1366 Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1983 roku

  • Krzysztof Mikołajczuk Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II, Wydział Prawa, Prawa Kanonicznego i Administracji
Słowa kluczowe: kościelne prawo karne; odpowiedzialność kanoniczno-karna rodziców; oddanie dziecka do chrztu i na wychowanie w religii niekatolickiej

Abstrakt

W myśl kan. 1366 Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1983 roku rodzice katoliccy oraz ci, którzy prawnie ich zastępują, którzy oddają dzieci do chrztu lub na wychowanie w religii niekatolickiej, powinni zostać ukarani cenzurą lub inną sprawiedliwą karą. Taka dyspozycja prawodawcy kodeksowego wynika niewątpliwie z ochrony dobra wiary i prawa dzieci ochrzczonych w Kościele katolickim do wychowania w religii katolickiej. Nakłada również na rodziców (lub prawnych opiekunów) obowiązek zapewnienia swemu potomstwu wychowania zgodnego z obowiązującą nauką Kościoła katolickiego.

Bibliografia

Baron A., Pietras H. (red.), Dokumenty Soborów Powszechnych. Tekst grecki, łaciński, polski, t. I, Kraków 2002.

Bączkowicz F., Prawo kanoniczne. Podręcznik dla duchowieństwa, t. II, Kraków 1933.

Borucki J., Prawo i obowiązek rodziców dotyczące wychowania dzieci w świetle adhortacji apostolskiej Jana Pawła II „Familiaris consortio”, „Studia Włocławskie” 14(2012), s. 438-445.

Codex Iuris Canonici Pii X Pontificis Maximi iussu digestus Benedicti Papae XV auctoritate promulgatus, AAS 9(1917), pars II, p. 1-593.

Codex Iuris Canonici auctoritate Ioannis Pauli PP. II promulgatus, AAS 75(1983), pars II – Kodeks Prawa Kanonicznego, Poznań 1984.

Gręźlikowski J., Rola i zadania rodziców w religijnym i moralnym wychowaniu dziecka w świetle ustawodawstwa i dokumentów Kościoła, „Teologia i Człowiek” 14(2009), s. 201.

Katechizm Kościoła Katolickiego, Poznań 1994.

Miziński A.G., Przestępstwo oddania dzieci do chrztu lub na wychowanie w religii niekatolickiej, w: B. Hołyst (red.), Wielka Encyklopedia Prawa. Prawo Kanoniczne, t. II, Warszawa 2014, s. 182-183.

Paweł VI, Litterae Apostolacie motu proprio datae „Matrimonia mixta”. Normae de matrimoniis mixtis statuantur (31 III 1970), AAS 62(1970), 263.

Papieska Rada do Spraw Jedności Chrześcijan, Dyrektorium w sprawie realizacji zasad i norm dotyczących ekumenizmu (Nowe Dyrektorium Ekumeniczne), ComP 14(1994), nr 2, AAS 85(1993), 1039-1119.

Renken J.A., The Penal Law of the Roman Catholic Church. Commentary on Canons 1311-1399 and 1717-1731 and Other Sources of Penal Law, Ottawa 2015.

Sobór Watykański II, Deklaracja o wychowaniu chrześcijańskim „Gravissimum educationis”, nr 1, w: Sobór Watykański II. Konstytucje, Dekrety, Deklaracje. Tekst polski. Nowe tłumaczenie, Poznań 2002.

Sobór Watykański II, Konstytucja duszpasterska o Kościele w świecie współczesnym „Gaudium et spes”, nr 50, w: Sobór Watykański II. Konstytucje, Dekrety, Deklaracje. Tekst polski. Nowe tłumaczenie, Poznań 2002.

Syryjczyk J., Kanoniczne prawo karne. Część szczególna, Warszawa 2003.

Sztafrowski E., Posoborowe prawodawstwo kościelne: 69. Motu proprio „Matrimonia mixta” ustanawiające przepisy dotyczące małżeństw mieszanych, „Prawo Kanoniczne” 14(1971), nr 3-4, s. 239-249.

Sztychmiler R., Istotne obowiązki małżeńskie, Warszawa 1997.

Valls R.N., Księga IV. Uświęcające zadanie Kościoła, w: P. Majer (red.), Codex Iuris Canonici. Kodeks Prawa Kanonicznego. Komentarz. Powszechne i partykularne ustawodawstwo Kościoła katolickiego. Podstawowe akty polskiego prawa wyznaniowego, Kraków 2011.

Wąsik W., Przestępstwa i kary za przestępstwa przeciw obowiązkowi katolickiego wychowania potomstwa w Kodeksach Prawa Kanonicznego, „Kieleckie Studia Teologiczne” 3(2004), s. 463-485.

Opublikowane
2019-12-18
Dział
Artykuły

Inne teksty tego samego autora

1 2 > >>