W dorosłe życie... Proces usamodzielnienia wychowanków przebywających w pieczy zastępczej
Abstrakt
Analizując funkcjonowanie systemu pieczy zastępczej nad dzieckiem, należy zwrócić uwagę na proces usamodzielnienia dorosłych wychowanków. Osobie opuszczającej pieczę zastępczą po osiągnięciu pełnoletności przysługuje pomoc na usamodzielnienie. Jednakże podstawową ideą procesu usamodzielnienia jest indywidualne przygotowanie wychowanka do przejęcia odpowiedzialności za swoje dorosłe życie oraz integracja osób usamodzielnionych ze środowiskiem społecznym. Prezentowane opracowanie przedstawia teoretyczny aspekt przygotowania i prowadzenia procesu usamodzielnienia wychowanków pieczy zastępczej.
Bibliografia
Andrzejewski M., Prawna ochrona rodziny, Warszawa: WSiP 1999.
Badora S., Teoretyczne aspekty sieroctwa i jego opiekuńczej kompensacji, w: S. Badora, D. Marzec (red.), System opieki kompensacyjnej w zjednoczonej Europie, Kraków: Oficyna Wydawnicza „Impuls” 2002.
Brągiel J., Badora S. (red.), Formy opieki, wychowania i wsparcia w zreformowanym systemie pomocy społecznej, Opole: Wyd. UO 2005.
Dąbrowski Z., Pedagogika opiekuńcza w zarysie, t. II, Olsztyn: Wydawnictwo UWM 2006.
Głąbicka K., Gościniewicz M. (red.), Praca socjalna z młodzieżą opuszczającą placówki opiekuńczo-wychowawcze i ich rodziną, Warszawa: Centrum Rozwoju Zasobów Ludzkich 2014.
Joachimowska M., Rodzicielstwo zastępcze. Idea − problemy − analizy − kompetencje, Bydgoszcz: Wydawnictwo UKW 2008.
Kelm A., Węzłowe problemy pedagogiki opiekuńczej, Warszawa: Wydawnictwo Akademickie „Żak” 2000.
Krajewska B., Instytucje wsparcia dziecka i rodziny, Kraków: Oficyna Wydawnicza „Impuls” 2009.
Kulig B., Sołtys A., Proces usamodzielnienia młodzieży dorastającej w pieczy zastępczej, „Problemy Opiekuńczo-Wychowawcze” 2013, nr 7.
Kusio U., Rodzina zastępcza jako środowisko wychowawcze. Studium socjologiczne na przykładzie Lublina, Lublin: Wydawnictwo UMCS 1998.
Łuczyński A., Dzieci w rodzinach zastępczych i dysfunkcjonalnych, Lublin: KUL 2008.
Maciarz A., Możliwości kompensacji sieroctwa w małym domu dziecka, „Problemy Opiekuńczo-Wychowawcze” 1999, nr 4.
Matejek J., Działalność ośrodków adopcyjno-opiekuńczych w procesie przygotowania i wspierania rodzin zastępczych, Kraków: Wydawnictwo Akademii Pedagogicznej w Krakowie 2008.
Pomoc społeczna i opieka nad dzieckiem i rodziną w 2013 roku, Warszawa: Główny Urząd Statystyczny 2014.
Pomoc w usamodzielnianiu się pełnoletnich wychowanków pieczy zastępczej. Raport NIK, Warszawa 2014.
Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 14 marca 2012 r. w sprawie mieszkań chronionych (Dz.U. 2012, poz. 305).
Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej w sprawie udzielania pomocy na usamodzielnienie, kontynuowanie nauki oraz zagospodarowanie z dnia 3 sierpnia 2012 r. (Dz.U. 2012 r., poz. 954).
Różańska E., Tynelski A., Rodzina zastępcza jako forma opieki nad dzieckiem, Kielce: WSP 1981.
Ruszkowska M., Rodzina zastępcza jako środowisko opiekuńczo-wychowawcze, Warszawa: Centrum Rozwoju Zasobów Ludzkich 2013.
Ustawa z 12 marca 2004 roku o pomocy społecznej (Dz.U. z 2013 r., poz. 182 z późn. zm.).
Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz.U. z 2013 r., poz. 674 z późn. zm.).
Ustawa z dnia 9 czerwca 2011 roku o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej (Dz.U. 2016, poz. 575).
Węgierski Z., Opieka nad dzieckiem osieroconym. Teoria i praktyka, Toruń: Wydawnictwo Edukacyjne „Akapit” 2006.
Winogrodzka L., Rodziny zastępcze i ich dzieci, Lublin: Wyd. UMCS 2007.
Wosik-Kawala D. (red.), Rodzinne i instytucjonalne środowiska opiekuńczo-wychowawcze, Lublin: Wydawnictwo UMCS 2011.
Copyright (c) 2017 Roczniki Teologiczne
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
