Charyzmatyczny wymiar powołania teologa
Abstrakt
Teologia bez wątpienia stawia przede wszystkim pytania o Boga i człowieka. Jednak od wieków teologowie pytali także o znaczenie swojej własnej pracy. Można mówić o swoistej meta-teologii, która próbuje pokazać rolę i znaczenie teologii w życiu Kościoła. Najczęstsze odpowiedzi na pytania o sens i charakter teologii oscylują wokół pojęcia racjonalności. W takim spojrzeniu teologia jest zwykłym ludzkim procesem czynienia prawd objawionych zrozumiałymi dla ludzi danej epoki. Wydaje się jednak, że taka wizja teologii jest skrajnym uproszczeniem i spłyceniem sprawy. Na pytanie o znaczenie teologii można dobrze odpowiedzieć tylko w świetle wiary. To światło pozwala ujrzeć w teologii Boży dar, charyzmat, który pomaga Kościołowi odczytywać znaki czasu i proroczo interpretować Objawienie biblijne dla danej epoki i kultury. Teolog ma udział w specjalnym charyzmacie, a więc należałoby go postrzegać najpierw jako pełniącego specjalną posługę słowa w Kościele, a dopiero po wtóre jako naukowca. Takie charyzmatyczne ustawienie teologii pozwala przypomnieć sobie z całą mocą, że pierwszym i podstawowym teologiem jest Duch Święty.
Bibliografia
Augustyn, Państwo Boże, t. I-II, Warszawa 2010.
Beinert W., Teologiczna teoria poznania, Kraków 1998.
Cantalamessa R., Przygotujcie drogi Pańskie. Do światowej ewangelizacji ekumenicznej w przygotowaniu na rok dwutysięczny, Kraków 1999.
Guzowski K., Eucharystia a Duch Święty. Zarys ujęcia personalistycznego, „Studia Gnesnensia” 27(2013), s. 81-90.
Kudasiewicz J., Odkrywanie Ducha Świętego, Kielce 1998.
Majewski J., Wprowadzenie do teologii dogmatycznej, Warszawa 2005.
Międzynarodowa Komisja Teologiczna, Teologia dzisiaj: perspektywy, zasady i kryteria, Kraków 2012.
Tillich P., Prawda jest w głębi, Wrocław−Oleśnica 1996.
Węcławski T., Sieć, Kraków 1997.
Copyright (c) 2016 Roczniki Teologiczne
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.