Podmiot creatio continua − aspekt eklezjalny
Abstrakt
Podmiotem creatio continua jest Bóg, w chrześcijaństwie Bóg Trójjedyny. Fundamentalnie natura boska, Osoby Boskie: Ojciec, Syn i Duch Święty, który w logice wewnętrznego życia Trójcy jest trzeci, a wobec świata najbardziej bezpośredni. Specyfika personalna trzeciej Osoby Boskiej predysponuje do aktywności, do kreatywności, do wzbudzania w stworzeniach kreatywnej mocy i stwórczego działania. Duch Święty rozwija i jednoczy, tworzy wnętrze bytów, wiąże je ze sobą i umacnia więź ze Stwórcą.
Ciągłe stwarzanie zakodowane jest w akcie stwórczym i współbrzmi z działaniem Opatrzności, która też jest dziełem całej Trójcy, a wtórnie również dziełem ludzi: jednostek i społeczeństw.
Uczestniczenie w dziele stwórczym jest proporcjonalne do wzrastania w świętości, a tym samym do bycia osobą. Byty stworzone personalizują siebie poprzez uczestniczenie w creatio continua, a uczestnicząc w tym dziele personalizują się. Dokonuje się to na drodze aktywności intelektu, woli oraz uczuć.
W centrum ciągłego stwarzania znajduje się Jezus Chrystus, jako Bóg i jako człowiek.
Bibliografia
Alvarez Gomez J., C.M.F., La permanente novedad de la vida consagrada en la Iglesia, „Confer” 4(1992).
Balthasar H.U. von, Trójca Święta a stworzenie, w: Kosmos i człowiek, red. L. Balter, K. Czulak, P. Góralczyk (Kolekcja Communio 4), Poznań−Warszawa 1989.
Bartnik Cz.S., Gromy mówiące. Kazania, przemówienia, publicystyka społeczno--polityczna, (Dzieła Zebrane, t. 5), Lublin 1999.
Bartnik Cz.S., Dogmatyka katolicka, t. 1, RW KUL, Lublin 2000.
Coda P., Pentecostés, w: X. Pikaza, N. Silanes (red.), Diccionario Teológico. El Dios cristiano, Salamanca 1992, s. 1061-1072.
Cruz Hernandez M., Historia del pensamiento en Al-Andalus (2). Historia, Biblioteca de la Cultura Andaluza, Editoriales Andaluzas Unidas, Sevilla 1985.
Fernandzez Ardanaz S., A la bùsqueda del paradigma original del hombre. Gen 1,26 y 2,7 en los pensadores cristianos del s. II, „Scriptorium Victoriense” 35(1988), nr 2, s. 30-113.
Fueyo J., La vuelta de los Buddas, Organización Sala Editorial S.A., Madrid 1973.
Gonzáles Montes A., Religion y nacionalismo, la doctrina luterana de los dos reinos como teología civil, Universidad Pontificia de Salamanca, Bibliotheca Salmantinensis, Estudios 51, Salamanca 1982.
Greshake G., Trójjedyny Bóg. Teologia trynitarna, przeł. bp J. Tyrawa, (Der Dreieine Gott. Eine trinitarische Theologie, Verlag Herder, Freiburg im Br. 2007 [wyd. 3; 1997 wyd. 1]), TUM, Wrocław 2009.
Kowalczyk M. SAC, Opatrzność Boża w ujęciu personalistycznym, „Communio” 6(2002), s. 117-129.
Laurentin A., Le Pneuma dans la Doctrine de Philon, ETL 27(1951), s. 390-437.
Lavaud L., Opatrzność otwarta na ryzyko wolności, „Communio” 6(2002), s. 104-116.
Liszka P., Teologia historii zbawienia, w: Ku mądrości teologii, red. K. Góźdź, E. Sienkiewicz, Szczecin 2008, s. 159-169.
Ochman J., Średniowieczna filozofia żydowska (Historia filozofii żydowskiej, t. 2), Universitas, Kraków 1995.
Reutt M., Przedmowa, w: M. Bierdiajew, Nowe średniowiecze (Berlin 1924), Komorów 1997, s. 5-11.
Schall J.V., TJ, O realności fantazji, w: Tolkien. Księga pamiątkowa. Studia o spuściźnie literackiej, red. J. Parce, (Tolkien: A celebration, HarperCollinsPublischers 1999), tł. J. Kokot, Zysk i S-ka, Poznań 2003, s. 72-77.
Siemieniewski A., Ścieżką nauki do Boga. Nauki przyrodnicze i duchowość w starożytności i w średniowieczu, Wrocław 2009.
Tolkien J.R.R., O baśniach, tł. J. Kokot, w: J.R.R. Tolkien, Potwory i krytycy i inne eseje, red. Ch. Tolkien, Zysk i S-ka Wydawnictwo, Poznań 2000.
Tourpe E., Duch, natura, pośredniczenie, w: Duch Odnowiciel (Kolekcja Communio 12), Pallotinum, Poznań 1998, s. 101-115.
Copyright (c) 2016 Roczniki Teologiczne
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
