Przemoc seksualna wobec dziecka w opiniach pracowników służb społecznych. Komunikat z badań

Abstrakt

Dziecko dla pełnego i harmonijnego rozwoju swojej osobowości powinno wychowywać się w środowisku rodzinnym w atmosferze szczęścia, miłości i zrozumienia. W wielu rodzinach jednak dzieci nie mają zapewnionych podstawowych praw i zaspokojonych potrzeb: bezpieczeństwa, miłości, akceptacji, szacunku. Łamie się jego poczucie godności, zabrania się ujawniać emocje i myśli. Wszystko to wyzwala poczucie wstydu, złość i strach, które często są przenoszone na sposób funkcjonowania dziecka w innych środowiskach. Zjawisko stosowania przemocy wobec dzieci w rodzinie – pozbawianie opieki, zaniedbywanie emocjonalne, wychowawcze, krzywdzenie psychiczne i fizyczne, bicie, maltretowanie, a także wykorzystywanie seksualne nie należą do rzadkości. Zagadnienie różnego rodzaju krzywdzenia dzieci, rozpoznawanie, interwencja, przeciwdziałanie oraz pomoc tym dzieciom jest problemem otwartym i wielkim wyzwaniem nie tylko dla wychowawców, pedagogów, psychologów, terapeutów, ale całego społeczeństwa,

W pierwszej części prezentowanych rozważań przedstawione zostały teoretyczne ramy trudnego zagadnienia, jakie stanowi przemoc seksualna wobec dziecka. Przedstawiono prezentowane w literaturze przedmiotu ujęcia definicyjne problemu, formy nadużyć seksualnych, sygnały mogące świadczyć, iż dziecko jest obiektem przemocy seksualnej, oraz bezpośrednie i odległe konsekwencje przemocy seksualnej wobec dziecka. W części drugiej, mającej formę komunikatu, przedstawiono wyniki badań własnych dotyczących opinii poszczególnych kategorii respondentów, będących pracownikami służb społecznych na temat przemocy seksualnej wobec dziecka.