Papieża Benedykta XVI teologia piękna a nowa ewangelizacja

Abstrakt

Niniejszy tekst jest tłumaczeniem artykułu autorstwa dr. Matthewa J. Ramage’a, który analizuje refleksję Josepha Ratzingera/Benedykta XVI na temat Teologii Piękna oraz jej znaczenia dla dzieła Nowej Ewangelizacji. Autor artykułu odczytuje dorobek Ratzingera, koncentrując się na fragmentach dotyczących definicji i znaczenia piękna, ukazując tym samym rozwój jego myśli teologicznej. Wydaje się to ważne, z racji zapoznania albo złego rozumienia prawdziwego znaczenia piękna we współczesnym świecie, co wiąże się z różnymi jego wypaczeniami i nadużyciami. Konieczne jest ujawnianie prawdziwej natury oraz siły piękna, i jest to istotne zadanie dla wszystkich, którzy w pięknie rozpoznają ważny element chrześcijańskiej tożsamości i świadectwa. Dr Ramage przypomina, że zgodnie z myślą Ratzingera autentyczne piękno ma moc wyzwalania i zwracania ludzkiej duszy ku Prawdzie. Jest także uniwersalnym językiem, zrozumiałym dla każdego człowieka. Ta umiejętność, komunikowania i zrozumienia języka piękna nie przychodzi jednak automatycznie, istnieje głęboka potrzeba edukowania w kierunku zrozumienia piękna. Jest to jedno z zadań wspólnoty Kościoła. Idąc śladem Ratzingera, autor wskazuje, że ostateczne spotkanie z Pięknem ma miejsce w osobie Jezusa Chrystusa. Kościół, będąc Jego Mistycznym Ciałem, jest przestrzenią doświadczania Piękna dla współczesnego człowieka. Liturgia Kościoła jest swoistym językiem komunikacji piękna Chrystusa wobec świata – i jako taka angażuje wszystkich wierzących w dzieło głoszenia orędzia Ewangelii. Jedna z tez teologii piękna Ratzingera głosi, że prawdziwe piękno, w odróżnieniu od fałszywego, zawsze pobudza do odpowiedzi, porywając człowieka ku górze, przełamując ciasne i egoistyczne horyzonty – i takie jest także pragnienie wszystkich, którzy podążają ścieżką piękna na drodze ewangelizacji.