250 lat liturgicznego kultu Serca Jezusowego w Polsce – memoriał biskupów polskich z 1765 roku

  • Ireneusz Słoma Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II, Wydział Teologii
Słowa kluczowe: Serce Jezusa; Memoriał Episkopatu Polskiego do papieża Klemensa XIII o czci Najświętszego Serca Jezusowego; 250 rocznica kultu Serca Pana Jezusa; Uroczystość Najświętszego Serca Pana Jezusa

Abstrakt

250 lat temu zostało zatwierdzone liturgiczne święto Serca Pana Jezusa. Obchodzone jest ono w piątek po Oktawie Uroczystości Ciała i Krwi Pańskiej (potocznie zwanej Bożym Ciałem). Dokumentem, który niejako przypieczętował zatwierdzenie tego święta, był Memoriał biskupów polskich z 1765 r. Dlatego też każdy czciciel Bożego Serca powinien przeczytać i znać ten dokument. 250 rocznica zatwierdzenia uroczystości jest do tego najlepsza okazją. Dokument przedstawia początek historycznego rozwoju kultu Serca Jezusowego i jego znaczenie dla każdego wiernego. Co więcej, dokument ten pokazuje argumenty za wprowadzeniem liturgicznego obchodu święta Serca Zbawiciela. Memoriał stwierdza wyraźnie, że w Kościele istnieje i rozwija się prawowierny kultu Serca Jezusowego, przyjęty i stale promowany przez Stolicę Apostolską. Dlatego też domaga się on wprowadzenia właściwego formularza Mszy św. i brewiarza. Biskupi polscy w Memoriale proszą w szczególny sposób o zatwierdzenie wspomnianych tekstów dla Polski. Jednym z powodów jest żywa cześć Narodu Polskiego wobec Bożego Serca oraz związane z tym kultem jego nadzieje.

Bibliografia

Benedictus XIV: De servorum Dei beatificatione, et beatorum canonisatione. W: Benedicti XIV Opera omnia. Venetia 1767.

Bóg bliski. Historia i teologia kultu Najświętszego Serca Jezusa. Red. Cz. Drążek, L. Grzebień, Kraków 1983.

Bulanda E.: Summa teologiczna teologii dogmatycznej pasterskiej i życia duchowego, zawarta w kulcie Najświętszego Serca Pana Jezusa, jak go pojmuje encyklika „Haurietis aquas”. W: Pius XII. Encyklika „Haurietis aquas” i komentarz. Kraków 1980.

Gaweł J.: Tobie oddaję się i poświęcam. Poświęcenie się Najświętszemu Sercu Jezusowemu. Kraków 2014.

Guyet Ch.: Heortologia: sive de festis propriis locorum et ecclesiarum. Venetia 1729.

Hojnowski J.: Towarzystwo Jezusowe. W: Tenże. Słownik kultu Serca Jezusowego. Kraków 2000 s. 240-241.

Królikowski J.: Wymowa teologiczna kultu Najświętszego Serca Jezusa racją uczczenia 250. rocznicy ustanowienia Jego święta. W: Odnowić Pamięć Boskiej miłości. 250. rocznica ustanowienia święta Najświętszego Serca Jezusowego (1765-2012). Kraków 2012.

Kunzler M.: Liturgia kościoła. Poznań 1999.

Kużmak K.: Imię Jezus. II. Kult i bractwa. W: Encyklopedia katolicka. T. 7. Lublin 1997 kol. 64.

Łucarz S. Symbolika przebitego boku Jezusa w nauczaniu Ojców Kościoła. W: Zawierzyć Sercu Jezusa. Red. Kubik W. Kraków 2011 s. 15-30.

Memoriał Episkopatu Polskiego do Papieża Klemensa XIII o czci Najświętszego Serca Jezusowego. W: L. Poleszak. Serce Jezusa w dokumentach Kościoła. Kraków 2006 s. 553-591.

Misiurek J.: Źródło życia i świętości. Polska teologia kultu Najświętszego Serca Jezusa. Lublin 2014.

Mocydlarz W.: Serce Jezusa w liturgii. Kraków 2009.

Nadolski B.: Leksykon liturgii. Poznań 2006.

Pelczar J.S.: Najsłodsze Serce Jezusowe. Książka do modlenia. Przemyśl 1905.

Poleszak L.: Intronizacja Najświętszego Serca Jezusowego. Wypowiedzi Magisterium Kościoła, historia i teologia. Kraków 2008.

Poleszak L.: Zarys historii kultu Najświętszego Serca Pana Jezusa na przestrzeni ostatnich stuleci. W: Zawierzyć Sercu Jezusa. Red. Kubik W. Kraków 2011 s. 31-51.

Opublikowane
2019-12-06
Dział
Artykuły