Księdza prof. Adama Ludwika Szafrańskiego promocja laikatu

Krystian Wojaczek

doi:10.18290/rt.2015.62.6-11

Krystian Wojaczek Uniwersytet Opolski, Wydział Teologii

DOI: https://doi.org/10.18290/rt.2015.62.6-11

Słowa kluczowe: ludzie świeccy; Adam Ludwik Szafrański; Kościół; świat

Abstrakt

Ks. prof. dr hab. Adam Ludwik Szafrański był znany w środowisku jako promotor ludzi świeckich w Kościele. Dotyczyło to przede wszystkim, choć nie wyłącznie, ludzi świeckich studiujących teologię, co w okresie posoborowym było pewną nowością, ale też rodziło opory, obecne zresztą do dnia dzisiejszego. Zaangażowanie ks. Szafrańskiego w promocję laikatu wynikało z jego rozległej i głębokiej wiedzy teologicznej, szerokich horyzontów myślenia i otwartości. Wydaje się, że można zarysować trzy główne nurty uwarunkowań, które stanowiły podstawę promocji ludzi świeckich. Należą do nich uwarunkowania eklezjologiczne, uwarunkowania sakramentologiczne i uwarunkowania pastoralne.

Bibliografia

Durlak E.: Kobieta w Kościele i w świecie współczesnym. W: Kairologia. Zarys soborowej nauki o Kościele w świecie współczesnym. Lublin: TNKUL 1990 s. 249-259.

Grześkowiak J.: Katedra Dogmatyki Pastoralnej. „Roczniki Teologiczno-Kanoniczne” 32:1985 z. 6 s. 121-126.

Mikołajec J.: Formacja duchowa teologów świeckich. Opole: Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Opolskiego 2010.

Podlewska Z.: Kobieta – teolog jako pomocnica duszpasterska. W: Kairologia. Zarys soborowej nauki o Kościele w świecie współczesnym. Lublin: TNKUL 1990 s. 285-294.

Ryszka E., Szafrański A.L.: Teologiczne i personalistyczne zasady planowania rodziny i regulacji poczęć. W: Małżeństwo i rodzina w świetle nauki Kościoła i współczesnej teologii. Red. A.L. Szafrański. Lublin: TNKUL 1985 s. 305-322.

Szafrański A.L.: „Eucharystia jest samym źródłem małżeństwa chrześcijańskiego” (FC 57). W: Małżeństwo i rodzina w świetle nauki Kościoła i współczesnej teologii. Red. tenże. Lublin: TNKUL 1985 s. 255-272.

Szafrański A.L.: Kairologia. Zarys nauki o Kościele w świecie współczesnym. Lublin: TNKUL 1990.

Szafrański A.L.: Teologia liturgii eucharystycznej. Lublin: RW KUL 1978.

Szafrański A.L.: Wierzyć w Chrystusa i żyć Eucharystią. Bytom: Oficyna Wydawnicza 4K 1997.

Wojaczek K.: Apostolat młodego laikatu i przygotowanie do niego przez rodzinę, katechezę i grupy apostolskie. W: Komisja Episkopatu Polski Duszpasterstwa Ogólnego. Program duszpasterski na rok 1991/92. Katowice: Wydział Duszpasterski Kurii Metropolitalnej 1991 s. 190-195.

Wojaczek K.: Autonomia doczesnej pracy ludzkiej jako podstawa jej funkcji eklezjalnej. „Roczniki Teologiczno-Kanoniczne” 30:1983 z. 6 s. 285-291.

Wojaczek K.: Laikat w świetle nauki Soboru Watykańskiego II o Kościele w perspektywie posoborowej. W: Dziedzictwo Soboru. Red. K. Wolsza. Opole: Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Opolskiego 2007 s. 93-104.

Wojaczek K.: Miejsce i rola laikatu w ewangelizacji początku lat dziewięćdziesiątych w Polsce. „Roczniki Teologiczne” 41:1994 z. 6 s. 75-84.

Wojaczek K.: O eklezjologię doczesnej pracy ludzkiej. „Śląskie Studia Historyczno-Teologiczne” 13:1980 s. 105-118.

Wojaczek K.: Świeccy w powojennym Kościele w Polsce – czy wykorzystana szansa? „Ateneum Kapłańskie” 85:1993 t. 121 z. 1 s. 59-74.

Wojaczek K.: Teologiczne inspiracje zaangażowania ludzi świeckich w integrację Europy. W: Teologia w jednoczonej Europie. Red. S. Rabiej. Opole: Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Opolskiego 2001 s. 7-18.

Wojaczek K.: Zarys działalności Instytutu Teologii Pastoralnej w pierwszym dwudziestopięcioleciu jego istnienia. „Roczniki Teologiczno-Kanoniczne” 32:1985 z. 6 s. 113-120.