Nauczanie etyki w szkole według założeń zmieniającej się podstawy programowej a etyka zawodowa nauczyciela

Abstrakt

W ostatnich latach zwiększa się dynamicznie liczba polskich szkół, w których nauczany jest przedmiot „etyka”. Ponieważ rośnie także liczba odbiorców treści etycznych, dlatego pojawia się zapotrzebowanie na umiejętność przekierownia dzieci i młodzieży na zajęcia z religii, a jeśli z jakiegokolwiek powodu nic mogą w nich uczestniczyć, zasadne staje się doprowadzenie ich na lekcje z etyki. Podlegający obowiązkowej edukacji młody człowiek potrzebuje obecnie spójnych narzędzi i elementów do budowy osobistego modelu moralnego. W dokumentach ministerstwa właściwego do spraw oświaty i wychowania zawarte są wiodące treści i cele nauczania etyki w szkole, wyeksponowane na bazie zmian w prawie oświatowym. Szczególnie Podstawa programowa ukazuje wytyczne organizacyjne oraz ideowe dla nauczania etyki na wszystkich etapach edukacyjnych. Zaproponowane treści na zajęcia dotyczą zagadnień etycznych i filozoficznych. Uczniowie mają szansę poznawania prawa moralnego, imperatywu moralnego, prawa naturalnego, dobra moralnego. Propozycja ministerialna nakazuje ćwiczyć umiejętność rozpoznawania wartości i kierowania się sumieniem w życiu oraz rozwiązywania dylematów moralnych w dobie kryzysu moralnego. Warto jednak pamiętać, że etyka jako przedmiot alternatywny dla religii w szkole ma zdecydowanie mniejszą liczbę uczniów. Jest to rezultatem zakorzenienia w tradycji chrześcijańskiej polskiej społeczności edukacyjnej. Popierając lekcje z etyki dla tych. którzy nic zdecydują się na uczestniczenie w wyznaniowych lekcjach religii rzymskokatolickiej, należy dołożyć starań, aby uczniowie nie rezygnowali pochopnie z dotychczasowych lekcji religii. Można to uczynić poprzez podniesienie jakości kształcenia religijnego i kompetencji nauczycieli.