Male Identity and the Modern Model of Fatherhood

  • Katarzyna Zielińska-Król Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II, Wydział Teologii
Słowa kluczowe: tożsamość mężczyzny; nowe ojcostwo; ojcostwo

Abstrakt

Tożsamość mężczyzny a nowy model ojcostwa

Z jednej strony od mężczyzn wymaga się większego zainteresowania dzieckiem, większego wkładu czasowego i zadaniowego w jego rozwój i wychowanie, ale niezmiennie od mężczyzny oczekuje się jednocześnie, że nadal będzie on mocną głową rodziny, która przede wszystkim zadba o bezpieczeństwo swojej rodziny – szczególnie w zakresie finansowym. Zatem z jednej strony oczekuje się, że będzie on więcej w domu, z żoną, z dzieckiem, będzie partycypował w domowych obowiązkach, jednak nie zdejmuje to z niego odpowiedzialności za utrzymanie rodziny. Czy nowym oczekiwaniom, wydającym się trochę ponad miarę i możliwości, nowy ojciec podoła? Czy zmiany i współczesna figura ojca jest tą, w której określana na nowo tożsamość mężczyzny znajdzie odbicie i możliwość realizacji? Z pewnością na odpowiedź należy jeszcze poczekać, jednak, uzasadnionym wydaje się pytanie jakie stawia Z. Melosik, czy w obliczu wszystkich zmian w osobie, psychice, medykalizacji oraz feminizacji ciała męskiego „(…) mężczyzna to jest jeszcze mężczyzna?” (Z. Melosik, Kryzys męskości w kulturze współczesnej, Kraków: Oficyna Wydawnicza Impuls 2006, pp. 22.).

Bibliografia

Augustyn J.: Ojcostwo. Aspekty pedagogiczne i duchowe, Kraków: Wydawnictwo WAM 2011.

Arcimowicz K.: Obraz ojca w polskich mediach, „Niebieska Linia” 1:2004, p. 9.

Arcimowicz K. Przemiany wzorów ojca w kulturze zachodniej, In: Ed. B. Płonka-Syroka, Stereotypy i wzory męskości w różnych kulturach świata, Warszawa: DiG 2008, pp. 55-74.

Arnold S.: How Involved is Involved Fathering? An Exploration of the Contemporary Culture of Fatherhood, “Gender & Society” 21:2007, pp. 508-527.

Badinter E.: XY tożsamość mężczyzny, Warszawa: W.A.B. 1993.

Biddulph S.: Męskość. Nowe spojrzenie, Poznań: Rebis 2012.

Budrowska B., Duch-Krzystoszek D., Titko A.: Nieodpłatna praca kobiet – mity, realia, perspektywy, Warszawa: IFiS PAN 2004.

Delumeau J., Roche D.: Historia ojców i ojcostwa, Warszawa: WSiP 1995, p. 369.

Giddens A.: Nowoczesność i tożsamość, Warszawa: PWN 2012.

Hastrup K.: Poza antropologią. Antropolog jako przedmiot przedstawienia dramatycznego, „Konteksty” 2:1998, p. 27.

Kołakowski L.: O tożsamości zbiorowej. Tożsamość w czasach zmiany. Rozmowy w Castel Gandolfo, Kraków: ZNAK 1995.

Krajewska A.: Konteksty ojcostwa, In: Ed. Małgorzata Fuszera, Nowi mężczyźni? Zmieniające się modele męskości we współczesnej Polsce, Warszawa 2008, p. 78.

Kublik A.: Szklana pułapka płci, czyli jak kobiety i mężczyźni za wiele od siebie wymagają, „Gazeta Wyborcza” 120:2012, p. 13.

MacInnes J.: Manly Virtues and Masculine, “LM” 15:1998, pp. 32-33.

Majka-Rostek D.: Zaangażowane ojcostwo – specyfika współczesnego wzorca kulturowego, 20 June 2012. <http://www.kulturaihistoria.umcs.lublin.pl/archives/2786>.

Melosik Z.: Kryzys męskości w kulturze współczesnej, Kraków: Oficyna Wydawnicza Impuls 2006, pp. 8-9.

Piątek K.: Nowy wymiar ojcostwa jako nowy wymiar męskości. Kryzys czy redefinicja pojęć?, In: tenże, Męskość (nie)męska. Współczesny mężczyzna w zmieniającej się rzeczywistości społecznej, Bielsko-Biała: Wydawnictwo Akademii Techniczno-Humanistycznej 2007, p. 106.

Pospiszyl K.: Ojciec a rozwój dziecka, Warszawa: Wiedza Powszechna 1980.

Segal L.: Slow Motion. Changing Masculinities. Changing Men. NJ: Rutgers UP 1990.

Sikorska M.: Nowa matka, nowy ojciec, nowe dziecko, Warszawa: Wydawnictwa Akademickie i Profesjonalne 2009.

Szlendak T.: Socjologia rodziny. Ewolucja, historia, zróżnicowanie, Warszawa: PWN 2010.

Zielińska-Król K.: Ojcostwo na początku XXI wieku – kryzys ojcostwa i `nowe' ojcostwo, „Roczniki Nauk o Rodzinie” 5(60) 2013, pp. 83-94.

Opublikowane
2019-12-05
Dział
Artykuły