The Present Situation and the Idea of Personalistic Education
Abstrakt
Obecna sytuacja i idea personalistycznej edukacji
Punktem wyjścia jest krótka charakterystyka współczesnej sytuacji człowieka w odniesieniu do zjawisk anonimowości i samotności spowodowanych brakiem świata tradycyjnych wartości i przekonań, bez których nie znajdujemy pewnych racji dla tego co nazywamy przyszłością i sensem całości ludzkiego życia. Wychodząc od potrzeby poszukiwania systemu globalnych, humanistycznych zasad etycznych, wskazuję iż fundamentalną zasadą tych poszukiwań winna być godność osoby i świadomość dobra wspólnego. Są to personalistyczne kategorie ważne w pluralistycznej rzeczywistości świata spójne z chrześcijańską wizją człowieka. Wskazuję zarówno przesłanki wychowawcze jakimi należy się kierować aby wychowanie było w pełni wychowaniem personalistycznym, jak i zjawiska niezgodne z zasadami personalizmu. Nawiązuję do zasady pomocniczości, która w wychowaniu jest wolnością wyboru dobra i jego realizacji. Odwołuję się też do filozofii racjonalistycznej, która ujmuje byt ludzki w kategoriach bytu osobowego a główny przejaw ludzkiej natury wiąże z jej dążeniem do pełni, tj. do spotencjalizowania człowieka. Temu celowi także winno służyć wychowanie.
Bibliografia
Adamski F.: Poza kryzysem tożsamości w kierunku pedagogiki personalistycznej, Kraków 1993.
Bauman Z.: Conversazioni sullÌ educazione, Trento 2012.
Bis D., Smołka E., Skrzyniarz R.: Wychowanie wobec współczesnych przemian społeczno-kulturowych, Lublin: KUL 2012.
Bocchi G., Cruti M.: Educazione e globalizzazione, Milano: Rafaefaello Cortina Editore 2004.
Brzezinka W.: W dobie przemian kulturowych, Kraków: Wydawnictwo WAM 2004.
Connor S., red., The Cambridge Companion to Postmodernism., Cambridge 2005.
Dubel L., Maralczyk J.: Historia doktryn polityczno-prawnych, Lublin 2001.
Halik T.: Zacheuszu! Kazania na niedzielę i święta, translation, A. Babuchowski, Kraków 2006.
Hallonsten Gösta: Ett nytt politiskt slagord, http://signum.se/
JanPaweł II: Encyklika Centesimus annus, 1991.
JanPaweł II: Encyklika Evangelium vitae, 1995.
Kiereś H.: Socjalizm czy personalizm? Ku kryterium oceny programów edukacyjnych, In: Służyć kulturze, Lublin 1998.
Krąpiec M. A.: Człowiek i kultura, Warszawa 1996.
Krąpiec M. A.: Rozważania o narodzie, Lublin 2004.
Kristeva J.: Pouvirs de l'horreur. Essai sur l'abjection, Paris 1980.
Maryniarczyk A.: Zeszyty z metafizyki III. Realistyczna interpretacja rzeczywistości, Lublin 1999.
Nowosad S., Eckman A., Adamczyk T., Bauman Z.: Wposzukiwaniu człowieka w człowieku. Chrześcijańskie korzenie nadziei, Lublin: Towarzystwo Naukowe KUL 2012.
Politkovskaya A.: Rosja Putina, Warszawa 2005.
Sloterdijk P.: Essai d'intoxication volontaire, Paris 1999.
Stepulak M. Z.: Specyfika wychowania w systemie rodzinnym, Lublin: Wyższa Szkoła Ekonomii i Innowacji w Lublinie 2013.
ThomasAquinas: In libros Metaphisicorum, prooenium.
ThomasAquinas: Sententia Libri Ethicorum.
Życiński J.: Personalizm po śmierci podmiotu ludzkiego, In: M. Rusecki (ed.), Personalizm Polski, Lublin KUL 2008.
Copyright (c) 2014 Roczniki Teologiczne
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
