„Turystyka parafialna” wobec pauperyzacji społeczeństwa

Abstrakt

Kościół katolicki, chcąc pomóc potrzebującym w sposób duchowy i materialny, od lat inicjuje wiele działań o charakterze charytatywnym. Katolickie parafie, stowarzyszenia oraz ruchy religijnej odnowy podejmują również cenne inicjatywy w celu zapewnienia godnego wypoczynku dzieciom i młodzieży w czasie wolnym od nauki, zwłaszcza tym, które pochodzą z rodzin ubogich i zaniedbanych. Celem niniejszego opracowania jest ukazanie doniosłej roli, jaką wbrew niektórym krytycznym opiniom pełni obecnie „turystyka parafialna”. Nabiera ona szczególnie wymiernego znaczenia wobec ubożenia polskiego społeczeństwa, gdy wielu rodziców nie stać nie tylko na rodzinne podróżowanie, ale nawet na wykupienie dla swoich dzieci wyjazdów o charakterze kolonijnym z zagwarantowaną opieką wychowawcy. Pod pojęciem „turystyka parafialna” Autorka rozumie wszelkie wycieczki oraz pobytowe imprezy religijno--turystyczne organizowane przez parafie lub przy ich pośrednictwie albo współudziale. Formy takiej turystyki wyróżnia etycznie ukierunkowany cel i sposób zagospodarowania czasu wolnego uczestników.