Poradnictwo małżeńsko-rodzinne w diecezji

Paweł Landwójtowicz

Paweł Landwójtowicz Instytut Nauk o Rodzinie, Wydział Teologiczny Uniwersytetu Opolskiego

Słowa kluczowe: poradnictwo małżeńskie; poradnictwo rodzinne; duszpasterstwo rodzin

Abstrakt

Ze względu na wciąż rosnącą liczbę osób, małżeństw i rodzin potrzebujących wsparcia Dyrektorium Duszpasterstwa Rodzin Kościoła katolickiego w Polsce wskazało na potrzebę tworzenia i rozwijania sieci poradni parafialnych, rejonowych i diecezjalnych. Artykuł prezentuje funkcjonowanie poradnictwa małżeńsko-rodzinnego w diecezjach, przybliża historyczne uwarunkowania powstania oraz dokonuje aktualnej jego charakterystyki. Omawia zasadnicze problemy tego poradnictwa z perspektywy teoretycznej i praktycznej. Wskazuje na potrzebę dalszego profesjonalnego jego rozwoju, tak by poradnictwo małżeńsko-rodzinne mogło się harmonijnie rozwijać i skuteczniej przychodzić z pomocą wszystkim potrzebującym osobom, małżeństwom i rodzinom.

Bibliografia

Autton N.: Żyją wśród nas. Opieka duszpasterska nad osobami z zaburzeniami psychicznymi. Warszawa: PAX 1981.

Cichosz W.: Miłość trynitarna jako fundament kształtowania relacji osobowych. „Communio” 26:2006 nr 2 (152) s.109-119.

Czerniajewa S. A.: Samorealizacja osobowości a chrześcijańska pomoc psychologiczna. „Warszawskie Studia Teologiczne” 28:2005 s.281-294.

Dziewiecki M.: Antropologiczne podstawy poradnictwa psychologiczno-religijnego. „Studia Pelplińskie” 34:2004 s. 313-321.

de Barbaro B.: Po co psychoterapii postmodernizm? „Psychoterapia” 2007 nr 3 s. 5-14.

Giraldo S. B.: Małżeństwo jako wspólnota. Źródła trudności, stan aktualny i perspektywy na przyszłość. „Homo Dei” 73:2003 nr 2 s. 50-63.

Kaczyński E.: Małżeństwo i rodzina jako komunia osób. „Communio” 6:1986 nr 6 s.3-17.

Kiereś H.: Cywilizacja jako communio personarum. W: Communio w chrześcijańskiej refleksji o Kościele. Red. A. Czaja, M. Marczewski. Lublin: TN KUL 2004 s. 41-54.

Komorowski A.: Poradnictwo czy psychoterapia? „Problemy Rodziny” 25:1986 nr 5 s. 35-38.

Krzysteczko H.: Poradnictwo duszpasterskie. Teoria i praktyka rogeriańskiego kontaktu pomocnego. Katowice: „Powiernik Rodzin” 1998.

Kułaczkowski J.: Komunia osób istotą jedności małżeńskiej w świetle Rdz 1-2. „Poznańskie Studia Teologiczne” 20:2006 s. 17-26.

Nowak A.: Psychoterapia w duszpasterstwie. „Studia Theologica Varsaviensia” 13:1975 nr 1 s. 143-155.

Ozorowski E.: Małżeństwo jako komunia osób. „Studia nad Rodziną” 6:2002 nr 2 (11) s. 129-149.

Prusak J.: Pastoralne podejście do osób dotkniętych traumą. Religia i psychoterapia wdialogu. „Studia Bobolanum” 1:2003 s. 147-160.

Sienkiewicz E.: Osoba ludzka realizująca się w uczestnictwie. „Ateneum Kapłańskie” 95:2003 s. 441-452.

Sujak E.: Poradnictwo małżeńskie i rodzinne. Katowice: Księgarnia św. Jacka 1988.

Szewczyk W.: Poradnictwo rodzinne – osobowy kontakt pomocny. „Homo Dei” 69:1999 nr 1 s. 52-61.

Wilk J.: Duszpasterstwo rodzin: zasady praktycznego działania. „Homo Dei” 68:1998 nr 4 s. 99-105.

Wilk J.: Miłować rodzinę. O naszym duszpasterstwie rodzin krytycznie. „Homo Dei” 67:1997 nr 5 s. 50-64.

Wojaczek K.: Communio personarum podstawą teologii małżeństwa i rodziny. W: Communio w chrześcijańskiej refleksji o Kościele. Red. A.Czaja, M. Marczewski. Lublin: TN KUL 2004 s. 433-443.

Wolicki M.: Duszpasterstwo a psychoterapia. „Wrocławski Przegląd Teologiczny” 2:1994 nr 2 s. 53-62.