„Woke culture” („kultura przebudzonych”) na przykładzie Kanady? Błędy antropologiczne i szanse dla misji

Abstrakt

W związku z niedawnym pojawieniem się tak zwanej kultury „woke culture” („kultury przebudzonych”) w Ameryce Północnej i Europie oraz biorąc pod uwagę różnorodność sposobów interpretacji „przebudzenia” przez chrześcijan, artykuł zaczyna się od zdefiniowania „woke culture” przez pryzmat antropologii: czym jest „woke culture” i co zakłada na temat znaczenia istoty ludzkiej?

Artykuł dowodzi, że „woke culture” niesie w sobie zalążki błędu antropologicznego: lekceważy pierwotne obdarowanie ciałem, w tym zarówno przyrodzoną sensowność otrzymania ciała od drugiego, jak i znaczenie jego zróżnicowania płciowego jako mężczyzny lub kobiety. Następnie mówi się o uproszczonym rozumieniu ludzkiej wolności jako czystej „samo-realizacji”. Natomiast papież Jan Paweł II przedstawia adekwatną antropologię, umieszczając w jej centrum ucieleśnione ludzkie doświadczenie. Biorąc Kanadę za studium przypadku „woke culture”, omówiono przykłady z trzech podstawowych antropologicznych kategorii: narodzin, miłości (różnicy seksualnej) i śmierci. W obliczu wielkiego zamieszania, jakie wywołała ta nowa kategoria „przebudzenia”, ocena jej antropologicznych podstaw przygotowuje osoby zaangażowane w katolicką edukację lub duszpasterstwo do adekwatnej odpowiedzi na stawiane przez nią wyzwania. Artykuł zachęca zarówno do krytycznego odczytania kultury przebudzenia, jak i do odważnej kreatywności.