Ksiądz Idzi Benedykt Radziszewski – czciciel Serca Jezusowego

Abstrakt

Obecna od dawna w Kościele idea Serca Jezusowego zaczęła przybierać formę kultu od XVII wieku. Decydującą rolę odegrały objawienia otrzymane przez św. Małgorzatę Alacoque, ale wielki wkład w propagowanie i rozwój czci Serca Jezusowego wniósł Kościół polski. W latach sześćdziesiątych XVIII wieku biskupi polscy przedłożyli papieżowi Klemensowi XIII memoriał w sprawie zatwierdzenia tego kultu. Stolica Apostolska odpowiedziała pozytywnie zatwierdzając kult Serca Jezusowego w Polsce. Wiek XIX to okres poświęcania Sercu Jezusowemu poszczególnych państw, a zwieńczeniem tych procesów była encyklika Leona XIII Annum sacrum, na mocy której papież poświęcał Sercu Jezusa całą ludzkość. W okresie międzywojennym w Polsce wiele rodzin oddało się w opiekę Serca Jezusowego. W takiej atmosferze przyszedł na świat, dorastał, kształcił się i działał ks. Idzi Radziszewski. Przesiąknięty czcią dla Serca Jezusa już od lat młodzieńczych, ukształtował swoją osobowość opierając się na ideałach wyrastających z istoty przesłania niesionego przez ideę Serca Jezusowego. Według tych ideałów układał swoje relacje z ludźmi, a nade wszystko ich owocem było stworzenie uniwersytetu katolickiego w Lublinie, mającego służyć Bogu i ojczyźnie, kształcić elity katolickie poświęcające swe siły dla dobra społeczeństwa polskiego i Kościoła, w duchu miłości, której źródłem jest Serce Jezusa.