Teologia poezji liturgicznej w przestrzeni sztuki. Analiza na przykładzie opery „Legenda o niewidzialnym grodzie Kiteziu i dziewicy Fiewronii”

Abstrakt

Teksty poezji liturgicznej są ważnymi czynnikami w tworzeniu dzieł sztuki muzycznej na przestrzeni wieków europejskiej historii muzyki. Niniejszy artykuł omawia zagadnienie teologii poezji liturgicznej w przestrzeni sztuki. Recepcja określonego dzieła liturgicznego w sztuce muzycznej powoduje odpowiednie odczytanie jego treści w świetle konkretnego chrześcijańskiego paradygmatu teologicznego. Nikołaj Andriejewicz Rimski-Korsakow we współpracy z librecistą Władimirem Belskim w operze-legendzie Legenda o niewidzialnym grodzie Kiteziu i dziewicy Fiewronii wykorzystał aluzje tekstowe cerkiewnego śpiewu Oto Oblubieniec nadchodzi. Zapożyczenie śpiewu cerkiewnego z okresu Wielkiego Postu wyraża w finale opery teologiczne idee Drugiego Przyjścia Jezusa Chrystusa (paruzji), a także przedstawia obraz błogości raju życia wiecznego w Królestwie Niebieskim.