Rozwój dyrektoriów katechetycznych po Soborze Watykańskim II (1971-1997-2020)

Abstrakt

Papież Franciszek zatwierdził 23 marca 2020 r. nowe Dyrektorium o Katechizacji, które opracowała Papieska Rada ds. Krzewienia Nowej Ewangelizacji. Pierwsze Directorium Catechisticum Generale z 1971 r. było odpowiedzią na wielkie wydarzenie eklezjalne, jakim był Sobór Watykański II i jego generalną reformę oraz odnowę. Również następne dokumenty katechetyczne – kontynuując główne przesłanie – odpowiadają na znaki czasu w szybko zmieniającym się świecie. Dla drugiego Dyrektorium Ogólnego o Katechizacji z 1997 r. odniesieniem były synody, które znaczeniu katechezy poświęcały dużo miejsca, a zwłaszcza adhortacja Jana Pawła II Catechesi tradendae (1979) i ukazanie się Katechizmu Kościoła Katolickiego (1992) miały decydującą rolę w nowym opracowaniu celów, treści i zagadnień metodologicznych. Trzecie Dyrektorium Katechetyczne z 2020 r. to dynamiczne rozwinięcie dwóch wcześniejszych tekstów, z którymi zachowuje ciągłość. Jest to również odczytanie współczesnych znaków czasu.

Dyrektorium katechetyczne to normatywny dokument eklezjalny, który zawiera fundamentalne zasady teologiczno-pastoralne zaczerpnięte głównie z dokumentów Soboru Watykańskiego II, Katechizmu Kościoła Katolickiego i innych dokumentów Nauczycielskiego Urzędu Kościoła z zakresu katechezy oraz ogólne wytyczne dla Episkopatów w celu opracowania dyrektoriów katechetycznych krajowych, które uwzględniając konkretne warunki wskażą drogi posługi katechetycznej w Kościołach partykularnych. Ich rozwój po Soborze Watykańskim II oznacza przechodzenie do kolejnego etapu głoszenia Ewangelii we współczesnym świecie.