Duszpasterstwo wobec błogosławieństwa zwierząt
Abstrakt
Zwierzęta od dawna towarzysząc człowiekowi, spełniały różne funkcje: od towarzyszenia i opieki przez pożywienie i źródło surowców aż do funkcji religijnych. W chrześcijaństwie zwierzęta były i są częścią świata stworzonego, za który człowiek wyraża wdzięczność Stwórcy. Występują także jako atrybuty świętych, nie są jednak już ubóstwiane. Tak jak cały świat stworzony ożywiony i nieożywiony, zwierzęta mogą być błogosławione, aby lepiej służyć człowiekowi w drodze do życia wiecznego. Interesującym przykładem obrzędu błogosławieństwa zwierząt przywołanym w artykule jest uroczysty odpust św. Rocha z Montpellier w miejscowości Mikstat. Zwierzęta są tam błogosławione, ale nie stanowi to centrum uroczystości, w której chodzi przede wszystkim o celebrowanie Słowa Bożego, sprawowanie sakramentów, co służy uwielbieniu Boga i prowadzi ludzi do zbawienia. Współcześnie często dochodzi do wyniesienia potrzeb i praw zwierząt na równi z człowiekiem, czego wyrazem są próby organizowania pogrzebów, Mszy św. i innych sakramentów dla zwierząt. Rodzi to niewątpliwie poważne wyzwania dla teologii i duszpasterstwa.
Bibliografia
Adamczyk, Krzysztof i Jerzy Brusiło. „Znaczenie bydła domowego w symbolice i wierzeniach człowieka”. W Zwierzęta gospodarskie w mitach i wierzeniach, red. Jarosław Chyb, 23-60. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Rolniczego, 2019.
Bojarski, Marcin. Bóg małp, gęsi i słoni, https://www.naukaireligia.pl/bog-malp-gesi-i-sloni-
Fiałkowski, Marek. „Ekologia”. W Leksykon teologii pastoralnej, red. Ryszard Kamiński, Wiesław Przygoda i Marek Fiałkowski, 235-7. Lublin: Towarzystwo Naukowe KUL, 2006.
Franciszek. Encyklika „Laudato si’”. W trosce o wspólny dom. Kraków: Wyd. M, 2015.
Jaeschke, Tomasz, La lacrima di Dio, czyli 77 pytań do Animalpastora. Kraków: Wydawca Aleksandra Worek-Skupień Centralne Biuro Projektowe [b.r.w.].
Kamiński, Ryszard i Wiesław Przygoda, „Duszpasterstwo”. W Leksykon teologii pastoralnej, red. Ryszard Kamiński, Wiesław Przygoda i Marek Fiałkowski, 201-9. Lublin: Towarzystwo Naukowe KUL, 2006.
Kongregacja ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów. Dyrektorium o pobożności ludowej i liturgii. Zasady i wskazania. Poznań: Pallottinum, 2003.
Kowalczyk, Dariusz. „Czy zwierzęta mają duszę nieśmiertelną?”. Życie Weterynaryjne 12(77) (2002): 645-8.
Krakowiak, Czesław. „Pobożność ludowa”. W Leksykon teologii pastoralnej, red. Ryszard Kamiński, Wiesław Przygoda i Marek Fiałkowski, 627-30. Lublin: Towarzystwo Naukowe KUL, 2006.
Lasota-Moskalewska, Alicja. Zwierzęta udomowione w dziejach ludzkości. Warszawa: Wydawnictwo Uniwersytetu Warszawskiego, 2005.
Linzey, Andrew. Teologia zwierząt. Kraków: Wydawnictwo WAM, 2010.
Leksykon liturgii, red. Bogusław Nadolski, Poznań. Pallottinum, 2006.
Obrzędy błogosławieństw. Dostosowane do zwyczajów diecezji polskich, t. 1-2. Katowice: Księgarnia św. Jacka, 2010.
Rytuał domowy. Rok rodziny katolickiej. Włocławek: Wydawnictwo Duszpasterstwa Rolników, 2010.
Splitt, Jerzy Aleksander. Mikstat. Opowieść o mieście białej lilii i św. Rocha. Dzieje miasta do 1945 roku, Mikstat: Miasto i Gmina Mikstat, 2016.
Syczewski, Tadeusz. „Obrzęd błogosławieństwa zwierząt”. Studia Teologiczne Białystok – Drohiczyn – Łomża 14(1996), 139-45.
Szyjewski, Andrzej. Etnologia religii. Kraków: Zakład Wydawniczy Nomos, 2001.
Śledzianowski, Jan. Dehumanizacja człowieka i humanizacja zwierząt. Kielce: Jedność, 2014.
Wajda, Anna Maria. Szkice z biblijnego zwierzyńca. Kraków: Wydawnictwo Petrus, 2016.
Copyright (c) 2020 Roczniki Teologiczne
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.