Christian Spirituality in the Background of Modern Conceptions of Spirituality Outline of Issues

  • Marek Chmielewski The John Paul II Catholic University of Lublin, Faculty of Theology
Keywords: spirituality; transcedency; psychology of spirituality; methodology; anthropology

Abstract

The notion of “spirituality” is very popular in the contemporary times and therethrough is an ambiguous. The abundant literature of the object presents different conceptions of the spirituality, so we can qualify them as a “new spirituality”. The atheistic spirituality (or the spirituality without God) and the psychology of spirituality are the most distinguishes among them. The common feature of them is to base on written in human nature the ability to a transcendency. Also Karol Wojtyła in that ability to the autotranscendency sees the essence of spirituality, which manifests oneself in wide understanding of the culture and of the civilization.

The author of the article proposes to name this basic form of spirituality which has its source in human nature the anthropogenical spirituality. If the ability to autotranscendency has a soteriological direction, it becomes then the religious spirituality. The Christian spirituality is her special form by virtue of the supernatural factor. Because its character is “from above”, it is not reducible to other form of spirituality.

Contained in the last part of the article the methodological proposal admits to solve, from one side, the possible tension between different symptoms of the “new spirituality”, especially the spirituality without God, and the Christian spirituality. From the second side, it forbids to put an equals sign between them. On the background of different symptoms of “the new spirituality” and the psychology of spirituality, the Christian spirituality appears as a particularly remarkable the proposal of the transcendency and of the fulfilling of the human spirit.

References

Anczyk, Adam. “Paweł M. Socha. Sylwetka Jubilata. Bibliografia prac Pawła M. Sochy.” In Religia. Religijność. Duchowość. W poszukiwaniu nowych perspektyw. Księga jubileuszowa dla Pawła M. Sochy od przyjaciół i uczniów, edited by Halina Grzymała-Moszczyńska and Dominika Motak, 9-19. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2015.

Benedict XVI. Caritas in Veritate (2009). “Encyclical Letter Caritas in Veritate of the Supreme Pontiff Benedict XVI.” Holy See. Benedict XVI. Encyclicals. Accessed 20 June 2018. http://w2.vatican.va/content/benedict-xvi/en/encyclicals/documents/hf_ben-xvi_enc_20090629_caritas-in-veritate.html.

Chmielewski, Marek. Metodologiczne problemy posoborowej teologii duchowości katolickiej. Lublin: Redakcja Wydawnictw KUL, 1999.

Chmielewski, Marek. Duchowość według Jana Pawła II. Studium na podstawie encyklik i adhortacji, (Library of Theology of Spirituality, 3), Lublin: Polskie Stowarzyszenie Teologów Duchowości, 2013.

Chmielewski, Marek. “Główne rysy duchowości katolickiej.” In Duchowość, mistyka i medytacja chrześcijańskiego świata—katolicyzm, (Duchowość Dalekiego Wschodu a chrześcijaństwo. Dialog czy konfrontacja?, tom 7), edited by Ireneusz Kamiński, Jan Perszon, and Joanna Kulwicka-Kamińska, 13–27. Toruń: Wydawnictwo DRUK-TOR, 2014.

Comte-Sponville, André. The Little Book of Atheist Spirituality. Translated by Nancy Huston. New York: Viking, Penguin Group, 2007.

Gołaszewska, Maria. “Poetyka duchowości.” In Oblicza nowej duchowości. Dyskusja o funkcjach piękna, dobra i prawdy na przełomie tysiącleci, edited by Maria Gołaszewska, 207–13. Kraków: Uniwersytet Jagielloński. Instytut Filozofii. Zakład Estetyki, 1995.

Harris, Sam. Waking Up: A Guide to Spirituality Without Religion. New York: Simon & Schuster, 2014.

Jastrzębski, Andrzej. “Neuroteologia czy neuromitologia? O próbach neurobiologicznego badania modlitwy.” Duchowość w Polsce 15 (2013): 235–44.

Kamiński, Stanisław. Metoda i język. Studia z semiotyki i metodologii nauk, edited by Urszula M. Żegleń. Lublin: Towarzystwo Naukowe KUL, 1994.

Leszczyńska, Katarzyna, and Zbigniew Pasek. “Nowa duchowość w badaniach społecznych.” In Nowa duchowość w społeczeństwach monokulturowych i pluralistycznych, edited by Katarzyna Leszczyńska and Zbigniew Pasek, 9–20. Kraków: Zakład Wydawniczy NOMOS, 2008.

Mariański, Janusz, and Stanisław Wargacki, “Nowa duchowość jako megatrend społeczny i kulturowy.” Przegląd Religioznawczy 4(2011): 127–49.

Mariański, Janusz. “Nowa duchowość jako megatrend społeczno-kulturowy − mit czy rzeczywistość.” Uniwersyteckie Czasopismo Socjologiczne 2015, no. 13 (4): 22–45.

Napiórkowski, Stanisław Celestyn. Jak uprawiać teologię. Wrocław: Wydawnictwo Wrocławskiej Księgarni Archidiecezjalnej TUM, 1991.

Pasek, Zbigniew. Nowa duchowość. Konteksty kulturowe. Kraków: Wydawnictwo AUREUS, 2013.

Skowronek, Katarzyna, and Zbigniew Pasek. “Wstęp. Czy istnieje duchowość bez sacrum? Kilka słów o duchowości niereligijnej.” In Pozareligijne wymiary duchowości, edited by Zbigniew Pasek, Katarzyna Skowronek, and Radosław Tyrała, 7–16. Kraków: Wydawictwo LIBRON 2013.

Socha, Paweł. “Psychologia rozwoju duchowego − zarys zagadnienia.” In Duchowy rozwój człowieka. Fazy życia. Osobowość. Wiara. Religijność. Stadialne koncepcje rozwoju w ciągu życia, edited by Paweł Socha, 15–44. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego. 2000.

Socha, Paweł M. “Duchowość jako przemiana. Nowa teoria duchowości i jej zastosowanie w badaniach.” In Religijność i duchowość. Dawne i nowe formy, edited by Maria Libiszowska-Żółtkowska and Stella Grotowska, 262–74. Kraków: Zakład Wydawniczy NOMOS.

Socha, Paweł M. “Duchowość jawna i ukryta. Czy warto kruszyć kopie o naukowy status badania duchowości?” Roczniki Psychologiczne 16 (2013), no. 3: 369-390.

Socha, Paweł M. Przemiana. W stronę teorii duchowości, Kraków: Zakład Wydawniczy NOMOS, 2014.

Solignac, Aimé. “Spiritualité.” In Dictionnaire de spiritualité ascétique et mystique, Vol. XIV, edited by Maurice Viller, Ferdinand Cavallera, and Joseph De Guibert, col. 1142–73. Paris: G. Beauchesne et ses fils, 1990.

Szostek, Andrzej. “Autotranscendencja podstawą duchowości w ujęciu kard. Karola Wojtyły— Jana Pawła II.” In Jan Paweł II − Mistrz duchowy, (Homo meditans, 27), edited by Marek Chmielewski, 37–51. Lublin: Towarzystwo Naukowe KUL, 2006.

Wojtyła, Karol. The Acting Person. Translated by Andrzej Potocki. New York: Springer, 2000.

Published
2019-12-16