Młodzież „Pokolenia Z” wobec wdzięczności w kontekście wychowania w rodzinie
Article Sidebar
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
Main Article Content
Abstrakt
Przemiany zachodzące we współczesnym społeczeństwie i rodzinie powodują, że zmienia się znaczenie tradycyjnych środowisk wychowawczych. Kształtowanie się postaw młodych ludzi dokonuje się w coraz większym stopniu przy udziale mass mediów i grup rówieśniczych, ale rodzina wciąż stanowi potencjał dla rozwoju osobowościowego jej członków. Jest to widoczne w kształtowaniu się postaw młodzieży wobec wdzięczności, posiadającej ważne znaczenie dla funkcjonowania jednostki i społeczeństwa. Badania wypowiedzi 200 przedstawicieli Pokolenia Z pokazały, że wychowanie w rodzinie wyraźnie sprzyja okazywaniu oraz rozwojowi wdzięczności, a najskuteczniejszy w tym względzie jest osobisty przykład rodziców. Współpraca środowisk wychowawczych w celu wzmacniania poczucia i okazywania wdzięczności przez młodzież jest istotnym postulatem wynikającym z przeprowadzonych badań empirycznych.
Article Details
Bibliografia
Bandura, A. (1977). Social Learning Theory. Englewood Cliffs, N.J.: Prentice-Hall.
Galas, B. (2005). Pokolenie. W: T. Pilch (red.), Encyklopedia Pedagogiczna XX wieku, t. 4 (s. 513-517). Warszawa: Żak.
Greif, E.B. i Gleason, J.B. (1980). Hi, Thanks, and Goodbye: More Routine Information. Language in Society, 9(2), 159-166.
Gruchoła, M. (2016). Pokolenie Alpha – nowy wymiar tożsamości? Rozprawy Społeczne, 10(3), 5-13.
Gruszecka, E. (2011). Wdzięczność a szczęśliwe życie. Psychologia Społeczna, 6(19), 316-328.
Gurba E. (2013). Nieporozumienia z dorastającymi dziećmi w rodzinie. Uwarunkowania i wspomaganie. Kraków: Wydawnictwo UJ.
Harwas-Napierała, B. (2008). Znaczenie przemian współczesnej rodziny dla rozwoju człowieka. Psychologia Rozwojowa, 3 (13), 21-27.
Hysa, B. (2016). Zarządzanie Różnorodnością Pokoleniową. Zeszyty Naukowe Politechniki Śląskiej, 97, 385-398.
Janke, A.W. (2007). Pedagogika rodziny i wychowanie rodzinne. W: S. Kawula, J. Brągiel, A.W. Janke (red.), Pedagogika rodziny. Obszary, panorama problematyki (s. 83-114). Toruń: Wydawnictwo Adam Marszałek.
Jankowska, M. (2015). Wychowanie jako system wzajemnych oddziaływań rodziców i dzieci. Kwartalnik Naukowy Fides et Ratio, 21(1), 5-33.
Jan Paweł II. (1999). Homilia podczas Mszy świętej (Łowicz 14.06.1999). W: J. Poniewierski (oprac.), Jan Paweł II. Pielgrzymki do Ojczyzny 1979-2002, Przemówienia i homilie (s. 1141-1147). Kraków: Wydawnictwo Znak.
Kluz, M. (2011). Rola cnót kardynalnych w wychowaniu moralnym człowieka. Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego, 31, 131-145.
Kwiatek, P. (2012). Przeszkody i strategie rozwoju wdzięczności w świetle współczesnych badań psychologicznych. Seminare. Poszukiwania naukowe, 32, 151-163.
Mannheim, K. (1992). Ideologia i utopia. (tłum. J. Miziński). Lublin: Wydawnictwo „Test”.
McCullough, M.E., Emmons, R.A. i Tsang, J.A. (2002). The Grateful Disposition: A Conceptual and Empirical Topography. Journal of Personality and Social Psychology, 82(1), 112-127.
Morbitzer, J. (2012). O istocie medialności młodego pokolenia. Neodidagmata, 33/34, 131-153.
Opozda, D. (2012). Rodzina. VII w pedagogice. W: E. Gigilewicz (red.), Encyklopedia Katolicka, t. 17 (kol. 188-189). Lublin: TN KUL.
Ossowska, M. (1963). Koncepcja pokolenia. Studia Socjologiczne, 2, 47-51.
Parzyszek, M. (2016). Rodzina miejscem pracy człowieka nad doskonałością moralną. Kultura – Przemiany – Edukacja, 4, 196-206.
Smith, A. (2006). Theory of Moral Sentiments. Săo Paulo: Metalibri.
Tucholska, S. (2016). Wdzięczność: jej natura i rodzaje. Rocznik Filozoficzny Ignatianum, 22(2), 75-99.
Wasylewicz, M. (2016). Transformacja sposobu komunikowania się pokolenia X, Y, Z – bilans zysków i strat. Zeszyty Naukowe Wyższej Szkoły Humanistycznej. Pedagogika, 13, 133-141.