Uczniowie ze spektrum autyzmu w szkole ogólnodostępnej. Analiza trudnych zachowań
Main Article Content
Abstrakt
Rodzina jest najważniejszą oraz najbardziej pierwotną grupą społeczną w życiu każdego dziecka. Ma ona ścisły związek z funkcjonowaniem danej jednostki w przestrzeni szkolnej. Współcześnie dostrzegamy wzrost liczby dzieci posiadających orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego. Jednocześnie zauważalna jest tendencja do realizowania w systemie polskiego szkolnictwa edukacji włączającej, niosącej ze sobą szereg trudności, z którymi przyszło zmagać się współczesnej szkole. Problematycznym zjawiskiem jest występowanie coraz powszechniej zachowań trudnych. Nie są one zarezerwowane jedynie dla uczniów o zaburzonym rozwoju, aczkolwiek w populacji osób z dysfunkcjami są do nawet trzech razy częstszym zjawiskiem. Zachowania niepożądane wpływając na codzienne funkcjonowanie, mogą powodować z kolei ograniczony sposób uczenia się i przyswajania wiedzy zarówno przez osobę je przejawiającą, jak i oddziałuje w sposób znaczący na całą klasę. Edukacja włączająca stała się zatem dużym wyzwaniem dla całej społeczności szkolnej.
Article Details
Bibliografia
Bobkowicz-Lewartowska, L. (2011). Autyzm dziecięcy – zagadnienia diagnozy i terapii. Kraków: Oficyna Wydawnictwa Impuls.
Czarnocka, M. (2016). Pomoc psychologiczno-pedagogiczna w przedszkolu i szkole. Zasady organizacji, przykłady praktycznych rozwiązań, pytania i odpowiedzi, narzędzia. Warszawa: Wydawnictwo Wiedza i Praktyka.
Howlin, P., Baron-Cohen, S., Hadwin, J. (2012). Jak uczyć dzieci z autyzmem czytania umysłu. Kraków: Jak.
Komender, J., Jagielska, G., Bryńska, A. (2012). Autyzm i Zespół Aspergera. Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL.
Lemańska, A. [2010]. Model pracy z uczniem z autyzmem. W: J. Wrona (red.), Podniesienie efektywności kształcenia uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi. Materiały dla nauczycieli (s. 217-239). Warszawa: Ministerstwo Edukacji Narodowej.
Lis-Kujawski, A. (2008). Moje „ja” i szkoła integracyjna. Zjawiska ukrytego programu w nauczaniu uczniów niepełnosprawnych. Kraków: Oficyna Wydawnicza Impuls.
Mitchell, D. (2016). Sprawdzone metody w edukacji specjalnej i włączającej. Strategie nauczania poparte badaniami. Gdańsk: Grupa Wydawnicza Harmonia.
O’regan, F.J. (2005). Jak pracować z dziećmi o specjalnych potrzebach edukacyjnych. Warszawa: Wydawnictwo K.E. LIBER.
Okoń, W. (2007). Nowy słownik pedagogiczny. Warszawa: Wydawnictwo Akademickie „Żak”.
Olechnowicz, H., Wiktorowicz, R. (2013). Dziecko z autyzmem. Wyzwalanie potencjału rozwojowego. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Pisula, E. (2012). Autyzm, przyczyny, symptomy, terapia. Gdańsk: Wydawnictwo Harmonia.
Suchowierska, M., Ostaszewski, P., Bąbel, P. (2012). Terapia behawioralna dzieci z autyzmem. Teoria, badania i praktyka stosowanej analizy zachowania. Sopot: Gdańskie Wydawnictwo Pedagogiczne.
Winczura, B. (2010). Dzieci zagubione we własnym świecie – historia odkrycia autyzmu wczesnodziecięcego. W: S. Mihilewicz. (red.), Dziecko z trudnościami w rozwoju (s. 35-44). Kraków: Oficyna Wydawnicza Impuls.
Wrona, J. (red.) (2010). Podniesienie efektywności kształcenia uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi. Materiały dla nauczycieli. Warszawa: Ministerstwo Edukacji Narodowej.
Zielińska, M. (2012). Jak reagować na agresję uczniów. Skuteczne techniki radzenia sobie z problemem. Gdańsk: Harmonia Universalis.