Wychowanie człowieka do mediów jako zadanie pedagogiki medialnej
Article Sidebar
Opublikowane:
cze 27, 2019
Słowa kluczowe:
pedagogika medialna; funkcje mediów w edukacji; wychowanie
Main Article Content
Abstrakt
Intensywny rozwój technologiczny w obszarze samych mediów i ich konwergencja nie sprzyjają jednolitym i jasnym przekazom oraz bezpośredniemu i prostemu sposobowi ich komunikowania i odbioru. To złożona przestrzeń zarówno nadmiaru konfiguracji i form przekazu treści, jak też wciąż rozwijanych i słabych kompetencji odbiorczych, w którą należy wpisać pedagogikę medialną. Trzeba podkreślić, że w tej przestrzeni człowiek musi pozostać kimś wyjątkowym i nie może zagubić właściwego sobie miejsca wśród tego świata, który sam ukształtował.
Article Details
Numer
Dział
Artykuły
Bibliografia
Bandura, L. (1983), Pedagogika medialna, „Ruch Pedagogiczny” 3(4), s. 3.
Boventer, H. (1989), Pressefreiheit ist nicht grenzenlos, Bonn: Einführung in die Medienethik.
Flusser, V. (1994), Ku uniwersum obrazów technicznych, w: A. Gwóźdź (red.), Po kinie? Audiowizualność w epoce przekaźników elektronicznych, Kraków: Uniwersitas, s. 53-67.
Brunet, P.J. (1997), Obraz filmowy a telewizyjny. Związki i perspektywy, w: A. Gwóźdź (red.), Pejzaże audiowizualne. Telewizja, wideo, komputer, Kraków: Uniwersitas, s. 213-228.
Ingarden, R. (2003), Książeczka o człowieku, Kraków: Wydawnictwo Literackie.
Juszczyk, S. (2000), Wartości humanistyczne w edukacji medialnej, w: J. Gajda (red.), O nowy humanizm w edukacji, Kraków: „Impuls”, s. 267-277.
Kirwil, L. (1990), Psychologiczne zagadnienia odbioru telewizji, w: K. Jakubowicz, B. Puszczewicz (red.), Człowiek a telewizja, Warszawa: NURT, s. 62-75.
Konarzewski, K. (1982), Podstawy teorii oddziaływań wychowawczych, Warszawa: PWN.
Krąpiec, M.A. (1985), Metafizyka. Zarys teorii bytu, Lublin: RW KUL.
Krąpiec, M.A. (1992), Kim jest człowiek, w: M.A. Krąpiec, S. Kamiński, Z.J. Zdybicka, A. Maryniarczyk, P. Jaroszyński (red.), Wprowadzenie do filozofii, Lublin: RW KUL, s. 270-278.
Kupisiewicz, Cz. (1976), Podstawy dydaktyki ogólnej, Warszawa: PWN.
Lepa, A. (1999), Pedagogika mass mediów, Łódź: Archidiecezjalne Wydawnictwo Łódzkie.
Lewowicki, T. (1993), O kondycji technologii kształcenia, w: W. Strykowski, W. Skrzydlewski (red.), Dokąd zmierza technologia kształcenia, Poznań: ZTKIP, UAM.
Majka, J. (1993), Wychowanie personalistyczne–wychowaniem integralnym, w: F. Adamski, (red.), Człowiek – Wychowanie–Kultura. Wybór tekstów, Kraków: WAM, s. 96-106.
Miczka-Pajestka, M. (2012), Alfabetyzm medialny w kulturze konwergencji. Dzieci i ich kompetencje odbiorcze, „Media i Społeczeństwo”, (2), s. 136-139.
Nowak, M. (2000), Antropologiczne podstawy edukacji medialnej, w: J. Gajda (red.), Edukacja zorientowana na XXI wiek, Lublin: UMCS, s. 177-193.
Nowak, M. (2002), „Wychowalność” człowieka podstawą sensu i znaczenia wychowania, „Roczniki Nauk Społecznych”, 30 (2), s. 5-20.
Okoń, W. (1979), Szkoła współczesna. Przemiany i tendencje rozwojowe, Warszawa: PWN.
Sareło, Z. (2000), Media w służbie osoby. Etyka społecznego komunikowania, Toruń: Adam Marszałek.
Schaller, K. (1976), Pädagogik der Kommunikation, w: K.H. Schäfer, K. Schaller (red.), Kritische Erziehungswissenschaft und kommunikative Didaktik, Heidelberg: Quelle und Meyer, s. 75-123.
Schudson, M. (1996), The Power of News, New York–London: Guilford.
Siemieniecki, B. (2007), Przedmiot i zadania mediów w komunikacji, w: B. Siemieniecki (red.), Pedagogika medialna, Warszawa: WN PWN, s. 141.
Siemieniecki, B. (1997), Komputer w edukacji. Podstawowe problemy technologii informacyjnej, Toruń: Adam Marszałek.
Skrzypczak , J. (1999), Popularna encyklopedia mass mediów, Poznań: Kurpisz SA.
Strykowski, W. (1984), Audiowizualne materiały dydaktyczne. Podstawy kształcenia medialnego, Warszawa: PWN.
Strykowski, W. (1997), Pedagogika medialna jako interdyscyplinarna nauka o mediach, w: W. Strykowski, A. Zając (red.), Nowoczesne media w kulturze, nauce i oświacie, Tarnów: Oficyna Wydawnicza TARL S.A., s. 7-13.
Sysło, M.M. (1997), Technologia informacyjna a edukacja medialna, w: W. Strykowski, A. Zając (red.), Nowoczesne media w kulturze, nauce i oświacie, Tarnów: Oficyna Wydawnicza TARL S.A., s. 25-40.
Tennyson, R.D. (1991), Poznawczy paradygmat uczenia się przystosowany do technologii kształcenia, „Kwartalnik Pedagogiczny”, (2), s. 77-80.
Watson, J., Hill, A, (1997), A Dictionary of Communication and Media Studies, London: Edward Arnold.
Wilk, J. (1995), Kim jest dziecko? Z antropologii i teologii dzieciństwa, w: L.S. Stadniczeńko, M.A. Zemla (red.), Z myślą o dziecku i rodzinie, Opole: INP, s. 51-71.
Boventer, H. (1989), Pressefreiheit ist nicht grenzenlos, Bonn: Einführung in die Medienethik.
Flusser, V. (1994), Ku uniwersum obrazów technicznych, w: A. Gwóźdź (red.), Po kinie? Audiowizualność w epoce przekaźników elektronicznych, Kraków: Uniwersitas, s. 53-67.
Brunet, P.J. (1997), Obraz filmowy a telewizyjny. Związki i perspektywy, w: A. Gwóźdź (red.), Pejzaże audiowizualne. Telewizja, wideo, komputer, Kraków: Uniwersitas, s. 213-228.
Ingarden, R. (2003), Książeczka o człowieku, Kraków: Wydawnictwo Literackie.
Juszczyk, S. (2000), Wartości humanistyczne w edukacji medialnej, w: J. Gajda (red.), O nowy humanizm w edukacji, Kraków: „Impuls”, s. 267-277.
Kirwil, L. (1990), Psychologiczne zagadnienia odbioru telewizji, w: K. Jakubowicz, B. Puszczewicz (red.), Człowiek a telewizja, Warszawa: NURT, s. 62-75.
Konarzewski, K. (1982), Podstawy teorii oddziaływań wychowawczych, Warszawa: PWN.
Krąpiec, M.A. (1985), Metafizyka. Zarys teorii bytu, Lublin: RW KUL.
Krąpiec, M.A. (1992), Kim jest człowiek, w: M.A. Krąpiec, S. Kamiński, Z.J. Zdybicka, A. Maryniarczyk, P. Jaroszyński (red.), Wprowadzenie do filozofii, Lublin: RW KUL, s. 270-278.
Kupisiewicz, Cz. (1976), Podstawy dydaktyki ogólnej, Warszawa: PWN.
Lepa, A. (1999), Pedagogika mass mediów, Łódź: Archidiecezjalne Wydawnictwo Łódzkie.
Lewowicki, T. (1993), O kondycji technologii kształcenia, w: W. Strykowski, W. Skrzydlewski (red.), Dokąd zmierza technologia kształcenia, Poznań: ZTKIP, UAM.
Majka, J. (1993), Wychowanie personalistyczne–wychowaniem integralnym, w: F. Adamski, (red.), Człowiek – Wychowanie–Kultura. Wybór tekstów, Kraków: WAM, s. 96-106.
Miczka-Pajestka, M. (2012), Alfabetyzm medialny w kulturze konwergencji. Dzieci i ich kompetencje odbiorcze, „Media i Społeczeństwo”, (2), s. 136-139.
Nowak, M. (2000), Antropologiczne podstawy edukacji medialnej, w: J. Gajda (red.), Edukacja zorientowana na XXI wiek, Lublin: UMCS, s. 177-193.
Nowak, M. (2002), „Wychowalność” człowieka podstawą sensu i znaczenia wychowania, „Roczniki Nauk Społecznych”, 30 (2), s. 5-20.
Okoń, W. (1979), Szkoła współczesna. Przemiany i tendencje rozwojowe, Warszawa: PWN.
Sareło, Z. (2000), Media w służbie osoby. Etyka społecznego komunikowania, Toruń: Adam Marszałek.
Schaller, K. (1976), Pädagogik der Kommunikation, w: K.H. Schäfer, K. Schaller (red.), Kritische Erziehungswissenschaft und kommunikative Didaktik, Heidelberg: Quelle und Meyer, s. 75-123.
Schudson, M. (1996), The Power of News, New York–London: Guilford.
Siemieniecki, B. (2007), Przedmiot i zadania mediów w komunikacji, w: B. Siemieniecki (red.), Pedagogika medialna, Warszawa: WN PWN, s. 141.
Siemieniecki, B. (1997), Komputer w edukacji. Podstawowe problemy technologii informacyjnej, Toruń: Adam Marszałek.
Skrzypczak , J. (1999), Popularna encyklopedia mass mediów, Poznań: Kurpisz SA.
Strykowski, W. (1984), Audiowizualne materiały dydaktyczne. Podstawy kształcenia medialnego, Warszawa: PWN.
Strykowski, W. (1997), Pedagogika medialna jako interdyscyplinarna nauka o mediach, w: W. Strykowski, A. Zając (red.), Nowoczesne media w kulturze, nauce i oświacie, Tarnów: Oficyna Wydawnicza TARL S.A., s. 7-13.
Sysło, M.M. (1997), Technologia informacyjna a edukacja medialna, w: W. Strykowski, A. Zając (red.), Nowoczesne media w kulturze, nauce i oświacie, Tarnów: Oficyna Wydawnicza TARL S.A., s. 25-40.
Tennyson, R.D. (1991), Poznawczy paradygmat uczenia się przystosowany do technologii kształcenia, „Kwartalnik Pedagogiczny”, (2), s. 77-80.
Watson, J., Hill, A, (1997), A Dictionary of Communication and Media Studies, London: Edward Arnold.
Wilk, J. (1995), Kim jest dziecko? Z antropologii i teologii dzieciństwa, w: L.S. Stadniczeńko, M.A. Zemla (red.), Z myślą o dziecku i rodzinie, Opole: INP, s. 51-71.