Troska o zachowanie rodzimej kultury i języka w pismach pedagogicznych Edmunda Bojanowskiego
Article Sidebar
Opublikowane:
cze 27, 2019
Słowa kluczowe:
kultura; język ojczysty; tradycja; wychowanie
Main Article Content
Abstrakt
Edmund Bojanowski, wielki patriota, literat i pedagog, który kochał swój naród, zabiegał o zachowanie jego kultury, starając się tymi wartościami ubogacać umysły i serca dzieci, by ochronić je poprzez wychowanie. Ważnym składnikiem dziedzictwa narodowego, które nas wyróżnia spośród innych narodów i łączy, jest język i tradycja. Wskazania Bojanowskiego dotyczące troski o zachowanie języka ojczystego, jako podstawowego wyrazu tożsamości narodowej i kulturowej, źródła wiedzy o człowieku, poznania dziejów Ojczyzny oraz odniesienie do tradycji, mogą być źródłem inspiracji dla współczesnej refleksji i praktyki pedagogicznej.
Article Details
Dział
Artykuły
Bibliografia
Bronk, A. (1988). Rozumienie, dzieje, język. Lublin: RW KUL.
Dawson, Ch. (1958). Religia i kultura. Warszawa: Pax.
Dymara, B., Ogrodzka-Mazur, E. (2013). Dziecko w świecie literatury i życiu współczesnym. Kraków: Oficyna Wydawnicza „Impuls”.
Jadacka, H. (1999). Mowa w języku. W: A. Markowski (red.), Nowy słownik poprawnej polszczyzny. Warszawa: PWN.
Jan Paweł II (2012). Pamięć i tożsamość. Rozmowy na przełomie tysiącleci. Kraków: „Znak”.
Kielar-Turska, M. (1992). Wartości baśni odkrywane przez dzieci i dorosłych. W: M. Kielar-Turska, M. Przetacznik-Gierowska (red.), Dziecko jako odbiorca literatury. Warszawa–Poznań: PWN.
Kuszak, K. (2011). Kompetencje komunikacyjne dzieci w okresie późnego dzieciństwa w aspekcie rozwojowym. Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM.
Muszyński, Ł. (1984). Wstęp do filologii słowiańskiej. Warszawa: PWN.
Opiela, M.L. (red.) (2016). Kompendium edukacyjne Edmunda Bojanowskiego. Lublin: Wydawnictwo Episteme.
Opiela, M. (2013). Integralna pedagogika przedszkolna w systemie wychowania Edmunda Bojanowskiego. Kontynuacja i zmiana. Lublin: Wydawnictwo KUL.
Opiela, L., Smagacz, A., Wilk, S. (red.) (2009). Służyć i wychowywać do miłości Błogosławiony Edmund Bojanowski – wychowawca i apostoł laikatu. Lublin: Wydawnictwo KUL.
Pisarek, W. (1996). Język polski dobrem kultury. „Biuletyn MKiS” (5), 5-6.
Pruszyński, J. (2001). Dziedzictwo kultury Polski: jego straty i ochrona prawna. T. I. Kraków: Kantor Wydawniczy „Zakamycze”.
Puzynina, J. (1992). Język wartości. Warszawa: PWN.
Słownik języka polskiego (1993). Wydanie VIII. Warszawa: PWN.
Smółka, L. (2004). Kompetencja komunikacyjna dzieci sześcio-siedmioletnich. Kraków: Wydawnictwo Naukowe AP.
Szober, S. (1937). Na straży języka. Szkice z zakresu poprawności i kultury języka polskiego. Warszawa: Nasza Księgarnia.
Szuman, S. (1992). Wpływ bajki na psychikę dziecka. W: M. Kielar-Turska, M. Przetacznik-Gierowska (red.), Dziecko jako odbiorca literatury (s. 43-75). Warszawa–Poznań: PWN.
Tokarski, S. (1993). Słownictwo jako interpretacja świata. W: J. Bartmiński (red.), Encyklopedia kultury polskiej XX wieku. T. II. Wrocław: Wiedza o Kulturze.
Torowska, J. (2006). Edukacja na rzecz dziedzictwa kulturowego: próba definicji, stan i potrzeby – na przykładzie Małopolski. W: D. Kubinowski (red.), Kultura współczesna a wychowanie człowieka (s. 193-203). Lublin: Oficyna Wydawnicza VERBA.
Dawson, Ch. (1958). Religia i kultura. Warszawa: Pax.
Dymara, B., Ogrodzka-Mazur, E. (2013). Dziecko w świecie literatury i życiu współczesnym. Kraków: Oficyna Wydawnicza „Impuls”.
Jadacka, H. (1999). Mowa w języku. W: A. Markowski (red.), Nowy słownik poprawnej polszczyzny. Warszawa: PWN.
Jan Paweł II (2012). Pamięć i tożsamość. Rozmowy na przełomie tysiącleci. Kraków: „Znak”.
Kielar-Turska, M. (1992). Wartości baśni odkrywane przez dzieci i dorosłych. W: M. Kielar-Turska, M. Przetacznik-Gierowska (red.), Dziecko jako odbiorca literatury. Warszawa–Poznań: PWN.
Kuszak, K. (2011). Kompetencje komunikacyjne dzieci w okresie późnego dzieciństwa w aspekcie rozwojowym. Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM.
Muszyński, Ł. (1984). Wstęp do filologii słowiańskiej. Warszawa: PWN.
Opiela, M.L. (red.) (2016). Kompendium edukacyjne Edmunda Bojanowskiego. Lublin: Wydawnictwo Episteme.
Opiela, M. (2013). Integralna pedagogika przedszkolna w systemie wychowania Edmunda Bojanowskiego. Kontynuacja i zmiana. Lublin: Wydawnictwo KUL.
Opiela, L., Smagacz, A., Wilk, S. (red.) (2009). Służyć i wychowywać do miłości Błogosławiony Edmund Bojanowski – wychowawca i apostoł laikatu. Lublin: Wydawnictwo KUL.
Pisarek, W. (1996). Język polski dobrem kultury. „Biuletyn MKiS” (5), 5-6.
Pruszyński, J. (2001). Dziedzictwo kultury Polski: jego straty i ochrona prawna. T. I. Kraków: Kantor Wydawniczy „Zakamycze”.
Puzynina, J. (1992). Język wartości. Warszawa: PWN.
Słownik języka polskiego (1993). Wydanie VIII. Warszawa: PWN.
Smółka, L. (2004). Kompetencja komunikacyjna dzieci sześcio-siedmioletnich. Kraków: Wydawnictwo Naukowe AP.
Szober, S. (1937). Na straży języka. Szkice z zakresu poprawności i kultury języka polskiego. Warszawa: Nasza Księgarnia.
Szuman, S. (1992). Wpływ bajki na psychikę dziecka. W: M. Kielar-Turska, M. Przetacznik-Gierowska (red.), Dziecko jako odbiorca literatury (s. 43-75). Warszawa–Poznań: PWN.
Tokarski, S. (1993). Słownictwo jako interpretacja świata. W: J. Bartmiński (red.), Encyklopedia kultury polskiej XX wieku. T. II. Wrocław: Wiedza o Kulturze.
Torowska, J. (2006). Edukacja na rzecz dziedzictwa kulturowego: próba definicji, stan i potrzeby – na przykładzie Małopolski. W: D. Kubinowski (red.), Kultura współczesna a wychowanie człowieka (s. 193-203). Lublin: Oficyna Wydawnicza VERBA.