Cierpienie, które doskonali, i prowadzi do dojrzałości Część II: Badanie mężczyzn konsekrowanych

Abstrakt

Niniejszy artykuł zawiera się w nurcie psychologii egzystencjalnej, która każdego człowieka traktuje indywidualnie, jako kogoś wyjątkowego. Można wyróżnić wiele aspektów cierpienia. Ten artykuł odnosi się do badań osób (mężczyzn) konsekrowanych, co jest szczególnie istotne, gdyż w aspekcie psychologiczno-pedagogicznym starano się ukazać, że Bóg jest większy niż cierpienie i większy niż stereotypy, a do życia konsekrowanego, jako Księża diecezjalni czy zakonnicy, są predysponowani ludzie, którzy mają powołanie, bez względu na swoje pochodzenie i wychowanie. Z badań tych wynika, że cierpienie w połączeniu z odniesieniem do wartości religijnych i miłością przyjacielską oraz miłością do Boga wpływa pozytywnie na dojrzałość osoby. Cierpienie uszlachetnia przez miłość, a związek cierpienia z dojrzałością zależy od przyjętego rozumienia dojrzałości, ponieważ cierpienie prowadzi do dojrzałości charakteru lub/i dojrzałości emocjonalnej lub/i dojrzałości osobowości. Poprzez badania empiryczne ukazano doskonalący wpływ cierpienia psychicznego. Ukazano empirycznie, że osoby konsekrowane, które przeżyły wiele cierpień, potrafią być bardzo dojrzałymi ludźmi, rozumieją siebie i innych, są wrażliwe, wybierają wartości zgodne z nauką Kościoła, mają dojrzałą perspektywę wpływu cierpienia na własne życie i głębszą samoświadomość. W wyniku analizy przeprowadzonych badań okazało się, że to, co sprawia, że osoby, które wiele cierpiały, są bardziej dojrzałe od niecierpiących, to skupienie się na Bogu oraz spotkanie w życiu wzoru w przyjacielu. Ten empiryczny fakt doskonale potwierdza związek, że cierpienie, w połączeniu z pozytywną postawą wobec Boga oraz z posiadaniem przyjaciela, uszlachetnia i prowadzi do dojrzałości. Badanie osoby, które cierpiały, pokazały, że cierpienie (połączone z wiarą) powoduje dojrzałość charakteru. Tylko badani cierpiący mają wysoko dojrzały charakter, a o dojrzałości każdej osoby ostatecznie decyduje wiara, zdolność do przebaczania i przyjaźni. Dojrzałość charakteru występuje u tych najbardziej cierpiących, ale równocześnie nie zawsze występuje u nich dojrzałość osobowości i emocjonalna. Artykuł kończy dyskusja, zawierająca pedagogiczne przesłanie, poszerzające wnioski z przeprowadzonych badań o aspekty wychowawcze.