Teoria wielostronnego kształcenia osobowości podstawą sytuacji edukacyjnych z informatyki w gimnazjum
Article Sidebar
Main Article Content
Abstrakt
Artykuł prezentuje podstawy procesu kształcenia informatycznego dla III etapu edukacyjnego w świetle teorii wielostronnego kształcenia osobowości i sytuacji edukacyjnych, które mogą stanowić fundament w procesie jego realizacji. Teoria ta, opierając się na złożonym procesie rozwoju człowieka, dokonującym się pod wpływem kształcenia, traktuje wychowanka i jego osobowość jako harmonijną całość, której kształcenie następuje poprzez rozbudzanie i rozwijanie zdolności poznawczych, motywacji i życia uczuciowego oraz zdolności do twórczej działalności praktycznej. Efektem takiego procesu nauczania-uczenia się jest spójnie ukształtowana osobowość ucznia, gotowa na wybór i przyswajanie dostępnych informacji, jak i rozwiązywanie zagadnień teoretycznych i praktycznych, a zarazem przeżywająca treści naukowe, społeczne, moralne i estetyczne oraz biorąca czynny udział w przekształcaniu otaczającej rzeczywistości.
Article Details
Bibliografia
Chałas K.: Wychowanie ku wartościom. Elementy teorii i praktyki, t. I: Godność, wolność, odpowiedzialność, tolerancja, Lublin−Kielce: Wydawnictwo Jedność 2003.
Dewey J.: Jak myślimy, Lwów−Warszawa: Książnica-Atlas [b.r.w.].
Fleming E.: Unowocześnienie systemu dydaktycznego, Warszawa: WSiP 1974.
Juszczyk S.: Koncepcje nauczania informatyki i technologii informacyjnej, w: S. Juszczyk, J. Janczyk, D. Morańska, M. Musioł, Dydaktyka informatyki i technologii informacyjnej, Toruń: Wydawnictwo Adam Marszałek 2004.
Ledzińska M., Czerniawska E.: Psychologia nauczania. Ujęcie poznawcze, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN 2011.
Makles B.: Komunikacja jako problem badawczy dydaktyki, w: J. Półturzycki, E.A. Wesołowska (red.), Współczesne kierunki modernizacji dydaktyki, Toruń 1993.
Niemierko B.: Pomiar wyników kształcenia, Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne 2000.
Niemierko B.: Kształcenie szkolne. Podręcznik skutecznej dydaktyki, Warszawa: Wydawnictwo Akademickie i Profesjonalne 2007.
Niemierko B.: Diagnostyka edukacyjna, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN 2009.
Nowak M.: Metodologia pedagogiki między „naukowością/teoretycznością” a „praktycznością”, w: D. Kubinowski, M. Nowak (red.), Metodologia pedagogiki zorientowanej humanistycznie, Kraków: Oficyna Wydawnicza „Impuls” 2006.
Okoń W.: Podstawy wykształcenia ogólnego, Warszawa: WSiP 1987.
Okoń W.: Wprowadzenie do dydaktyki ogólnej, Warszawa: Wydawnictwo Akademickie „Żak” 2003.
Okoń W.: Nowy słownik pedagogiczny, Warszawa: Wydawnictwo Akademickie „Żak” 2004.
Sikorski M.: Kompetencje komunikacyjne nauczycieli, „Colloquium Wydziału Nauk Humanistycznych i Społecznych Akademii Marynarki Wojennej” 2(2010).
Skibińska M.: Umiejętności informacyjne gimnazjalistów, Toruń: Wydawnictwo Adam Marszałek 2012.
Sysło M.M.: Kierunki rozwoju edukacji wspieranej technologią. Nowe technologie w edukacji. Propozycja strategii i planu działania na lata 2014-2020. Dokument przyjęty przez Radę ds. Informatyzacji Edukacji przy Ministrze Edukacji Narodowej, Warszawa 2014.
Zaczyński W.P.: Uczenie się przez przeżywanie, Warszawa: WSiP 1990.
Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 27 sierpnia 2012 r. w sprawie podstawy programowej wychowania przedszkolnego oraz kształcenia ogólnego w poszczególnych typach szkół (Dz. U. z 2012 r., poz. 977 z późn. zm.).