Kształtowanie postawy otwartej na życie w okresie narzeczeństwa

Abstrakt

Artykuł jest próbą ukazania roli narzeczeństwa jako szczególnego czasu kształtowania się postawy otwartości na życie. Współcześnie obserwuje się tendencje przeciwne takiej postawie. Odkładanie decyzji o poczęciu dziecka, ograniczanie liczby dzieci w rodzinie czy coraz bardziej powszechne stosowanie antykoncepcji, to podstawowe przejawy zmian na polu życia rodzinnego. Artykuł podejmuje polemikę z takim stanem rzeczy. Okres narzeczeństwa jest w nim ukazany jako jeden z etapów życia rodzinnego, który jest szczególnym czasem przygotowania do pełnienia roli męża i żony oraz ojca i matki. Jest to etap, na którym powinno odbywać się kształtowanie postawy otwartości na życie, a przez to przygotowanie do przyszłej prokreacji. Główny akcent tego przygotowania położony jest na dialogu narzeczonych, którzy otwarcie omawiają takie kwestie, jak: liczba dzieci, postawa wobec antykoncepcji czy zapłodnienia in vitro, a także sprawy trudne, czyli na przykład sytuację potencjalnej niepłodności. W toku formowania postawy otwartej na życie duże znaczenie ma rodzina pochodzenia i wyniesione z niej wzorce, które podlegają weryfikacji w okresie narzeczeństwa. Swoją rolę odgrywa tu także duszpasterstwo rodzin, które organizuje bezpośrednie przygotowanie do małżeństwa. Artykuł może stać się przyczynkiem do zweryfikowania przez narzeczonych własnej postawy otwartości na życie, ale jednocześnie stanowi wstęp do szerszego namysłu naukowego nad znaczeniem okresu narzeczeństwa w przygotowaniu do małżeńskiej prokreacji.