Nadzieja na prawdę – prawda o nadziei. Aspekt pedagogiczny
Article Sidebar
Main Article Content
Abstrakt
Die Hoffnung auf die Wahrheit – die Wahrheit über die Hoffnung. Der pädagogische Aspekt
Personalstruktur hebt den Menschen unter dem Universum hervor, und ihrer Eigenschaften gehört die Erkenntnisfähigkeit der Wahrheit, Fähigkeit der freien Wahl und Lieben andere Menschen. Eine spezifische Fähigkeit ist auch die Hoffnung, die am engsten mit dem Persönlichkeitsmaß verbunden ist. Die Beziehung zwischen der Wahrheit und der Hoffnung betrifft die Notwendigkeit des Überschreitens der Beschränkung, die in dem Erkenntnisprozess vorkommen einerseits und andererseits gibt die Wahrheit der Hoffnung den Sinn. Im Ergebnis wird die Wahrheit der Hoffnungsgegenstand sowie Hauptkriterium für ihre Begründung, das sie von der Naivität und von der Gedankenlosigkeit unterscheidet.
Man kann somit nicht über die Hoffnung ohne Erkenntniswahrheit sprechen. Deshalb kann die Erziehung zu der Hoffnung ohne die Erziehung zu der Wahrheit nicht auskommen.
Article Details
Bibliografia
Bauman Z., Wolność, tł. J. Tokarska-Bakir, Kraków–Warszawa: Społeczny Instytut Wydawniczy Znak, Fundacja im. Stefana Batorego 1995.
Benedykt XVI, Encyklika „Spe salvi” o nadziei chrześcijańskiej, Kraków: Wydawnictwo M 2007.
Chmielewski M., Nadzieja umierania. Śmierć jako szczytowy przejaw duchowości człowieka, w: Dar i tajemnica śmierci. W trosce o Kościół, t. VII, Lublin: Polihymnia 2007, s. 141-151.
Chudy W., Istota pedagogiki personalistycznej, „Ethos” 19(2006), nr 3, s. 52-74.
Chudy W., Jan Paweł II – nauczyciel kultury. Osoba ludzka znakiem trudu i nadziei, w:Osobowy wymiar kultury. Materiały XV Ogólnopolskiego Forum Szkół Katolickich, Warszawa: Rada Szkół Katolickich 2004, s. 29-47.
Chudy W., Oblicza personalizmu i ich konsekwencje, „Kwartalnik Filozoficzny” 26(1998), z. 3, s. 63-81.
Chudy W., Realny trud i łatwość pozoru, „Zeszyty Karmelitańskie” 23(2003), nr 2, s.23-30.
Chudy W., Rozwój filozofowania a „pułapka refleksji”. Filozofia refleksji i próby jej przezwyciężenia, Lublin: RW KUL 1995.
Gołaszewska M., Wartości przeciwstawne w wychowaniu, w: Wychowanie dzieci i młodzieży na przełomie tysiącleci, red. A. Rumiński, M. Szymański, Kraków: Wydawnictwo Naukowe WSP 1998, s. 21-37.
Jan Paweł II, Do świata nauki (KUL, 9 VI 1987), „Ethos” 1(1988), nr 2-3, s. 11-17.
Kowalczyk S., Zarys filozofii człowieka, Sandomierz: Wydawnictwo Diecezjalne 1990.
Krąpiec M. A., O rozumienie świata, Lublin: Wydawnictwo KUL 2002.
Rodziński A., Na orbitach wartości, Lublin: RW KUL 1998.
Rorty R., Obiektywność, relatywizm i prawda. Pisma filozoficzne, t. I, tł. J. Margański, Warszawa: Fundacja Aletheia 1999.
Rorty R., Relatywizm: odnajdywanie i tworzenie, w: Habermas, Rorty, Kołakowski: Stan filozofii współczesnej, tł. i red. J. Niżnik, Warszawa: Wydawnictwo Instytutu Filozofii iSocjologii PAN 1996, s. 49-69.
Spaemann R., Osoby. O różnicy między czymś a kimś, tł. J. Merecki, Warszawa: Oficyna Naukowa 2001.
Spaemann R., Podstawowe pojęcia moralne, tł. P. Mikulska, J.Merecki, Lublin: RW KUL 2000.
Swieżawski S., Święty Tomasz na nowo odczytany. Wykłady w Laskach, Kraków: Wydawnictwo Znak 1983.
Szostek A., Wokół godności, prawdy i miłości. Rozważania etyczne, Lublin: RW KUL 1998.
Wilk J., Pedagogika rodziny. Zagadnienia wybrane, Lublin: Wydawnictwo Poligrafia Salezjańska 2002.
Wojtyła K., Osoba i czyn oraz inne studia antropologiczne, red. T. Styczeń i in., Lublin: TN KUL 1994.