Wspólnota rodzinna a współczesne wyzwania związane z przygotowaniem młodego pokolenia do właściwego rozumienia wartości pracy ludzkiej

Main Article Content

Małgorzata Łobacz

Abstrakt

Wspólnota rodzinna stanowi podstawowe środowisko życia ludzkiego. To w rodzinie człowiek po raz pierwszy poznaje wartość pracy ludzkiej, doświadcza jej obserwując ludzi pracy czy wykonując różne czynności. Praca ludzka stanowi ważny składnik systemu aksjo-normatywnego społeczeństwa. Zaspokaja ona potrzeby konsumpcyjne człowieka, umożliwia realizację siebie w kontakcie ze światem zewnętrznym i z innymi ludźmi, pozwala też na podejmowanie zadań życiowych. Sprawia, że człowiek czuje się potrzebny, a jego życie ma sens.


W niniejszym artykule została ukazana rola wspólnoty rodzinnej w przygotowaniu młodych pokoleń do właściwego rozumienia wartości pracy. Z jednej strony rodzina powinna ukazywać istotę pracy, jej sens, z drugiej zaś uczyć uczciwego i rzetelnego stosunku do niej, ale także uwrażliwiać na budowanie mądrych relacji międzyosobowych w środowisku pracy (bez niezdrowej rywalizacji, konkurencyjności, wyzysku) i wreszcie zobowiązana jest do uświadamiania, że „praca jest dla człowieka”, dlatego nie on ma jej służyć i w niej się zatracać, ale wykonywać ją w sposób wolny i rozumny, na miarę osoby ludzkiej.

Article Details

Dział
Artykuły

Bibliografia

Baraniak, B. (2013). Wychowanie do pracy, przez pracę i w pracy problemem nie tylko pedagogiki pracy. W: B. Jakimiuk (red.), Między wychowaniem a karierą zawodową (s. 59-75). Lublin: KUL.
Chrobak, S. (1999). Koncepcja wychowania personalistycznego w nauczaniu Karola Wojtyły – Jana Pawła II. Warszawa: Wydawnictwo Salezjańskie.
Chudy, W. (2004). Drugie śniadanie u Sokratesa, czyli trzy, cztery rzeczy najważniejsze. Warszawa: SUMUS.
Chudy, W. (2009). Pedagogia godności. Elementy etyki pedagogicznej. Red. A. Szudra. Lublin: Towarzystwo Naukowe KUL.
http://socjologia.wiedza.diaboli.pl/praca-w-zyciu-czlowieka/ (dostęp: 30.07.2012).
Jan Paweł II (1992). Encyklika Laborem exercens. O pracy ludzkiej (14.09.1981). Wrocław: Wydawnictwo Wrocławskiej Księgarni Archidiecezjalnej.
Koczniewska-Zagórska, L. (1986). Słownik pedagogiki pracy. Warszawa: Zakład Narodowy im. Ossolińskich.
Komor, Z. (2003). Naśladować Chrystusa. FORMACJA 2004. Warszawa: Akcja Katolicka.
Kubiak-Szymborska, E. (2013). Wychowanie ku pracy, czyli o nieobecnym w dyskursie pedagogicznym. W: B. Jakimiuk (red.), Między wychowaniem a karierą zawodową (s. 29-42). Lublin: KUL.
Łuka, M. (2010). Wychowawcze znaczenie pracy jako istota pedagogiki pracy. Pedagogika Katolicka, 2, 148-157.
Marszałek, L. (2010). Wychowanie do pracy procesem integrującym prawa i obowiązki dziecka przedszkolnego. Seminare, 28, 169-181.
Młyński, J. (2013). Zadania i prawa rodziny w świetle adhortacji Familiaris consortio. W: M. Duda, A. Świerczak (red.), Dokąd zmierzasz współczesna rodzino? (s. 48-53). Kraków: Wyd. św. Stanisława BM Archidiecezji Krakowskiej.
Nowacki, T. (1980). Praca i wychowanie. Warszawa: Instytut Wydawniczy CRZZ.
Raczkowscy, J. i B. (1990). Praca w wychowaniu dzieci i młodzieży. Warszawa: WSiP.
Solak, A. (2008). Miłość i sprawiedliwość w pracy ludzkiej. W: R. Gerlach (red.), Praca człowieka w XXI wieku. Konteksty – wyzwania – zagrożenia (s. 142-147). Bydgoszcz: Wydawnictwo Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego.
Sztaba, M. (2013). Wychowanie do pracy i przez pracę jako istotny element wspomagający planowanie i realizację kariery zawodowej. W: B. Jakimiuk (red.), Między wychowaniem a karierą zawodową (s. 91-108). Lublin: KUL.
Tischner, J. (2005). Idąc przez puste błonia. Kraków: Znak.
Wiatrowski, Z. (2000). Podstawy pedagogiki pracy. Bydgoszcz: WSP.
Wiatrowski, Z. (2005). Podstawy pedagogiki pracy. Bydgoszcz: Wydawnictwo Akademii Bydgoskiej im. Kazimierza Wielkiego.
Wojtyła, K. (1994). Osoba i czyn oraz inne studia antropologiczne. Lublin: Towarzystwo Naukowe KUL.
Wojtyła, K. (1974). Rodzina jako „communio personarum”. Ateneum Kapłańskie, 83 (395), 347-361.
Zamojska, J. (2001). O pracy. Lublin: Instytut Edukacji Narodowej.