Specyfika rozwojowa okresu adolescencji. Implikacje dla praktyki wychowawczej Implikacje dla praktyki wychowawczej
Article Sidebar
Opublikowane:
gru 30, 2021
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
Słowa kluczowe:
młodzież, współczesność, wychowanie, tożsamość, relacje międzypokoleniowe
Main Article Content
Abstrakt
Artykuł przedstawia teoretyczne rozważania nad wielokontekstową charakterystyką okresu adolescencji ze szczególnym uwzględnieniem procesu realizacji zadań rozwojowych, co jest szczególnie istotne dla młodego człowieka partycypującego we współczesnej rzeczywistości społeczno-kulturowej. Na podstawie przeglądu koncepcji teoretycznych dotyczących specyfiki rozwojowej okresu adolescencji przedstawiono praktyczne wskazówki wspierające satysfakcjonujące relacje dorosły–nastolatek, skierowane do osób współpracujących z młodymi, co jest zasadniczym celem artykułu.
Article Details
Numer
Dział
Artykuły
Bibliografia
Bakiera, L. (2009). Czy dorastanie musi być trudne? Warszawa: Scholar. Bauman, Z. (2006). Płynna nowoczesność. Kraków: Wydawnictwo Literackie. Brzezińska, A. (2004). Społeczna psychologia rozwoju. Warszawa: Scholar.
Cybal-Michalska, A. (2019). Pedagogika młodzieży. W: Z. Kwieciński, B. Śliwerski (red.), Pedagogika. Podręcznik akademicki. Warszawa: PWN.
Cybal-Michalska, A.(2013). Młodzież akademicka a kariera zawodowa. Kraków: Impuls. Czerepaniak-Walczak, M. (2007). Stereotypy młodzieży: konieczność i możliwość odczarowania młodości. W: M. Dudzikowa, M. Czerepaniak-Walczak (red.), Wychowanie. Pojęcia – procesy – konteksty. Interdyscyplinarne ujęcie. Gdańsk: GWP. Debesse, M.(1996). Etapy wychowania. Warszawa: Żak.
Erikson, E. (2004). Tożsamość a cykl życia. Poznań: Zysk i S-ka.
Faber, A., Mazlish, E. (2006). Jak mówić do nastolatków żeby nas słuchały. Jak słuchać żeby z nami rozmawiały. Poznań: Media Rodzina.
Figes, K. (2002). Te straszne nastolatki. Kraków: Wydawnictwo Literackie.
Gaś, Z. (1995). Pomoc psychologiczna młodzieży. Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne. Jaskulska, S. ( 2015). Liminarność dorastania jako rys współczesności. „Stająca się dorosłość”
w świetle antropologicznej teorii rytuałów przejścia. W: K. Segiet (red.), Młodzież w dobie przemian społeczno-kulturowych. Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM.
Jensen, F., Nutt, A.E. (2015). The teenage brain. A neuroscientist’s survival guide to raising ad- olescents and young adults. London: HarperThorsons.
Juul, J. (2011). „Nie” z miłości. Podkowa Leśna: Wydawnictwo MiND.
Juul, J. (2014). Nastolatki. Kiedy kończy się wychowanie? Podkowa Leśna: Wydawnictwo MiND. Kaczmarzyk, M. (2017). Szkoła neuronów. O nastolatkach, kompromisach i wychowaniu. Słupsk: Wydawnictwo Dobra Literatura.
Komeński, J.A. (1956). Wielka dydaktyka. Wrocław: Zakład im. Ossolińskich.
Lipska, A., Zagórska W. (2011). „Stająca się dorosłość” w ujęciu Jeffreya J. Arnetta jako rozbudowana faza liminalna rytuału przejścia. Psychologia rozwojowa, 16,1.
Mahler, F.(1987). Juwentologia a społeczny rozwój młodzieży. Polska Młodzież, 2.
Mead, M. (2000). Kultura i tożsamość. Studium dystansu międzypokoleniowego. Warszawa: PWN. Melosik, Z. (1996). Tożsamość, ciało i władza. Toruń: Edytor.
Melosik, Z. (2013). Kultura popularna i tożsamość młodzieży. W niewoli władzy i wolności. Kraków: Impuls.
Obuchowska, I. (2004). Adolescencja. W: B. Harwas-Napierała, J. Trempała (red.), Psychologia rozwoju człowieka. Warszawa: PWN.
Oleniacz, M. (2005). Przeżywanie młodości. Obraz fenomenu w badaniach biograficznych. Kraków: Impuls.
Oleszkowicz, A., Senejko, A. (2013). Psychologia dorastania. Zmiany rozwojowe w dobie globalizacji. Warszawa: PWN.
Peret-Drążewska, P. (2016). Już nie dziecko, jeszcze nie dorosły – teoretyczna analiza przyczyn trudności w zrozumieniu statusu adolescenta. W: E. Karmolińska (red.), Międzypokoleniowe relacje młodzieży z rodzicami. Wybrane konteksty edukacyjne. Leszno: Wyższa Szkoła Humanistyczna im. Króla Zygmunta Leszczyńskiego.
Rosenberg, M.B. (2016). Porozumienie bez przemocy. Warszawa: Wydawnictwo Czarna Owca. Siegel, D.J. (2016). Burza w mózgu nastolatka. Potencjał okresu dorastania. Podkowa Leśna: Wydawnictwo MiND.
Siegel, D.J., Bryson, T.P. ( 2020). Potęga obecności. Jak obecność rodziców wpływa na to, kim stają się nasze dzieci i kształtuje rozwój ich mózgów. Warszawa: Mamania.
Snell, E. ( 2017). Daj przestrzeń i bądź blisko. Mindfulness dla rodziców i ich nastolatków. Warszawa: Cojanato?
Staroń, P. (2020). Szkoła bohaterek i bohaterów, czyli jak radzić sobie z życiem. Warszawa: Wydawnictwo Agora.
Suchecka, J.(2020). Young Power. 30 historii o tym, jak młodzi zmieniają świat. Kraków: Znak.
Cybal-Michalska, A. (2019). Pedagogika młodzieży. W: Z. Kwieciński, B. Śliwerski (red.), Pedagogika. Podręcznik akademicki. Warszawa: PWN.
Cybal-Michalska, A.(2013). Młodzież akademicka a kariera zawodowa. Kraków: Impuls. Czerepaniak-Walczak, M. (2007). Stereotypy młodzieży: konieczność i możliwość odczarowania młodości. W: M. Dudzikowa, M. Czerepaniak-Walczak (red.), Wychowanie. Pojęcia – procesy – konteksty. Interdyscyplinarne ujęcie. Gdańsk: GWP. Debesse, M.(1996). Etapy wychowania. Warszawa: Żak.
Erikson, E. (2004). Tożsamość a cykl życia. Poznań: Zysk i S-ka.
Faber, A., Mazlish, E. (2006). Jak mówić do nastolatków żeby nas słuchały. Jak słuchać żeby z nami rozmawiały. Poznań: Media Rodzina.
Figes, K. (2002). Te straszne nastolatki. Kraków: Wydawnictwo Literackie.
Gaś, Z. (1995). Pomoc psychologiczna młodzieży. Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne. Jaskulska, S. ( 2015). Liminarność dorastania jako rys współczesności. „Stająca się dorosłość”
w świetle antropologicznej teorii rytuałów przejścia. W: K. Segiet (red.), Młodzież w dobie przemian społeczno-kulturowych. Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM.
Jensen, F., Nutt, A.E. (2015). The teenage brain. A neuroscientist’s survival guide to raising ad- olescents and young adults. London: HarperThorsons.
Juul, J. (2011). „Nie” z miłości. Podkowa Leśna: Wydawnictwo MiND.
Juul, J. (2014). Nastolatki. Kiedy kończy się wychowanie? Podkowa Leśna: Wydawnictwo MiND. Kaczmarzyk, M. (2017). Szkoła neuronów. O nastolatkach, kompromisach i wychowaniu. Słupsk: Wydawnictwo Dobra Literatura.
Komeński, J.A. (1956). Wielka dydaktyka. Wrocław: Zakład im. Ossolińskich.
Lipska, A., Zagórska W. (2011). „Stająca się dorosłość” w ujęciu Jeffreya J. Arnetta jako rozbudowana faza liminalna rytuału przejścia. Psychologia rozwojowa, 16,1.
Mahler, F.(1987). Juwentologia a społeczny rozwój młodzieży. Polska Młodzież, 2.
Mead, M. (2000). Kultura i tożsamość. Studium dystansu międzypokoleniowego. Warszawa: PWN. Melosik, Z. (1996). Tożsamość, ciało i władza. Toruń: Edytor.
Melosik, Z. (2013). Kultura popularna i tożsamość młodzieży. W niewoli władzy i wolności. Kraków: Impuls.
Obuchowska, I. (2004). Adolescencja. W: B. Harwas-Napierała, J. Trempała (red.), Psychologia rozwoju człowieka. Warszawa: PWN.
Oleniacz, M. (2005). Przeżywanie młodości. Obraz fenomenu w badaniach biograficznych. Kraków: Impuls.
Oleszkowicz, A., Senejko, A. (2013). Psychologia dorastania. Zmiany rozwojowe w dobie globalizacji. Warszawa: PWN.
Peret-Drążewska, P. (2016). Już nie dziecko, jeszcze nie dorosły – teoretyczna analiza przyczyn trudności w zrozumieniu statusu adolescenta. W: E. Karmolińska (red.), Międzypokoleniowe relacje młodzieży z rodzicami. Wybrane konteksty edukacyjne. Leszno: Wyższa Szkoła Humanistyczna im. Króla Zygmunta Leszczyńskiego.
Rosenberg, M.B. (2016). Porozumienie bez przemocy. Warszawa: Wydawnictwo Czarna Owca. Siegel, D.J. (2016). Burza w mózgu nastolatka. Potencjał okresu dorastania. Podkowa Leśna: Wydawnictwo MiND.
Siegel, D.J., Bryson, T.P. ( 2020). Potęga obecności. Jak obecność rodziców wpływa na to, kim stają się nasze dzieci i kształtuje rozwój ich mózgów. Warszawa: Mamania.
Snell, E. ( 2017). Daj przestrzeń i bądź blisko. Mindfulness dla rodziców i ich nastolatków. Warszawa: Cojanato?
Staroń, P. (2020). Szkoła bohaterek i bohaterów, czyli jak radzić sobie z życiem. Warszawa: Wydawnictwo Agora.
Suchecka, J.(2020). Young Power. 30 historii o tym, jak młodzi zmieniają świat. Kraków: Znak.