Dalekowzroczne cele edukacji komunikacyjnej w tworzeniu bezpieczeństwa ruchu drogowego a proces egzaminowania kierujących pojazdem
Article Sidebar
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
Main Article Content
Abstrakt
Dalekosiężne cele komunikacji i transportu są integracją myślenia o ruchu drogowym, działania operacyjnego, sytuacyjnego i strategicznego tworzącego: percepcję, uwagę, pamięć i myślenie, pozwalające tworzyć całość, przewidywanie, ideacje i konkretyzacje powodujące zmiany znaczeniowe i proceduralne w torach emocjonalnych, intelektualnych i motorycznych. Nasze działanie i myślenie można przygotować przez dostosowanie do nadchodzącej przyszłości. Wolna wola i swoboda jest ograniczona rozumieniem ograniczeń materialnych, intelektualnych i duchowych: jest w naszym władaniu i może wytworzyć dobro lub zło, bezpieczeństwo lub katastrofę ludzkości, świadomość lub niewiedzę. Edukacja jest nadzieją na dalekosiężną przyszłość. Krótkowzroczność, brak wiedzy i przewidywania jest chorobą naszych czasów. Komunikacja i transport jako ruch przenosi nas z niepewności w przewidywanie oraz w celne dopasowywanie wiedzy i umiejętności do zmieniającej się realności naszego otoczenia. Skuteczne plany, kreatywność, prowadzenie nowych technologii transportowych i ruchu o różnej modalności transportu, prowadzą do przemieszczeń tworzących wspólne budowanie i powiązania społeczne. Duma z nowoczesnych technologii transportowych i opracowań tworzy nowoczesność i współpracę społeczną, tworzy też integrację budującą. Przewidywanie i prognozowanie indywidualne i społeczne są szansą na przetrwanie, pokonanie kataklizmów i błędów cywilizacji. Z kolei niedoskonałość nowych celów rozwoju i racjonalizacji gospodarowania ziemią, tworzy brak szans na przetrwanie i na kreślenie wyobrażeń strategicznych. Nieuporządkowanie myślenia i przewidywania odnośnie do transportu zmniejsza szanse na rozwój i przeżycie ludzkości. Rozwój pedagogiki i psychologii transportu tworzy szanse na pomyślne życie, pozwala na tworzenia wartości nowych, umiejętności upraktycznionych, upraktycznionej wiedzy proceduralnej i strategii w realnych warunkach ekologicznych, zdrowotnych i psychospołecznych, w jakich funkcjonują ludzie.
Article Details
Bibliografia
Bąk, J. (2003). Wypadki drogowe a kształcenie młodych kierowców. Warszawa: ITS.
Biela, A., Rożnowski, B., Gorbaniuk, O., Biela-Warenica, M. (2017). The External Validity of Psychometric Testing Methods and Their Meaning for Safe Road Performance. Studia Psychologica, 59(4), 256-270.
Bonham, J., & Johnson, M. (2015). Cycling Futures. Adelaide, University of Adelaida Press.
Christie, R. (2001). The effectiveness of Driver Training as a Roads Safety Measure: A Review of the Literature. Melbourne: RACV.
Delors, J. (1998). Edukacja: jest w niej ukryty skarb: raport dla UNESCO Międzynarodowej Komisji ds. Edukacji Dwudziestego Pierwszego Wieku. Warszawa, Wydawnictwa UNESCO.
Gagne, R., Briggs, L., Wager, W. (1992). Zasady projektowania dydaktycznego. Warszawa: WSiP.
Grzesiuk, A. (2007). Infrastruktura medialna szkół zawodowych a przebieg procesów poznawczych uczniów. Warszawa: IBE.
Grzesiuk, A. (2020). Psychopedagogiczne aspekty kształcenia w zakresie bezpieczeństwa ruchu drogowego. Lublin: Wydawnictwo KUL.
Guzik-Makaruk, E.M., Jurgielewicz-Delegacz, E. (2016). Badania nad bezpieczeństwem osób z niepełnosprawnościami, w tym osób niewidomych i słabowidzących, uczestniczących w ruchu drogowym. Niepełnosprawność – zagadnienia, problemy, rozwiązania, 1(18) 27-41.
Hölderlin, F. (2003). Co się ostaje, ustanawiają poeci. Wiersze wybrane. Tłum. A. Libera. Kraków: Wydawnictwo „Znak”.
Mayor, F. (2001). Przyszłość świata, tłum. J. Wolf, A. Janik, W. Rabczuk. Warszawa: Fundacja Studiów i Badań Edukacyjnych.
Krystek, R. (2005). Polityka Transportowa Państwa na lata 2005-2025. Zamość–Krasnobród: Instytut Transportu Samochodowego.
Mayor, F. (2001). Przyszłość świata. Warszawa: Fundacja Studiów i Badań Edukacyjnych.
Mynttinen, S., Sundstrom, A., Koivukoski, M, Hakuli, K., Keskinen, E., Henriksson, W. (2009). Are novice drivers overconfident? A comparison of self-assessed and examiner-assessed driver competences in a Finnish and Swedish sample. Transportation Research Part F 12(2), 120-130.
Pruszkowski, L. (2015). HAZOP jako metoda wspomagająca zarządzanie bezpieczeństwem procesowym w przedsiębiorstwie. Acta Universitatis Nicolai Copernici, 153, 7-20.
Przewłócka, A., Sitek, E.J., Tarnowski, A., Sławek, J. (2015). Zdolność do prowadzenia pojazdów w chorobach neurozwyrodnieniowych przebiegających z otępieniem. Polski Przegląd Neurologiczny, 11( 3), 117-127.
Raftery, S.J. & Wundersitz, L.N. (2011). The efficacy of road safety education in schools: a review of current approaches. Adelaide: University of Adelaida Press.
Roberts, I.G., Kwan, I. (2008). School-based driver education for the prevention of traffic crashes (Review). The Cochrane Collaboration, 4. Wiley.
Rozporządzenie (2009). Rozporządzenie Ministra Infrastruktury w sprawie szkolenia egzaminowania i uzyskiwania uprawnień przez kierujących pojazdami, instruktorów i egzaminatorów z 27 października 2005 r. Dz.U. Nr.217 poz 1834 ze zmianami, Dz.U. Nr. 78 poz 653 z 9 czerwca 2009 r.
Seneka (2017). Myśli. Warszawa: Aletheia.
Ucińska, M., Stasiak-Cieślak, B. (2016). Niepełnosprawny kierowca w ruchu drogowym: kompleksowe wspieranie mobilności. Autobusy: technika, eksploatacja, systemy transportowe, 17 (12), 489-494.
Ucińska, M. Stasiak, B. (2015). Wstępna analiza sytuacji kierowców z niepełnosprawnością w Polsce w kontekście bezpieczeństwa ruchu drogowego. Transport Samochodowy, 3, 5-29.
Ucińska, M., Zysińska, M. (2015). Niepełnosprawny kandydat na kierowcę kat. B – analiza systemu szkolenia w świetle uwarunkowań prawnych oraz doświadczeń ośrodków szkolenia kierowców w Polsce. Logistyka, 3, 4883-4893.
Valéry, P. (2001). Eupalinos; or, The Architect. Trans. W.M. Stewart. London: Hubert Damisch.
Walton, D.R. & McKeaown, D.C. (2001). Drivers’ biased perceptions of speed and safety compaign messages. Accident Analysis & Prevention, 33(5), 629-640.
Wundersitz, L.N. (2012). An analysis of young drivers involved in crashes using in-depth crash investigation date. Report no. CASR101. Adelaide, Center for Automotive Safety Research.
Wysocka, A., Kłos-Adamkiewicz, Z. (2013). Aspekty bezpieczeństwa, mobilności osób niepełnosprawnych oraz prawa użytkowników transportu. Zeszyty Naukowe. Problemy Transportu i Logistyki, 24, 149-161.