The Assistant’s Responsibility in the Community of Jean Vanier’s “L’arche” in Analogue for Parental Responsibility
Article Sidebar
Published:
Nov 14, 2019
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
Keywords:
educational responsibility; family; community; Jean Vanier; l’Arche
Main Article Content
Abstract
The article discusses the problem of educational responsibility. The role of parents in this area was referred to the role of the assistant of the “l’Arche” community, looking for some analogies in the functioning of both communities. Jean Vanier – the founder of the “l’Arche”, describes the role of the assistant in the community and determines the essence of his responsibility. He points to the fact that responsibility involves accepting the role of authority and recognizing one’s own deficiencies. He emphasizes the importance of interpersonal relations and points to the tasks that lie with the “responsible” in “l’Arche”. It shows how to take responsibility and how to share it. The article refers to the above indications to parental responsibility.
Article Details
Issue
Section
Articles
References
Albińska, M. (2004). Odpowiedzialność. W: T. Pilch (red.), Encyklopedia Pedagogiczna XXI wieku (t. 3, s. 773-774). Warszawa: Wydawnictwo Akademickie Żak.
Anderson, C. (2012). Reflecting on practice in l’Arche. Compass, 46(1), 38-40.
Chałas, K. (2006). Wychowanie ku wartościom: elementy teorii i praktyki. T. 1. Lublin–Kielce: Jedność.
Chłodna-Błach, I. (2016). Odpowiedzialność. W: Encyklopedia Aksjologii Pedagogicznej (s. 670 671). Radom: POLWEN.
Chudy, W. (2003). Filozofia kłamstwa. Kłamstwo jako fenomen zła w świecie osób i społeczeństw. Warszawa: Oficyna Wydawnicza Volumen.
Curtis, C. (2017). Jean Vanier and L’Arche: A Pedagogy of Vocation for Forming Compassionate Students. Perspectives In Religious Studies, 44(4), 445-461.
Domagała-Zyśk, E. (2009). Elementy „filozofii niepełnosprawności” Jeana Vaniera a współczesne tendencje rozwiązywania problemów osób z niepełnosprawnością. W: A. Szudra, K. Uzar (red.), Personalistyczny wymiar filozofii wychowania (s. 279-291). Lublin: Wydawnictwo KUL.
Gałkowski, S. (2003). Rozwój i odpowiedzialność. Antropologiczne podstawy koncepcji wychowania moralnego. Lublin: Wydawnictwo KUL.
Gałkowski, S. (2016). Długomyślność. Wprowadzenie do filozofii wychowania. Kraków: Akademia Ignatianum.
Gogacz, M. (1993). Podstawy wychowania. Niepokalanów: Wydawnictwo Ojców Franciszkanów.
Higgins, M.W. (2009). Messy Love. Jean Vanier’s L’Arche. Commonweal, 136(9), 10.
Jonas, H. (1996). Zasada odpowiedzialności. Etyka dla cywilizacji technicznej (tłum. M. Klimowicz). Kraków: Wydawnictwo „Platan”.
Kornas-Biela, D. (2016). Miłosierdzie w wychowaniu osób z niepełnosprawnością. Perspektywa pedagogiki chrześcijańskiej. Roczniki Pedagogiczne, 8(44), 3, 39-64.
Krasnodębski, M. (2008). Człowiek i paideia. Realistyczne podstawy filozofii wychowania. Warszawa: Szkoła Wyższa Przymierza Rodzin.
Kupisiewicz Cz., Kupisiewicz M. (2009). Słownik pedagogiczny. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Łuczyński, A. (2016). Odpowiedzialność wychowawcza. W: Encyklopedia Aksjologii Pedagogicznej (s. 673-679). Radom: POLWEN.
Nowak, M. (1998). Funkcja wychowawcza matki i ojca według pedagogii personalistyczno-chrześcijańskiej. Roczniki Nauk Społecznych, 26(2), 107-140.
Nowak, M. (2005). Wychowanie do wolności i odpowiedzialności. W: F. Adamski (red.), Wychowanie personalistyczne: wybór tekstów (s. 341-362). Kraków: Wydawnictwo WAM.
Olbrycht, K. (1995). Odpowiedzialność pedagoga. W: K. Olbrycht (red.), Edukacja aksjologiczna. T. 2: Odpowiedzialność pedagoga (s. 11-18). Katowice: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego.
Rynio, A., (red.). (2007). Wychowanie chrześcijańskie: między tradycją a współczesnością. Lublin: Wydawnictwo KUL.
Skrzydlewski, P. (2018). Odpowiedzialność. W: M. Marczewski, R. Gawrych, D. Opozda, T. Sakowicz, P. Skrzydlewski (red.), Pedagogika rodziny. Podejście systemowe. T. 3: Wychowanie do rodziny (s. 533-564). Gdańsk: Wyższa Szkoła Społeczno-Ekonomiczna w Gdańsku.
Tomczak, J. (2015). Jean’a Vanier koncepcja formacji opiekunów osób z upośledzeniem umysłowym [dostęp: 10.09.2018].
Vanier, J., Żurowska, M. (1991). Wspólnota miejscem radości i przebaczenia. Warszawa: Editions Spotkania.
Witek, S. (1979). Cnota. W: R. Łukaszyk, L. Bieńkowski, F. Gryglewicz (red.), Encyklopedia Katolicka (t. 3, kol. 521-523). Lublin: Towarzystwo Naukowe Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego.
Wojciszke, B. (2011). Psychologia społeczna. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Scholar.
Woroniecki, J. (2013). Katolicka etyka wychowawcza. T.1. Lublin: Fundacja Servire Veritati, Instytut Edukacji Narodowej, Wydawnictwo KUL.
Anderson, C. (2012). Reflecting on practice in l’Arche. Compass, 46(1), 38-40.
Chałas, K. (2006). Wychowanie ku wartościom: elementy teorii i praktyki. T. 1. Lublin–Kielce: Jedność.
Chłodna-Błach, I. (2016). Odpowiedzialność. W: Encyklopedia Aksjologii Pedagogicznej (s. 670 671). Radom: POLWEN.
Chudy, W. (2003). Filozofia kłamstwa. Kłamstwo jako fenomen zła w świecie osób i społeczeństw. Warszawa: Oficyna Wydawnicza Volumen.
Curtis, C. (2017). Jean Vanier and L’Arche: A Pedagogy of Vocation for Forming Compassionate Students. Perspectives In Religious Studies, 44(4), 445-461.
Domagała-Zyśk, E. (2009). Elementy „filozofii niepełnosprawności” Jeana Vaniera a współczesne tendencje rozwiązywania problemów osób z niepełnosprawnością. W: A. Szudra, K. Uzar (red.), Personalistyczny wymiar filozofii wychowania (s. 279-291). Lublin: Wydawnictwo KUL.
Gałkowski, S. (2003). Rozwój i odpowiedzialność. Antropologiczne podstawy koncepcji wychowania moralnego. Lublin: Wydawnictwo KUL.
Gałkowski, S. (2016). Długomyślność. Wprowadzenie do filozofii wychowania. Kraków: Akademia Ignatianum.
Gogacz, M. (1993). Podstawy wychowania. Niepokalanów: Wydawnictwo Ojców Franciszkanów.
Higgins, M.W. (2009). Messy Love. Jean Vanier’s L’Arche. Commonweal, 136(9), 10.
Jonas, H. (1996). Zasada odpowiedzialności. Etyka dla cywilizacji technicznej (tłum. M. Klimowicz). Kraków: Wydawnictwo „Platan”.
Kornas-Biela, D. (2016). Miłosierdzie w wychowaniu osób z niepełnosprawnością. Perspektywa pedagogiki chrześcijańskiej. Roczniki Pedagogiczne, 8(44), 3, 39-64.
Krasnodębski, M. (2008). Człowiek i paideia. Realistyczne podstawy filozofii wychowania. Warszawa: Szkoła Wyższa Przymierza Rodzin.
Kupisiewicz Cz., Kupisiewicz M. (2009). Słownik pedagogiczny. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Łuczyński, A. (2016). Odpowiedzialność wychowawcza. W: Encyklopedia Aksjologii Pedagogicznej (s. 673-679). Radom: POLWEN.
Nowak, M. (1998). Funkcja wychowawcza matki i ojca według pedagogii personalistyczno-chrześcijańskiej. Roczniki Nauk Społecznych, 26(2), 107-140.
Nowak, M. (2005). Wychowanie do wolności i odpowiedzialności. W: F. Adamski (red.), Wychowanie personalistyczne: wybór tekstów (s. 341-362). Kraków: Wydawnictwo WAM.
Olbrycht, K. (1995). Odpowiedzialność pedagoga. W: K. Olbrycht (red.), Edukacja aksjologiczna. T. 2: Odpowiedzialność pedagoga (s. 11-18). Katowice: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego.
Rynio, A., (red.). (2007). Wychowanie chrześcijańskie: między tradycją a współczesnością. Lublin: Wydawnictwo KUL.
Skrzydlewski, P. (2018). Odpowiedzialność. W: M. Marczewski, R. Gawrych, D. Opozda, T. Sakowicz, P. Skrzydlewski (red.), Pedagogika rodziny. Podejście systemowe. T. 3: Wychowanie do rodziny (s. 533-564). Gdańsk: Wyższa Szkoła Społeczno-Ekonomiczna w Gdańsku.
Tomczak, J. (2015). Jean’a Vanier koncepcja formacji opiekunów osób z upośledzeniem umysłowym [dostęp: 10.09.2018].
Vanier, J., Żurowska, M. (1991). Wspólnota miejscem radości i przebaczenia. Warszawa: Editions Spotkania.
Witek, S. (1979). Cnota. W: R. Łukaszyk, L. Bieńkowski, F. Gryglewicz (red.), Encyklopedia Katolicka (t. 3, kol. 521-523). Lublin: Towarzystwo Naukowe Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego.
Wojciszke, B. (2011). Psychologia społeczna. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Scholar.
Woroniecki, J. (2013). Katolicka etyka wychowawcza. T.1. Lublin: Fundacja Servire Veritati, Instytut Edukacji Narodowej, Wydawnictwo KUL.